Ik ben in deze echt het relatieleed. Ik vind dingen bedenken en plannen mentaal heel lastig ofzo. Ik loop compleet vast en ik kan me dan gewoon niks zinnigs bedenken. En ik schuif regeldingen altijd voor me uit totdat het niet meer echt kan en dan nog doe ik het gewoon vaak niet en leef met de gevolgen. Mijn vriend is juist totaal het omgekeerde: die vindt het leuk om dingen te plannen, lijstjes te maken en dingen te regelen. Maar die doet echt taak A en B tegelijk, komt onderweg naar B, C tegen, regelt dat gelijk terwijl hij aan de telefoon is voor taak D. En zo wil ik niet eens leven.
Nu we steeds meer samen zijn, merken we eigenlijk pas hoe scheef de verhouding is. Nu wel heel veel gesprekken over gehad en aan het kijken hoe we het beter kunnen verdelen. Zonder dat ik veel te weinig doe, maar ook niet dat hij te veel in te korte tijd verwacht.