Ja, dat vind ik niet meer dan normaal. Ik kwam er deze week achter dat een moeder een profielfoto had op whatapp waar de klas van mijn zoontje op stond. Het was ook nog eens een bedrijfsprofiel. Heb haar vriendelijk verzocht om de foto te verwijderen.
Als je verloving wordt beƫindigd na een aantal jaar de verlovingsring verkopen. Jij bent degene die ten huwelijks is gevraagd en dus de ring heeft gekregen.
- Ja hoor waarom niet
- Alleen als je het geld echt nodig hebt
- Nee is raar
- Alleen in overleg met ex-partner
- Anders
0 stemmers
Haha verhaal van Domien gehoord?
Zou er denk ik ook wel aan liggen hoe de verloving is verbroken, heb bij hen wel het idee dat het redelijk ok is gegaan en ze hebben nu ook nog goed contact dus dan zou ik zoiets ook wel kunnen zien als een herinnering. Maarja aan de andere kant, wat moettttttt je er mee.
Ja via Domien idd! Ik snapte echt zijn verontwaardiging niet?
Ik zou zeggen als je iets hebt gekregen dan is het van jou en mag je ermee doen wat je wilt. Als dat niet de bedoeling is moet je het geven met een disclaimer
Hahaha zie iemand al op zān knieĆ«n zitten āwil je met me trouwen? Ps, als het ooit uit gaat wil ik de ring wel terugā
@Whistle volgens mij heeft hij sowieso wel een kort lontje dus vind het wel bij hem passen n.a.v. wat ik in man man man de podcast altijd hoor hoe hij doet enz
Ik zal de eer dan aan mijzelf willen houden en de ring terug geven. Maar misschien ligt het voor mij anders want ring is gekocht met het geld van zijn overleden grootouder. Doe er wat moois mee zei die destijds bij het bedrag wat hij kreeg. Maar als dit niet zo was had ik denk ik als nog de ring terug gegeven.
Ik ken iemand waarbij dat zo gegaan is š„¹
Dat was een familiestuk en hij mocht het van zijn moeder alleen geven als het ooit weer terug kwam. Of je dat als vrouw zou moeten willen aannemen is een ander verhaal maar ze bestaan
Maar wat moet je ermee als je het terug krijgt? Ik ken ook een koppel waarbij de vrouw toen het uitging sieraden die ze gekregen had terug gaf aan de man. Maar die man zat daar echt niet op te wachten. De oorspronkelijke gever kan er toch ook niets mee? Je kan zoān ring echt niet aan je volgende partner geven en je zal em zelf ook niet dragen.
De gever kan het ook verkopen dan toch?
Zelf verpatsen? Geen idee. Maar wat moet ik er verder mee? In een la bewaren? Of idd verkopen. Maar dat zal voor mij verkeerd voelen om zo groot cadeau/bedrag te verkopen. Wat destijds zorgvuldig is uitgekozen.
Alsof dat raar is? Je zou toch ook niet willen dat de ring van je overgrootmoeder die uiteindelijk dan voor je kleinkinderen is bij een 1 of andere rando terecht komt die toch niet met je zoon wilde trouwen.
Ik zeg niet dat het raar is, ik zeg dat ik iemand ken die dat op deze manier aanpakte
Als ik zelf een erfstuk had wat in mijn familie moest blijven zou ik het al eerder aan mijn partner hebben laten weten, niet bij het aanzoek
Oh Jezus bij het aanzoek
is het iig wel duidelijk dat het iemand is die lomp en onhandig elk gesprek uit de weg gaat tot het echt niet anders kan
Ja dat is toch zeldzaam ongemakkelijk of niet. Weg romantiek ook haha
Ik zou ook eigenlijk niet zitten wachten op een erfstuk als verlovingsring. Zou er voor mij een soort druk op leggen.
Dan is trouwen misschien ook nog een stap te ver.
Ja, en het hele persoonlijke idee erachter valt dan ook in het niet
Waarom? Dat hoeft toch niks te zeggen over de ādrukā van de keuze van het huwelijk? Ik zou een ring die voor mij / van mij is, zorgelozer kunnen dragen in het dagelijks leven dan een ring wat een erfstuk is. Ik zou bij alles bang zijn dat het misschien beschadigd oid.
- Ja, eentje
- Ja, meerdere
- Nee
0 stemmers