Vroeger was het áltijd vlees, nu eten m’n ouders (geïnspireerd door vegan maaltijden van ons) ook een 1 of 2 dagen in de week geen vlees. Maar dat zou ik dus niet ‘soms vlees’ noemen.
Waarschijnlijk vaker dan je denkt en waarschijnlijk gaat het vaker goed dan niet goed, maar ALS het niet goed gaat en er gebeurt zoiets dan is de impact mij te groot om dat risico te lopen. Dan vergeef je het jezelf nooit meer en is je kind mogelijk voor het leven getekend.
Mijn kind mag prima uit logeren en kamp, zodra ik zeker weet dat hij goed snapt wat wel / niet normaal is, grenzen kan en durft aan te geven en goed kan uitleggen of er iets gebeurd is en zo ja, wat. Dan maar een paar jaartjes later. ![]()
Anders: als kind veel vlees, nu af en toe
Jawel! Dat staat toch ook in mijn eerste reactie? Als dat ook meetelt moet ik mijn stem aanpassen, want hij logeert wel bij mijn ouders (die ik ook volledig vertrouw). Niet zo vaak, maar gewoon af en toe. Laatst ook twee keer een nachtje bij ze in de camper gelogeerd toen ze daarmee op pad waren etc. En dus een keertje bij mijn broer ook. En hij speelt heel veel en vaak met zijn neefjes en nichtje etc.
Ik doel meer op logeren bij vriendjes waarvan ik de ouders alleen ken van kletsen op het schoolplein of een kamp met begeleiders die ik niet ken etc.
Wat vreselijk dat dit je overkomen is. Ben het helemaal met je eens dat het altijd en overal kan gebeuren en dat ik me ook niet door die angst wil laten leiden, maar ik merk dat ik een hele nacht ergens verblijven, waarin het toch makkelijker is voor een potentiële dader om stiekem iets te doen, me meer tegenstaat. Zal vast niet rationeel zijn, maar het is waar ik nu wel mijn keuze op baseer.
En wij doen inderdaad precies hetzelfde als jij: heel vroeg al begonnen met seksuele voorlichting en uitleggen wat wel en niet normaal is qua aanraken, hij hoeft nooit iemand een knuffel of kus te geven als hij niet wil en als iemand dat probeert af te dwingen zijn we daar heel fel in etc.
Ja goeie, dat doen wij ook inderdaad. Proberen ook echt al heel duidelijk het verschil uit te leggen tussen een verrassing (dus bijv als hij even geheim moet houden wat voor cadeautje we hebben gekocht voor papa, dat dat wel mag) en een geheim. En ja dan hoop je maar dat je je kind daarmee goed genoeg voorbereid op de naarheid die helaas bestaat bij mensen.
Vlees stond dagelijks op tafel, maar ik weigerde het altijd te eten of met heel veel strijd
Op mijn 12e hebben mijn ouders het maar opgegeven en kon ik eindelijk vega worden.
ik wist dat ik een optie zou vergeten haha
Nou gemiddeld is 1 kind per basisschoolklas slachtoffer van seksueel misbruik. Dat is echt veel toch?
Dat is een combi van misbruik op de sportclub, tijdens kamp, door familieleden op verjaardagsbezoek, ouders die hun kind langdurig misbruiken etc en geen idee hoe vaak dat gebeurt tijdens logeerpartijtjes,
maar ik vind het niet gek dat je als ouder er meer over nadenkt en dat het anders voelt als je kind een nacht of weekend van huis is en je helemaal geen toezicht kan houden. Als het misgaat kan het lang misgaan, ik kan me voorstellen dat dat anders aanvoelt dan een speelafspraak na school.
Mijn ouders eten soms vega en vinden dat lekker. Vooral vega kroketten hahaha! Maar mijn broer is echt een zeikerd en vleeseter gebleven. Die had na een barbecue nog een doosje vega worsten over en een doosje frikandellen van een ander feestje. Stuurt hij in paniek dat ik langs moet komen om het te eten, want hij en zijn vriendin eten dat echt niet. Alsof het fukking vies is en hij er dood van gaat.
Nee nog erger. Straks vindt ‘ie het lekker en wordt hij vegetariër. Of nog erger een veganist.
