Geen idee eigenlijk, ik bel misschien 2 keer per jaar als ik dat al red en ik weet niet eens of ik dan altijd dezelfde persoon aan de telefoon krijg. Maar heb in ieder geval nog nooit iemand aan de telefoon gehad die uitgesproken onaardig was
Nav posts hier heb ik eens tegen ze gezegd dat ze zo geweldig en behulpzaam zijn en ik weleens hoor dat dat anders is. Toen zei ze dat 't vaak door de huisarts opgegeven wordt welke toon je aan moet slaan of af moet houden.
Geen idee of 't klopt, maar ik ben iig gezegend met 2 geweldige assistenten en een lieve huisarts ![]()
Ik bel alleen voor herhaling van medicatie maar nooit voor een afspraak bij de huisarts zelf of een andere vraag. Dat belletje gaat ook altijd supersnel want ze heeft wel meer te doen dus het ophangen en het groeten boeit me ook echt 0.
Wat stom van je huisarts om zo over een directe collega te praten
Ik moest een keer tijdens kraamverlof, dus had toch niet veel te doen, gedurende iets van drie maanden iedere een Ă twee weken een afspraak met de huisartsassistente voor iets vervelends maar verder ongevaarlijks en vond het achteraf best gezellig, aan het einde wist ik van alles over de gang van zaken in de praktijk, haar kleinkind en pensioenplannen ![]()
Ja dit heb ik ook meegemaakt en toen bood de huisarts heel uitgebreid haar excuses aan terwijl ik het zelf niet eens had aangekaart, ze heeft een paar keer gezegd dat ze er echt niet blij mee was
voor mij was het niet zo erg maar het was wel zonde van haar tijd
Eigenlijk wel maar ik vond het wel grappig. Geen idee of mn huisarts er zelf nog iets tegen haar erover heeft gezegd maar ik snap wel dat ze het irritant vindt dat haar assistente zelf een afspraak inpland zonder dat de patient daar zelf om vraagt. Maar misschien is dit wel een veel voorkomend iets.
Heel blij met onze praktijk want ze zijn goed bereikbaar en fijne assitentes en huisartsen.
Ben al lang blij dat ze bereikbaar zijn. Bij een vriendin krijg je inmiddels geen assistente meer aan de telefoon (behalve spoed) maar moet je terugbelverzoek doen.
Misschien dat dit wel standaard is hoor maar toen ik een keer een dagje werd opgenomen in het ziekenhuis belde de huisartsassistente om even in te checken en of alles goed was. Dat waardeerde ik echt enorm!
Maar dan heb je ook daadwerkelijk direct zorg nodig gehad, dan is dat zeker vriendelijk. Ik vind dat niet te vergelijken met een huisartsassistente die zelf een afspraak inpland zonder dat de patient erom vraagt. Ze wilde dan dat mân bloeddruk werd opgemeten, zelfs dat heeft de huisarts niet gedaan toen ik âmoestâ langskomen van haar.
BIj mijn vorige huisarts had ik een heel lieve assistente, alleen klikte niet totaal niet met mijn huisarts. Was alleen nergens anders plek in de buurt. Nu wel overgestapt en nog geen idee hoe de assistentes hier zijn., nog niet hoeven bellen.
OkĂ© âvreselijkâ is wel erg streng, zou het eerder als âniet heel prettigâ omschrijven. Ze zijn bij mij erg efficiĂ«nt, op het botte af, en dat ligt mij niet.
Oh god over overstappen gesproken ik moet al jaren overstappen naar een andere huisarts wegens afstand. Mijn huisarts had een andere huisarts doorgegeven die ze kent en goed vindt maar alles zit vol. Nu is mn huidige huisarts een uur rijden verderop. Kan eigenlijk niet maar ik ga zelf misschien 1 keer per 5 jaar naar de huisarts en ik zit op loopafstand van de SEH/Ziekenhuis. Dus ik denk dan, naja prima.
