Ik heb claustrofobie en dan vooral dat ik er niet uit kan als ik dat wil en bonus als die ruimte klein is. Ik herinner me dat ik als klein kuiken vast zat op de wc bij de oma van een vriendinnetje en de paniek die ik had dat ik niet gewoon naar buiten kon. Helaas vond iedereen dat daar toen nogal lollig en dat heeft het geen goed gedaan
4 likes
Haha ja. Als millennial vrouw vind ik luiaards heel schattig maar deze foto vond ik, toen ik mentaal niet goed in mijn vel zat, echt verschrikkelijk bijvoorbeeld 
zet hem even in een spoiler voor het geval er meer mensen zoals ik hier zitten of die het nog erger hebben maar het zijn dus gewoon baby luiaards (fucked up dat dit het meervoud van luiaard is trouwens, klopt niet in mn hoofd) in een emmer
Samenvatting
2 likes
Ik dacht dat ik er geen had, tot ik me bedacht: van die aluminium openbare wcâs langs de snelweg bijv. Doodeng vind ik die. Een paar jaar terug deed mân vriend de deur open van zoân wc om te kijken of het er zo 1 was en toen schrok ik zo erg dat ik moest huilen hahah zo overdreven maar ik ben dan zo bang dat ik opgesloten zit in dat ding, of dat ik IN die wc val ofzo
9 likes
Ik heb als kind de hele nacht een vogel op mijn slaapkamer gehad en ben sindsdien bang voor brutale / fladderende vogels die te dichtbij komen. Niet heel veel last van, behalve op terrasjes.
1 like
Trypanofobie, naalden/injectiefobie. Wel een kutte want ik kan medische zorg daarom wel vermijden soms.
3 likes
Mijn ex had op veel te jonge leeftijd Jaws gezien en sindsdien een fobie voor haaien en daardoor ook zoân neetje voor al het water wat niet zwembad was. Dat belemmerde mij er vooral van om een chille vakantie te hebben, want ik houd van zwemmen en snorkelen, maar dat wilde hij dus nooit, en hij schoot ook volledig in de stress als ik dan wel ging en hij aan de kant bleef. Hij kon er verder ook niks aan doen natuurlijk, maar ik heb wel echt een paar keer flink gebaald als het water er prachtig uitzag en ik er niet in kon (of toch iig niet zonder zijn dag te verpesten).
2 likes
Grote motten 
4 likes
Ik had eerst nee ingevuld omdat ik er gewoon niet aan dacht omdat ik er in het dagelijks leven niet echt last van heb. Maar ik ben heel erg bang om de zee in te gaan sinds een kwallenbeet vorig jaar.
Was altijd al bang voor de oceaan en het niet kunnen zien van de bodem, het diepe en oneindige en alle vissen en andere dieren die je niet kan zien. Desondanks ging ik toch wel de zee in omdat ik snorkelen heel erg leuk vind, maar als ik er dan een beetje over na begon te denken ben ik ook wel eens in paniek het water uit gezwommen en gerend. Maar nu durf ik het echt niet meer eigenlijk.
Lang verhaal over hoe mijn oceaanfobie ontstond
Vorig jaar ging ik snorkelen bij Key West in Florida, maar ik zag niks omdat het te troebel was. Was na 2 min. dus al weer op weg om eruit te gaan toen ik een steek voelde op mijn bovenbeen en een tentakel 
met het Portugees oorlogsschip (raar zeedier die extreme pijn veroorzaakt en veelvoorkomend daar) in mijn hoofd helemaal in paniek het water uitgerend. DE PIJN en het was dus niet eens dat beest maar waarschijnlijk een gewone kwal (te zien aan de afdruk op mân been, maar heb het beest dat me raakte niet gezien).
Geprobeerd om daar af te spoelen onder de douche, wat natuurlijk niet helpt, en het werd maar niet minder. De pijn trok op een gegeven moment zelfs mijn lies en vervolgens mijn buik in. Daardoor kreeg ik het idee dat er gif door mijn lichaam aan het verplaatsen was, en ik zag al voor me dat het mân hart zou bereiken en ik een hartstilstand zou krijgen, dus daarvan raakte ik best wel in paniek.
