Stel je persoonlijke vraag #55

Ik herinner me dat we vroeger op school bij Nederlands soms voor de klas moesten discussiëren. Je kreeg dan niet alleen een stelling, maar ook een standpunt toegewezen, zelfs als je het eigenlijk eens was met het standpunt dat de tegenpartij toegewezen kreeg.

Heb jij dat ook zo meegemaakt? En hoe vond je dat?

  • Dat ging me goed af
  • Dat ging me niet goed af
  • Ik kan sowieso niet discussiëren
  • Wij mochten zelf ons standpunt innemen daarom ging het me goed af
  • Wij mochten zelf ons standpunt innemen maar ondanks dat ging het me niet goed af

0 stemmers

Ik herinner me een les waarin ik een standpunt moest verdedigen waar ik het zelf totaal niet mee eens was. Dat ging zo slecht dat ik steeds per ongeluk de tegenpartij begon te verdedigen. Achteraf vraag ik me af, is dat eigenlijk niet meer acteren dan discussiëren? Of is het juist een waardevolle vaardigheid om te kunnen praten over een standpunt waar je zelf niet achter staat?

1 like

Wij deden dit ook op school maar dan schrijvend. Ik vond het juist een leuke uitdaging om een goed betoog te maken voor iets waar ik helemaal niet achter stond. Ik heb volgens mij de pro doodstraf moeten beargumenteren (ben helemaal niet pro) en dit soort oefeningen zorgt er wel voor dat je je meer in de andere standpunten gaat inleven

8 likes

Ik herinner mij dit als debatteren en ik vond het leuk (wel leuker als ik een standpunt waar ik achter stond mocht verdedigen, haha), en het lijkt mij waardevol omdat je je moet inleven in een andere mening wat mij op zichzelf een waardevolle skill lijkt voor een beetje medemenselijkheid, en daarnaast (tegenstrijdig) helpt het je ook om overtuigender te zijn als je het vermogen hebt te bedenken wat de argumenten van een ander zullen zijn en hoe je daar op inhaakt. In mijn herinnering moest je bij de voorbereiding ook nadenken over argumenten van de andere partij en tegenargumenten formuleren.

5 likes

Wij doen het nog steeds wel eens op werk. Debatteren is een heel nuttige vaardigheid.

4 likes

Ik vond het zelfs zo leuk dat ik in de debatclub van school zat :nerd_face:. Zelfs meegedaan met het NK Schooldebatteren.

11 likes

Jaaa ik ook!! Helemaal in het gemeentehuis geraakt en nog naar de tweede kamer als debat club uitje :skull:. Op de foto met Rutte en een rondleiding van Fred Teeven.

5 likes

Goals :sweat_smile:

4 likes

Wat eet jij als ontbijt?

  • Brood (in elke vorm)
  • Havermout / brinta
  • Chiapudding
  • Ontbijtkoek
  • Crackers
  • Yoghurt/kwark
  • Muesli/cornflakes
  • Fruit
  • Wisselend
  • Niks

0 stemmers

1 like

Wisselend maar vaak wel een hele periode hetzelfde. Sinds twee jaar in de zomer meestal Griekse yoghurt met relatief gezonde krokante muesli (van de Albert Heijn) en vers fruit, in de winter meestal havermout met sojamelk, appel (soms banaan als ik geen appel heb) en kaneel.

Soms brood met ei oid als m’n partner ontbijt voor mij maakt of als ik daar een keer meer zin in heb.

7 likes

Oh, ja dat bedoel ik idd, debatteren! :sweat_smile:

@Zonnestraaltje Ik kan het mij niet herinneren of wij dit schriftelijk hebben gedaan, maar daar zou ik dan wel beter in zijn geweest omdat je dan goed kunt nadenken over wat je opschrijft terwijl je in zo’n debat natuurlijk adequaat moet reageren op je ‘‘tegenstander’’ en mijn hoofd daar met brainfarts op reageerde omdat ik het helemaal eens was met degene voor me. :sweat_smile:

1 like

Hoe noem jij de persoon waarmee je in een hetero relatie zit?

  • Mijn man
  • Mijn verloofde
  • Mijn vriend
  • Mijn partner
  • Nog iets anders

0 stemmers

1 like

In het Engels noem ik hem wel altijd husband, voelt gek om hem boyfriend te noemen, dat klinkt alsof we 16 zijn :smile:

2 likes

Ja ik zeg in het Engels dus vaak partner (want niet getrouwd) om dezelfde reden.

4 likes

Ik vind ‘mijn man’ juist klinken alsof ik bejaard ben. Zeg dus vriend of partner, ook al ben ik getrouwd, hij is nog steeds die dingen dus tja.

16 likes

Wisselend mijn vriend/partner/man (ook al zijn we niet getrouwd)

3 likes

Maar in het voorbijgaan hubby

1 like

Ik wissel partner en vriend af, ik denk dat ik vaker vriend zeg als ik hem benoem met mensen die ik (goed) ken en die dus weten dat mn partner een man is :stuck_out_tongue: maar dan zou ik waarschijnlijk ook sneller zijn naam gebruiken.

Ik zeg vaak partner in contexten die formeler zijn of met mensen die ik niet goed ken, denk ik? Omdat vriend zeggen als kleur bekennen voelt en dat vind ik vaak onnodig en überhaupt irrelevant. Plus dat ik denk dat het voor mensen die geen heterorelatie hebben soms fijn kan zijn als het gebruikelijker is om partner te zeggen (zodat zij niet meteen kleur bekennen als ze partner zeggen).

Ohja ik zeg ook regelmatig gekscherend “mijn verkering”.

7 likes

Ja ik vond dit mega leuk! Wij moesten debatteren over het Koningshuis en ik moest tegen zijn. Dus ik begon met

‘‘The Beatles zeiden het al in 1969: Her Majesty is a pretty nice girl, but she doesn’t have a lot to say.’’

Haha nou toen waren de docenten al verkocht en mijn tegenstander keek me echt aan alsof ze water zag branden.

39 likes

Ik snap dit laatste niet? Dus bij onbekende mensen zeg je liever partner zodat zij niet doorhebben dat je met een man samen bent?

5 likes

Ik verwijs eigenlijk altijd naar hem bij naam behalve hier. Dan heb ik het over mijn man omdat we zijn getrouwd.