En ben jij tevreden over je huisarts?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Ja ik doe maar 2 keuzes
Nja ik kan me niet voorstellen dat een huisarts sommeert kortaf te zijn, maar kan idd wel zijn dat de huisarts er iets van zegt als hij allemaal onnodige consulten ingepland krijgt of als de wachttijd extreem lang is omdat de assistente lekker zit te kletsen.
Ik heb het als geneeskundestudent een zomer als bijbaantje gedaan en vond het echt superleuk. Was in de zomer wat rustiger dus iets minder boze patiënten die lang op een afspraak moesten wachten, en vond vooral ook al die oude mensen die bellen voor een herhaalrecept of vrij simpele vragen echt te schattig. Lijkt soms ook een sociaal aspect in te zitten en vond het wel fijn dat daar ruimte voor was. Maar dit was <10 jaar geleden, ben erg benieuwd hoe dat nu is met de bizarre onderbezetting en overbelasting.
Zou jij het erg vinden als je je huisarts ook prive ziet, bijvoorbeeld je sport in hetzelfde klasje of jouw kind zit in dezelfde groep als zijn/haar kind.
- Ja
- Nee
- Mwah
0 stemmers
Volgens mij is ze wel fatoe maar ja dan denk ik toch: je hebt me echt op mijn allersneust en trillerigst meegemaakt en ik heb je laatst een close-upfoto van voetschimmel/eczeem gestuurd, toch een beetje ongemakkelijk. Maar misschien schept dat juist een band, haha.
Er zijn ook protocollen en richtlijnen waar een assistente zich aan heeft te houden. Sommige medicijnen mogen niet worden uitgegeven zonder consult, ook niet als herhaalrecept. Of waar elke paar jaar een check voor moet worden uitgevoerd. Een assistente plant meestal geen afspraken voor de gezelligheid.
Ik weet het niet. In het verleden heb ik op de kinderen gepast van mn huisarts, ik ken dus haar kinderen en haar huishouden. Op consult willen bij haar was voor mij dus een no-go dus ik ging naar de andere huisarts waarmee ze de praktijk deelde. Ik vind het dan toch te dichtbij komen, bovendien lijkt het me als huisarts zelf ook niet zo prettig.
@Discopony dat lijkt me vanzelfsprekend
De assistente van de huisarts in mijn oude woonplaats kende mijn beste vriendin. Nadat we daar achter waren gekomen, heeft ze me echt op het hart gedrukt dat werk en privé goed gescheiden houdt. Vond dat toen wel lief, maar niet nodig dat ze dat zei, want ik vertrouw er op dat ze dat zou doen. Vond dat ook helemaal niet ongemakkelijk, Zoetermeer is nou eenmaal net een dorp soms, haha.
Maar ik denk dat ik het niet heel fijn zou vinden als mijn huisarts of de assistente bij mij in het softbalteam zou zitten ofzo. Aan de andere kant zou ik dan ook hopen dat iemand werk en privé gescheiden kan houden.
Bij mijn oude huisarts in een klein dorp hadden mijn zus (12 jaar ouder) en ik dit een soort van vroeger. Zijn oudere zonen zaten bij mijn zus in de klas en zijn jongere dochters zaten 1 of 2 klassen lager dan ik. Mijn zus paste vroeger ook op op die dochters. Ik vond dat eigenlijk altijd wel gezellig. Als ik dan langskwam werd er altijd eerst even gekletst over hoe het met iedereen was. Ook gezinsleden en partners van gezinsleden die hij nooit als patiënt had gehad maar dan nog kende omdat ze mij weleens op kwamen halen van het schoolplein. Zijn vrouw was in dezelfde praktijk huisarts en heeft mij letterlijk geboren laten worden als verloskundige. Heel de praktijk inclusief doktersassistenten woonde in of rondom het dorp. Dus die kwam je dan ook weleens tegen als ze in hun vrije tijd aan het drinken waren op een of ander dorpsfeest. Ik vond dat juist wel fijn want daardoor kende ze je door en door. Nu heb ik een huisartsenpraktijk, geen vaste huisarts mogelijk, in een grote stad en mis die (schijn van) persoonlijke betrokkenheid wel.