Ik herinner me dat we vroeger op school bij Nederlands soms voor de klas moesten discussiëren. Je kreeg dan niet alleen een stelling, maar ook een standpunt toegewezen, zelfs als je het eigenlijk eens was met het standpunt dat de tegenpartij toegewezen kreeg.
Heb jij dat ook zo meegemaakt? En hoe vond je dat?
- Dat ging me goed af
- Dat ging me niet goed af
- Ik kan sowieso niet discussiëren
- Wij mochten zelf ons standpunt innemen daarom ging het me goed af
- Wij mochten zelf ons standpunt innemen maar ondanks dat ging het me niet goed af
0 stemmers
Ik herinner me een les waarin ik een standpunt moest verdedigen waar ik het zelf totaal niet mee eens was. Dat ging zo slecht dat ik steeds per ongeluk de tegenpartij begon te verdedigen. Achteraf vraag ik me af, is dat eigenlijk niet meer acteren dan discussiëren? Of is het juist een waardevolle vaardigheid om te kunnen praten over een standpunt waar je zelf niet achter staat?