De ultieme praktijkervaring wat mij betreft.
Een huisarts met een gekneusde voet neem ik wel/niet serieus.
- Wel
- Niet
0 stemmers
Pas bij gebroken voet, want zo doen ze ook bij ons
Ik ga ervan uit dat elke psycholoog mentale problemen heeft of dat er mentale problemen zijn in zijn/haar/hun omgeving. Tenminste dat is mijn ervaring
Ik ben psycholoog en dit is ook mijn ervaring haha
Ik heb 1 vriendin waarbij dit niet zo is maar verder sowieso
Haha ja dit is ook mijn ervaring haha (niet perse van mijn eigen therapeuten want dat weet ik gewoon niet goed, maar wel van mn vrienden die therapeut zijn)
Ja politie bij een actie waar ik voor werk bij was.
En bij mijn ouderlijk huis heeft de overbuurman ooit midden in de nacht iemand op straat beschoten. Was een familieconflict. Werd wakker van een knal en toen ik uit het raam keek zag ik die mafkees zwaaien met een pistool.
Ik denk dat een dikke diëtist duizend keer beter weet hoe complex overgewicht kan zijn dan een diëtist die altijd dun is geweest.
In mijn ervaring zijn er weinig mensen die meer weten over voeding dan dikke vrouwen, geschoold of niet
Maar je kan voor zoveel redenen naar een diëtist die niks met afvallen te maken hebben.
Je kan beter zeggen neem je afvaltips serieus van iemand die dik is.
Want een diëtist alleen zien als iemand die je helpt afvallen doet echt de hele beroepsgroep tekort.
Relatietherapie is er niet alleen om je relatie koste wat kost te redden, maar ook om in te zien dat het gewoon niet werkt. Dus bij een scheiding kan relatietherapie heel goed zijn, vooral als er kinderen bij betrokken zijn kom je nooit meer van elkaar af. Therapie kan dan helpen om onverwerkte gevoelens te verwerken waardoor je toch met elkaar door een deur kunt. Dus een gescheiden relatietherapeut heeft iig persoonlijke ervaring
maar alsnog wordt er ook in andere gevallen wel zo naar gekeken door veel mensen, ik volg iemand die werkt als eetstoornisdiëtist en zij krijgt ook reacties van ‘nou voor een diëtist ben je echt te stevig!!!’ echt zo raar
een eetstoornisdietist met ondergewicht lijkt me vervelender dan andersom
ondergewicht kan ook gewoon genetisch zijn en heeft vaak niks met een eetstoornis te maken, misschien moeten we ons gewoon niet druk maken om andermans gewicht
Precies, dus dat maakt het extra dom om een dikke diëtist niet serieus te nemen.
Pas als ie een paracetamol op heeft hoor
Jammer dat bijna de helft hier een dikke diëtist niet serieus zou nemen. Naast een gebrek aan kennis over (o.a. de oorzaken van) overgewicht, blijkt daaruit ook een beperkte kijk op het beroep diëtist. Een diëtist is zeker ook opgeleid om mensen met overgewicht of obesitas te behandelen, maar biedt (vooral in de klinische setting) ook zorg bij kanker, stofwisselingsziekten, brandwonden, allergieën en zo kan ik nog een hele tijd doorgaan. De kennis en kunde van diëtisten wordt echt vaak onderschat.
in haar geval weet ik dat niet, ze is niet dik maar mensen met een eetstoornis die gerelateerd is aan dun willen zijn, zijn (daardoor) ook vaak fatphobic. en dat zijn juist wel de mensen die bij haar terecht zouden moeten komen. maar alsnog is het hier bijna 50/50 zie ik nu??? 47% neemt een dikke diëtist niet serieus, wow heftig
Alleen is “je niet druk maken om andermans gewicht” best een ding bij veel eetstoornis patiënten haha. Dus of het nou genetisch is of een gevolg van een lichamelijke ziekte of een werkelijke eetstoornis… de eetstoornis stem van de patiënt gaat er waarschijnlijk wel mee aan de haal