OMFG nou zal ik je wat vertellen… hij ging op zoek naar een kinderopvang. Viel er een kinderopvang af, omdat de kinderen daar vegan lunchen ![]()
Alsof een boterham met jam en limonade niet vegan is
Ik vind het helemaal niet heel raar eigenlijk? Maar ik was 6 weken toen ik mee ging naar het buitenland naar familie en mijn ouders daar me bij mijn oma lieten en zelf ergens anders met z’n 2 ertussenuit gingen. (Werden nog even kort teruggestuurd om m’n eigen paspoort te maken omdat ze niet doorhadden dat je niet weg kon met het vliegtuig zonder je kind als je een gedeeld paspoort hebt haha).
Ik was met mensen die helemaal gek op me waren en mijn ouders konden zich even opladen.
Oh dit doet me denken aan een oude collega die vroeg of er vlees in mn lunch zat (chili) en toen ik nee zei reageerde als een soort vampier op knoflook.
Ten eerste, ik was niet van plan met je te delen, ten tweede, alsof je zelf smeerworst op een oreo smeert.
Zo vermoeiend.
Sorry, laat.
Maar als kind was ik een eetzeikerd, ik lustte bijvoorbeeld geen Frans brood en croissant, friet, pizza, appelmoes etc. Random dingen, maar sommige dingen vond ik vies en anderen dingen niet en er was geen patroon. Ik weet niet hoe maar m’n moeder kon altijd voorspellen waar ik wel en niet een probleem mee zou hebben, dus dan gaf ze me iets te eten en zei ze “dat vind je lekker!” En dat was dan ook altijd zo ![]()
Misschien was dit polder psychologie, maar ik at dus wel ALLES wat m’n moeder me gaf dus ze wist dat kennelijk ?
Ja ik vind dit ook niet raar hoor. Heb zelf als baby ook een week bij opa en oma gelogeerd terwijl mn ouders op vakantie waren. Opa en oma vonden het leuk, m’n ouders konden relaxt op vakantie en ik kan me er niks van herinneren maar ben vast prima verzorgd en heb er niks aan over gehouden. En dit was uiteraard nog ver voor de tijd van mobiele telefoons e.d. dus denk dat ze wellicht een keer gebeld hebben hoe het ging en me verder wel weer zagen na de vakantie.
Wat ik de kinderen leerde bij dit soort lessen is dat een goed geheim altijd een einddatum heeft. Zoals jullie nu verrassing omschrijven. Maar een geheim zonder einddatum is altijd fout.
Nemen kinderen volgens jou nu meer ruimte in dan toen jij zelf kind was?
Met meer ruimte innemen bedoel ik gillen, door volwassenen heen praten, voor mensen hun voeten heen rennen, met speelgoed op tafel slaan etc.
- Ja
- Nee
- Let ik niet op / geen idee
0 stemmers
Voor de ja stemmers:
- Kinderen van nu zijn drukker
- Ouders van nu geven minder grenzen aan
- Ik stemde wel ja, maar ik vind kinderen gewoon sowieso irritant
- Ik stemde wel ja, maar ik denk dat ik helemaal geen realistisch beeld heb van hoe het ging toen ik kind was
0 stemmers
Ouders, hebben jullie het idee dat je vaak wordt beoordeeld op jouw opvoedstijl?
- Ja
- Nee
- Geen idee, let ik niet op
0 stemmers
Ik vind dit echt zoiets dat oudere generaties altijd over de jongere zeggen. Maar vroeger was het kinderen mag je zien, maar niet horen. Daarbij vergeleken is het al snel te aanwezig, maar het lijkt me ook niet heel gezond.
Over dat laatste, soms denk ik wel dat mensen kijken en er iets van denken als ik weer ‘gentle parenting’-stijl de gevoelens van mijn kind aan het valideren ben maar dat we nu toch echt even schoenen moeten dragen omdat het regent, of wat dan ook. Maar nog nooit heeft iemand er een opmerking over gemaakt dus ik denk dat het wel meevalt. En anders judgen ze lekker stilletjes, dit werkt voor mijn kind en daar hebben ze het maar mee te doen. Verder een hartstikke net en braaf kind, maar het blijft een peuter.