Toen een ranger erbij gehaald van dat gebied, die had wel azijn om erop te doen maar dat haalde niet heel veel uit. Ik begon zelfs bijna flauw te vallen (werd zwart voor mân ogen en moest echt gaan liggen). De ranger zei gelukkig dat doodgaan van een kwal niet echt kon, maar omdat ik echt het idee had dat ik dood ging, zijn we naar de eerste hulp gegaan. Gelukkig goed verzekerd want dacht ook aan de horror van het Amerikaanse zorgsysteem
Daar hebben ze redelijk snel naar mijn hart en longen geluisterd en dat stelde me al wel gerust. Vervolgens uren moeten wachten op een arts die naar de âbeetâ ging kijken. Dat duurde zo lang dat de pijn gelukkig al wel wat af nam, dus achteraf had ik beter kunnen gaan. Uiteindelijk kreeg ik alleen azijn en een pijnstiller, want meer kan je niet echt doen.
Met pijn en moeite nog even de zonsondergang op Key West meegepakt (we waren er maar 1 dag dus die heb ik verneukt 
) waar ik kotsmisselijk werd. De ruim 4 uur durende autorit naar huis 5 keer overgegeven. Top dag!
Sindsdien niet meer in de zee geweest, maar daar kom ik ook niet heel vaak. Vind het alleen wel jammer dat ik al paniek voel bij de gedachte, want snorkelen in tropische gebieden is wel heel mooi, leuk en met lekker warm zeewater. Maar ik durf het denk ik niet meer.
Oja wat wel apart was: nooit een rekening gekregen van dat ziekenhuis! Hadden onze verzekering daar al gebeld en alles klaargezet voor de claim, maar die is nooit gekomen. Had ik niet verwacht na al die verhalen van Amerikanen in de schulden door zorg.
1 like
Misselijkmakend. Ik vind vlinders ook echt verschrikkelijk, maar na wat âexposure therapieâ in een vlindertuin gaat dat wel. Spinnen haal ik zonder problemen weg maar voor motvlinders moet ik mijn man inschakelen.
Ben ook bang voor hoogtes en heb dan de neiging om mezelf op de grond te gooien :â) maar ik doe wel eens dingen die ik eigenlijk doodeng vind, zoals met de lift de Domtoren op toen dat nog kon. Ook wel eens met de trap geweest maar de laatste wenteltrap durfde ik niet. Ik vind dat wel stom van mezelf want het uitzicht is dan wel weer veel mooier.
5 likes
Ik heb een fobie voor bloed en dat is wel echt irritant omdat ik dus in situaties waarin je moet handelen compleet in paniek raak en vaak ook flauwval. Bij bloed fobie daalt je bloeddruk ipv dat die verhoogd zoals bij de meeste andere fobieën. Gelukkig voel ik dat nu altijd wel goed aan en kan ik gaan liggen om het te voorkomen, maar ben vroeger echt vaak flauwgevallen. En soms moet ik dus echt op gekke plekken gaan liggen zoals laatst bij de dierenarts in de behandelkamer 
5 likes
heb jij een typdiploma
- ja
- nee
0 stemmers
2 likes
Sinds groep 8 van de basisschool. Beste beslissing van mijn leven.
10 likes
ja ik ben ook echt zo blij met die beslissing (al vond ik het toen stom). soms zie ik echt mensen typen als een soort t-rex en dat lijkt me zo vervelend werken
12 likes
Ik typ raar (met misschien 4 a 5 vingers max) maar wel teringsnel en blind kan ik ook.
4 likes
Ik heb een heftige naalden fobie gehad. Niet alleen injecties maar ook afspelden van mijn trouwjurk was geen doen 
Maar ben daar succesvol van af gekomen en inmiddels is naaien en hobby en heb ik een kind via een ivf traject haha. Echt succesvol dus 
17 likes
Ohhh wow dit lijkt me echt verschrikkelijk idd Echt een naar iets om mee te moeten maken op je vakantie. Ik had eigenlijk nooit een fobie voor de oceaan, maar met dit soort verhalen de laatste tijd begint dat bij mij ook wel een beetje te kriebelen eigenlijk
2 likes
Ik leg bewust mân hand daar neer, maar niet uit bijgeloof. Gewoon omdat ik het een grappig idee vind dat dat stukje vliegtuig straks heel hoog in de lucht de wolken âaanraaktâ en ik dat dan via via ook een beetje heb aangeraakt?
6 likes
De typtrainingen stonden nog op floppydisks. Dat was toen al hopeloos verouderd.
O en regelmatig wedstrijdjes wie het snelst foutloos kon typen
2 likes
Geen officieel diploma maar ik heb ooit in een regenachtige herfstvakantie een cdrom met een typcursus in huis gevonden en ben die maar uit pure verveling gaan doen. Ben ik mezelf nog steeds zo dankbaar voor!
6 likes
Mijn typecursus was op een typemachine zelfs haha
18 likes