Mijn oma had een oom die homo was, maar dat was in een streng katholiek gezin, dus heeft hij het contact met zijn familie moeten verbreken om zichzelf te kunnen zijn. Mijn overgrootmoeder had als enige nog contact met hem. Zij was het oudste kind en hij was 18 jaar jonger, dus ik denk dat ze zich echt verantwoordelijk voor hem heeft gevoeld. Hij is uiteindelijk overleden aan AIDS, daar is ze bij geweest.
Het heeft haar heel veel verdriet gedaan dat de rest van de familie hem zo heeft achtergelaten. Bijna het hele gezin heeft die breuk ook bewust meegemaakt (mijn overgrootvader stond achter haar 
). Dus, zeker voor iemand die zo diep in de katholieke zuil is opgegroeid als zij, is mijn oma al sinds eind jaren 40 of zo uitzonderlijk uitgesproken pro-LGBTQ+ :’) og ally i guess
