Veel sporten heeft ervoor gezorgd dat ik geen heup- en rugklachten meer heb en ik vind het gewoon super chill om sterk te zijn. Nooit meer moeite met zware dingen tillen of daarin afhankelijk zijn van anderen. Als het geen effect zou hebben op mijn uiterlijk zou ik daarom zeker net zo veel sporten, maar ik vind het wel een fijne bijkomstigheid dat ik daardoor ook een strakker lichaam heb gekregen zonder op eten te hoeven letten.
Je hoort inderdaad iedereen over overgewicht, maar niemand over ondergespierd. Terwijl dat minstens net zoân groot maatschappelijk probleem is, gezien die mensen (en dat is echt 70% geloof ik) bij het ouder worden veel sneller dingen breken, minder mobiel worden, hun evenwicht verliezen, daardoor nog minder gaan bewegen etc. Krachttraining is echt een essentieel onderdeel van gezond ouder worden, iets wat veel te weinig belicht wordt imo.
Ik vind sporten echt lekker en fijn, het geeft mij een goed gevoel en ik weet dat het goed voor mij is. En nu ik al een tijdje (jaar oid) alleen cardio (hardlopen/racefietsen/wandelen) doe merk ik echt dat ik krachttraining/weer kickboksen wil doen omdat ik denk dat sterk zijn gewoon prettig en belangrijk is (ook om gezond oud te worden).
Maar kan er niet omheen dat sporten voor een groot deel óók om gewichtsverlies/behoud gaat hoe stom en dom ik dat zelf ook vind. Ik denk wel dat ik minder/anders zou sporten en bewegen als hoe mijn lichaam er uit ziet geen enkele factor is daarin.
Ik ben een jaar geweest, was achteraf een beetje te lang, maar ben heel blij dat ik ben geweest. Heel leerzaam en leuk.
De wereld vindt dan wel weer een andere manier om onaardig te zijn. Zolang je het echte probleem, je onzekerheid, niet fixt kan iedereen je altijd slecht laten voelen hoe dun je ook bent.
Voor welke âeraâ ben jij gemaakt? Ik merk dat ik helemaal gemaakt was voor mijn school/studie jaren. Dat je een vaste schema hebt met naar school gaan, studeren etc. Merk dat ik nu 30 plus ben heel veel moeite heb met het feit dat niet alles meer moet maar meer mag. Alsof ik nu voor het eerst ga nadenken over wat ik wil in het leven.
- 4-30 jaar: school, studie en eerste baan
- 30-50 jaar: werk plus mogelijk gezin
- 50 plus: vul zelf in
0 stemmers
Ik zou voor mezelf eerder 12-22 als een era zien en ben helemaal gemaakt voor het era erna. Ik vind het echt heerlijk om ook grote keuzes zelf te kunnen maken. Al kan ik me ook voorstellen dat ik helemaal gemaakt ben voor het pensionado era ![]()
ja een rijke pensionado zijn lijkt me heerlijk
in andere levensfases boeit me dat minder
Ik heb overgewicht en ben als kind ook altijd âstevigâ geweest. Gewicht en slank willen zijn, al dan niet onder druk van omgeving, is iets waar ik altijd mee bezig was.
Maar ik moet wel zeggen dat sinds mijn moeder ernstig ziek is geweest en er binnen mijn familie ook wat personen zijn die op jongere leeftijd veel gezondheidsproblemen hebben, ik ook steeds meer in ben gaan zien dat het niet alleen gaat om SLANK zijn, maar toch eigenlijk wel veel meer om GEZOND zijn. Is voor mij echt een eye-opener geweest.
Ik ben altijd ânormaal geweestâ maar wel groot en met af en aan dikke fases; oftewel jojo. En altijd is het over afvallen gegaan omdat dat esthetisch beter was of zoiets als; het hoort zo. Terwijl waarvoor? Ik at gezond en sportte veel? En nu ben ik niet bezig met afvallen maar mân lijf gezond voeden (waardoor ik afval). Wat heeft mân lijf nodig en waar komt mân eetdrang vandaan. En het is echt zoân andere manier van denken⊠je kijkt ook heel anders naar je lijf en ik vind dat echt heel waardevol. Het brengt veel meer rust ipv die focus op afvallen, te weinig eten en obsessief sporten. Whole new era.
