Ik heb hier wel last van op vakantie. Dan ben ik op een andere plaats met andere geluiden in een klein kamertje. Brr
Ik ga binnenkort voor het eerst in heel lange tijd in een huis op de begane grond wonen, en niet meer gelijkvloers en overzichtelijk van formaat zoals nu. Denk dat dat heel erg wennen gaat zijn. Waar we nu wonen voel ik me echt 100% veilig (omringd door buren, goed afgesloten binnenplaats, stevige deuren), vind het echt moeilijk om dat op te geven.
Ik vond het daarom ook best spannend om alleen te gaan wonen. Ik heb 30+ jaar met familie, huisgenoten of een partner gewoond, dus in de nacht altijd alleen zijn was best een grote stap waar ik tegenop zag. De eerste 2 nachten bleef mijn zusje slapen, maar heb me daarna eigenlijk nooit onprettig gevoeld hier.
Het scheelt enorm dat ik een goede band heb met mijn naaste buurvrouw en dat ik ook een aantal andere buren in het portiek redelijk ken. Daarnaast is de buurt gewoon fijn en is er altijd wel iemand op straat, dus dat creëert een veilig gevoel.
Maar bij mijn ouders ben ik altijd bang voor inbrekers. Ik zou nooit ergens achteraf willen wonen.
Dit herken ik. Ik moet ook echt geen spannende films kijken bij mân ouders. Heb daarna altijd het idee dat ik mensen in de tuin zie staan
Meiden waarom hebben jullie het hier om tien uur 's avonds over???
Niemand durft meer op bed straks
Ik heb meer een angst voor eventuele brand.
Ohh daar ben ik elke keer weer bang voor als ik âs nachts in de keuken sta, dat er ineens iemand vanuit de achtertuin op het raam klopt ofzo. Als we de tuin gaan verbouwen wil ik echt lampen met sensoren hoor.
Mijn schoonzusje woont op een boerderij en zij hebben in de woonkamer gewoon geen enkele raambekleding, als het donker is dan kijk je de velden op en dat is gewoon 1 zwart gat. Echt dooooooodeng, maar het boeit haar echt totaal niet. Ze is ook niet bang dat er ineens iemand voor het raam staat, is ook wel eens gebeurd zegt ze. Nou ik zou mân huis meteen te koop zetten dan haha
Ik heb âs nachts inbraak angst, al gaat het op dit moment redelijk okĂ©. Als er voorheen ook maar één geluid was wat ik niet kon plaatsten lag ik tot de volgende ochtend met hartkloppingen wakker met 112 onder de sneltoets.
Afgelopen oud en nieuw had ik een super mooi huisje in Frankrijk geboekt voor mij en mân hond, het lag in een omheind privĂ© bos. Super leuk tot het donker was en ik mij realiseerde dat er geen raambekleding was en ik dus in een soort kijkdoos zat voor iemand die in het bos zou staan
Ik huurde het van een man die ook in dat omheinde privebos woonde en eerst vond ik dat een veiliger idee maar mân fantasie had natuurlijk vrij snel een bloeddorstig gewiekste moordenaar van hem gemaakt (en ik had al tegen hem gezegd dat mân hond wel blaft maar niet bijt, rookie mistake)
Ik ben opgegroeid op een boerderij met de dichtstbijzijnde buren op 300 meter afstand en dichtbij een bos. Zonder gordijnen. Ik was altijd bang, vond het verschrikkelijk om alleen te zijn.
Toen ik mijn eerste vriendje kreeg die midden in de stad in een flat woonde heb ik voor het eerst ervaren hoe het voelde om niet bang te zijn in een huis, zoân aparte gewaarwording was dat. Hierdoor zou ik nu ook nooit meer achteraf willen wonen.
Mijn oma wilde altijd de gordijnen open, dan kon ze van zich af kijken. Ik persoonlijk doe alles dicht zodra het donker wordt, beetje te koop zitten voor iedereen en inderdaad levenslang trauma als er iemand opeens tegen het raam aan dondert (wij wonen aan de straat)
Ik begrijp sowieso niet waarom mensen bewust kiezen voor geen raambekleding? Ook al woon je ergens in niemandsland. Hella no. Ik ken ook persoonlijk niemand die geen raambekleding heeft. Laat de belgen met hun creepy rolgordijnen het niet horen.
Voor privacy boeit raambekleding mij weinig in de meeste ruimtes van mn huis, maar ik vind het een ruimte wel echt âafmakenâ. Ik kan helaas nooit kiezen + het is duur dus ik heb na 1,5 jaar nu net eindelijk raambekleding in de woonkamer maar mân werkkamer en keuken zijn nog kaal
Privacy vind ik juist de hoofdreden. Maar dat komt ook omdat ik wel in een vrij drukke wijk naast het centrum woon. Een huis vlakbij heeft altijd de gordijnen open en daardoor weet ik gewoon precies hoe hun huis eruit ziet. Dat ze een lange eettafel voor 10 personen hebben etc. Ik vind dat gewoon vreemd en ik wil dat eigenlijk niet eens weten haha. 'S avonds gaan ook nooit de gordijnen dicht.
Doe jij 's avonds je raambekleding dicht?/sluit me het?
- Nee
- Ja
0 stemmers
Ik heb een plissé en de onderkant laat ik altijd een klein stukje omhoog anders voel ik me zo opgesloten. Mensen kunnen mij niet zien, tenzij ze gaan bukken maar ik kan wel een stukje naar buiten kijken vanaf de bank.
Ja, dat hebben de meeste mensen toch? Ik ook. Tenzij het heel warm is dan doe ik alles dicht. Maar geen raambekleding kan ik me hier niet eens voorstellen. Dan kan ik voor mijn gevoel op een vrije dag niet eens in pyjama op de bank chillen want dan ziet de buurvrouw dat bijvoorbeeld. Aan de ene kant denk ik who cares? Maar ik vind dat toch onprettig. Ik hoef bij de buren net zo goed ook niet alles te zien.
Mijn wasmachine (bijna 8 jaar oud) is defect, hij lekt ergens aan de onderkant. Om hem te laten repareren kost het 230 euro (vaste prijs), als ze hem niet meer kunnen maken kost het me 130 voor de analyse.
Zou jij
- hem toch laten repareren
- ineens een nieuwe kopen
0 stemmers
?
Met 8 jaar heeft hij toch een mooie tijd gehad? Straks is ie na 6 maanden weer defect.
Ligt er wel aan welk merk het is. Mijn miele heb ik met 8 jaar oud nog laten repareren