Ik kan het me dus niet meer goed herinneren. Aan een kant zijn mijn opa en oma overleden toen ik een baby was en aan de andere kant was de band niet heel goed en gingen we er ook niet zo vaak heen.
Ik was als kind (en nog steeds niet eigenlijk) helemaal niet knuffelig en vond het ook niks om een kus te geven als ik dat niet wilde, dus weet 100% zeker dat ik dit ook niet hoefde te doen. Moest uiteraard wel begroeten, maar of ik dan een hand moest geven, weet ik niet.
Wat ik nog wel goed weet en ook echt verschrikkelijk vond, was dat mijn opa mij dus dwong een knuffel te geven. Als ik bij hun in huis naar de plek wilde gaan waar ik kon spelen, moest ik langs hem lopen en al-tijd hield hij me dan tegen en dwong me op schoot te zitten voor een knuffel. Mijn moeder zei hier altijd wat van, maar die opa en oma vonden mijn moeder een zeur (iets met schoondochter zijn denk ik) en luisterden daar niet naar en dus ook ook niet als ik zei het niet te willen. Was ook wel een van de redenen dat we daar niet vaak heen gingen.
Ik ben nog steeds niet een groot fan van lichamelijk contact, ik vind het ook rete irritant dat het zo normaal gevonden te worden elkaar altijd bij een knuffel en kus te geven bij begroeten. Ik vind hallo en doei zeggen echt meer dan genoeg, haha. Alleen bij een paar mensen die echt dichtbij me staan vind ik het prima om een knuffel of kus te geven.