Ik sport omdat ik het echt lekker vind. De voordelen, dus fit voelen, conditie hebben, goed voor mijn lijf zorgen zijn fijne bijkomstigheden.
Ja ik val daar ook elke keer van de ene in de andere verbazing. Als âgezonde snackâ eiwitlimonade aanraden vond ik één van de dieptepunten. Heb ook een collega die haar eiwitlimonade als ontbijt ziet.
Is gewoon Sonja Bakker all over maar dan met eiwitpoeders in plaats van eierkoeken.
Ik had nooit verwacht dat ik de âhustleâ era zou missen met vroeg opstaan met een liga op de fiets een half uur naar school fietsen. En elke dag hetzelfde, maar nu merk ik hoeveel rust die regelmaat mij gaf.
Ik ben inderdaad bang een brakke bejaarde te worden. Het maakt me ook mega ongemakkelijk om mensen te zien strugglen met hun lichaam met dagelijkse dingen. (Zoals vallen en niet makkelijk kunnen opstaan, uberhaupt niet makkelijk kunnen opstaan van bank/stoel, niet snel kunnen lopen of wegrennen, niet kunnen hurken, hijgen na 1 trap oplopen etc) Een soort claustrofobie van mijn lichaam. Ik heb een lekkere combi van cardio, krachttraining en mobility gevonden en hoop zo lang mogelijk te kunnen rennen, springen en lenig te zijn ![]()
Ben tijdens mân bachelor een jaar weggeweest naar Duitsland. Vond het afgrijselijk en had ontzettende heimwee. Ging dus ook zeker 2x per maand naar huis. Helaas was het tijdens mijn studie verplicht, anders was ik niet gegaan.
Hangt denk ik erg van je studie (en je baan trouwens) af! Kan me zo voorstellen dat jouw werk per uitstek niet flexibel is maar ik mis al die verplichte 9-5 practica van tijdens mân studie echt niet (want in mân werk kan ik ook prima bedenken dat ik 8-4 of 11-7 ga werken, dat kon toen niet).
Waar in duitsland was je? Ik vind met name de wat oudere generatie zo stug naar buitenlanders ugh
Ik was gister op de verjaardag van een vriendin. Vorig jaar had ik twee vrienden van mij meegenomen (van te voren gevraagd) en toen was het echt super gezellig en hebben we staan batmintonnen, pétanquen, en te veel gezopen. Anyway dit jaar was er weer een feestje en ik had één vriend weer spontaan meegevraagd (en aan haar gevraagd), maar de ander had ik niet gesproken dus niet gevraagd. Waren we daar, in een stadje een stuk verderop, belt ineens vriend 2 aan! Had mn vriendin hem dus zelf uitgenodigd omdat ze het vorig jaar zo gezellig vond. En hij had ook een heel passend en schattig cadeau mee en alles, echt top.
Vond dat zo fucking cute man ![]()
mân vrienden worden elkaars vrienden, echt niks beters toch?
- Ja mi amigo es su amigo!
- Neutraal
- Nee dit vind ik niks
0 stemmers
Niks, niks, tuurlijk leuk als mijn vrienden elkaar mogen maar ik heb niet zoân behoefte aan een vriendengroep
Het lukte me pas om een blijvende levensstijlverandering te doen (gezonder eten, sporten) toen mijn motivatie switchte van âafvallen want uiterlijkâ naar âik zie hoe naar diabetes type 2 is in mijn familie en wil dat risico voor mezelf verminderen, overgewicht is een risicofactor dus ik ga afvallenâ
Dus eigenlijk juist méér gemotiveerd mee bezig nu mijn primaire resultaat (voorlopig) onzichtbaar is.