Ja factueel als in een documentaire heb ik geen probleem mee, maar dit is een geromantiseerd drama op de publieke omroep over iemand die heeft bijgedragen (door aanwezigheid) aan de dood van tienduizenden lokale mensen daar.
En fuck Laura H verder ook gewoon de tyfus
Soms kan een stad ook té wokelinks zijn, looking at u U (Houten is Utrecht-aanhangsel)
Wow de eerstw keer dat ik dit bij iemand anders lees. Ik heb dit ook en vind het werkelijk bloedirritant. Ik moet gewoon meteen huilen bij alles bij dat gevoel van verbondenheid. Idd applaus waar en door wie dan ook, een grote groep mensen bij elkaar die iets voor elkaar krijgt, zingen op een verjaardag en meer. Wil dat het stopt maar echt geen idee hoe
Ik heb dit ook heel erg haha
Waarom wil je dat het stopt? Ik heb dan in elk geval het idee dat ik kan voelen 
vind ik in mân persoonlijk leven moeilijker
Als ik het verkeerde eet val ik dood neer, dus ik ben altijd supervoorzichtig en hou ook helemaal niet van producten die dan zijn âverbeterdâ want dan moet ik het etiket weer ontleden
Ja goddamn ze is echt een soort boek-slechterik, waaaaaarom wil ze per se die arme jongen uitzetten no matter what?
Gun gewoon, gier.
Omdat ik het niet kan tegenhouden, die tranen⊠ik vind het echt heel storend als ik dan helemaal natte wangen heb terwijl er niks aan de hand is 
Ik ben echt van steen en heb nog nooit gehuild bij films, boeken, series (ok bij this is us was het wel op het randje), mijn eigen bruiloft en allerlei andere dingen waar mensen vaak huilen en ik herken ook wel (weet niet meer wie het noemde) dat andere mensen vaak dingen veel meer lijken te voelen dan ik. MAAR ik stond een keer op de euromast en keek toen naar beneden en zag rotondes en kruispunten en ja gewoon verkeer eigenlijk, en toen dacht ik: jezus wat is het toch prachtig dat we voor onszelf regels hebben gemaakt en dat we ons daar allemaal aan houden?? Dit werkt omdat we het allemaal doen, we werken allemaal samen om Ă©Ă©n systeem in stand te houden 
vond dat echt hartverwarmend. Heb het ook wel als ik een groep mensen iets bijzonders zie doen (kan even geen voorbeeld bedenken) wat als een machine loopt en dat die mensen er dus allemaal op vertrouwen dat die ander óók zijn deeltje van het systeem doet, ja daar kan ik wel echt bijna een klein beetje emotioneel van worden
oh ja heb het ook wel een beetje soms (soms!) bij die kruispunten waar fietsers allemaal tegelijk mogen oversteken, rechtdoor, schuin, noem het maar, en dat dat altijd goed gaat omdat iedereen gewoon begrijpt wie aan wie voorrang moet geven (behalve de internationals natuurlijk)
Ik heb wel meerdere voedselallergieen, maar niets ernstigs waardoor ik een analfylactische shock krijg. Ik grijp jeuk en dikke lippen. Dus ik vermijd het zoveel mogelijk. Maar in een restaurant zou ik niet zeggen dat ik een allergie heb oid.
Mijn zoon heeft wel een ernstige notenallergie en heeft ook echt medicatie en een epi-pen.
Ja dit heb ik ook! Is bij mij een familietrekje geloof ik, mijn moeder en oma hebben het ook en ik snapte dat nooit maar hoe ouder ik word hoe meer ik het ook heb. Ik moet ook vaak bijna huilen als de film begint in de bioscoop?
Oh ja idd de film 
vooraf of na, dat harde geluid; iedereen die daar zit
Ik heb dat ook en ik haat het. Mân kind had een dansvoorstelling. Moest ik al huilen toen zij nog niet eens op was en er ĂĄndere kinderen aan het dansen waren đ«
En toen ik naar een salsa-avond was en langs de kant zat te kijken moest ik ook huilen omdat iedereen zo leuk aan het dansen had en omdat ze plezier hadden.
Stoooop
Volgens mij hebben heel veel mensen dat, emotioneel worden bij zulke dingen. Ik huil ook snel bij concerten of andere overweldigende/collectieve dingen met veel mensen. De term âcollective effervescenceâ beschrijft het fenomeen een beetje. Vind het wel een mooi iets.
Ik huil zelfs als kamp blauw in expeditie robinson wint. Die saamhorigheid en hoe blij zijn dan zijn
Ik heb een paar dagen geleden de ogen uit mân kop gejankt op de camping bij een kindervoorstelling.
24 jaar geleden stond ik zelf op deze camping en vond ik het zo magisch, denk er nu nog vaak aan terug. En nu zag ik mân kind zĂł erg genieten van die show met haar helden. Tranen met tuiten omdat ik het zo mooi vond dat de cirkel weer rond was. Schaamde me wel. 
canât relate misschien ben ik een ijskonijn
Sigur Ros in het Concertgebouw, men daar was ik graag bij geweest!
Snap jij wat hier staat?
0 stemmers
Hoeveel procent van de Nederlanders begrijpt dit denk je?
0 stemmers
Ja het was zo bijzonder, niet alleen de locatie maar ook de combinatie met een gigantisch symfonieorkest. Fingers crossed dat ze zoiets nog een keer gaan doen!
