Als je dicht op je wekker wakker wordt, laten we zeggen je hebt nog maximaal twee uur voor die gaat, kun je dan nog weer slapen?
- Ja
- Meestal wel
- Meestal niet
- Nee
- Dit gebeurt mij nooit
0 stemmers
1 like
Twee uur is kapot lang.
58 likes
2 uur? Ik word helaas zo ongeveer om de 2 uur wakker. Altijd al maar ik vind 2 uur voor de wekker behoorlijk lang.
Stel je wordt 20 min voor de wekker wakker, ga je dan nog proberen verder te slapen?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Ik doe bij 20 min vaak niet omdat ik anders bang ben voor het alarm haha
2 likes
Ik weet het maar het lukt me dan niet meer echt irritant
Daarvoor al tig keer wakker geweest en dan zak ik wel weer weg vaak
1 like
Nee want dan ben je net weer in je diepe slaap als je wekker gaat en dan word je zo gaar wakker
6 likes
Wel pas echt goed sinds ik zwemtraining doe als volwassene. Daarvoor bakte ik er niks van hoor.
1 like
hahaha huh? ik vind dicht op je wekker echt <30 minuten. het kutste is als je nog 10 minuten hebt ofzo maar je moet plassen
31 likes
Ja mijn lijf lijkt de grens gezet te hebben op 2 uur daarom zei ik ook max 2, maar ik ben het met je eens dat net voor je eigenlijk op moet het het allerkutst is, helemaal als je nachten al niet best zijn
1 like
Ik vind 2 uur juist ideaal! Ik wil juist minstens nog 2 uur hebben; ik doe vaak een half uur over in slaap vallen en dan heb ik dus nog een hele slaapcyclus over. Ik vind een half uur tot uur juist net vervelend omdat ik dan net weer in slaap ben of in diepe slap ben en de wekker gaat.
Ik word standaard meerdere keren per nacht wakker plus ik ga vaak te laat slapen (nog 6,5 uur tijd voordat mijn wekker gaat), dus als ik dan met nog 2 uur op de klok niet meer zou gaan (proberen te) slapen kan je me helemaal afschrijven :’)
3 likes
Bij 20 minuten blijf ik liggen, maar bij een kwartier ga ik er soms wel al uit. Maar vaak gaat dan mijn hele inschatting van hoeveel tijd ik overal voor kan nemen mis en wordt het nog meer haasten dan normaal.
“Oh dan kan ik nu wél ontbijten en/of uitgebreid in de spiegel kijken en/of rustig douchen; heerlijk!” :’)
Ik kan beter nog in bed blijven liggen en gewoon die tijd nemen om te ontspannen en de geplande tijd uit bed.
4 likes
Ik ga dit de volgende keer op deze manier benaderen, klinkt echt relaxt, dank!
2 likes
Vertelden jullie grootouders/overgrootouders verhalen over de hongerwinter?
- Ja
- Nee
- Nvt
0 stemmers
Mijn oma vertelde altijd dat ze een kat had gegeten, maar ik had nooit gedacht dat het zo heftig was. Tot ik net een foto op reddit van een mager jongetje tijdens de hongerwinter zag.
Die vertelden niks over de oorlog. En ze kwamen allebei uit boerengezinnen in het oosten van het land. Dus die hadden de hongerwinter niet meegemaakt
3 likes
Waar ben jij weleens geweest (dit is de top 10 dagattracties)
- Efteling
- Zaanse schans
- Rijksmuseum
- Van Gogh museum
- De Uithof (Den Haag)
- Safaripark Beekse Bergen
- Diergaarde Blijdorp
- Keukenhof
- Duinrell
- ARTIS
- Geen van allen
0 stemmers
1 like
Helemaal niks? Bij mijn oma en opa heeft het wel een grote rol in hun leven gespeeld en ging het er vaak over. Nou ja, mijn opa mocht nooit wat vertellen van mijn oma, maar zij had het er heel vaak over.
Alleen geen heftige verhalen. Maar dat komt denk ik door de buren. Die hadden een bakkerij, mijn oom was net een kleuter in de oorlog en die vroeg daar om een “scheetje” brood.
Af en toe kregen ze buiten de bonnen om ook wat over de schutting gegooid.
Ze hebben ook bloembollensoep gegeten, maar mijn oom en tante waren klein en slechte eters, dus dan at mijn oma het maar op.
Mijn opa en oma moesten ook vertrekken uit de stad (beverwijk) en moesten verkassen naar Zaandam.
Mijn opa bleef daar om onder te duiken (arbeidseinsatz) maar mijn oma is toch stiekem weer naar huis in Beverwijk gegaan met de kinderen voor het geval het huis werd leeg gehaald. In Beverwijk was het iets beter dan Zaandam.
1 like
Nee dit werd redelijk dood gezwegen.
Ik weet alleen dat mijn oma naar Friesland gevlucht is in de hongerwinter en daar op een boerderij terecht kwam waar direct uit de pan gegeten werd wat ze heel vies vond ofzo dus die werd altijd boos als wij als kind iets uit een pan wilde eten
Oh en allemaal vand ie andere random anekdotes, mijn overgrootmoeder die een zak aardappelen jatte, en dat ze ooit met de buren samen een illegaal geslachte geit hadden die in het trappenhuis lag ofzo?
2 likes
Nou ja, de oorlog is voor veel mensen traumatisch geweest dus dat zal er wel mee te maken hebben.
Mijn opa en oma wilden er ook niet over praten. Ik weet wel een paar dingen via mijn moeder, oa over de hongerwinter idd maar ze vertelden zelf geen “mooie” verhalen. Mijn oma had joods bloed dus het zal heel pijnlijk zijn geweest allemaal denk ik.
Mijn familie aan de andere kant hield al helemaal de kaken op elkaar als het over de oorlog ging, die waren fout geweest (overgrootvader ook flinke gevangenisstraf gehad voor oorlogsmisdaden waarna de rest van het gezin de armoede in stortte) dus daar kwam het stilzwijgen vooral door schaamte denk ik.
5 likes
Ja, ik merk ook pas na mijn oma’s overlijden hoe luchtig ze sommige verhalen verteld heeft en de verhalen die niet luchtig verteld kunnen worden, werden niet verteld.
Dus die kat die ze heeft gegeten kon ze grappend over praten (pas na haar dood hoorde ik via via dat ze zo wanhopig waren en dat die van de buren was geweest en dat de buren naar dat beest hebben lopen zoeken). En verhalen over de bevrijding gingen vooral over haar zus die met de Canadezen flirtte.
Maar van mijn opa’s dwangarbeid weten we niks, omdat hij zijn mond moest houden.
2 likes
Ik kan me alleen een verhaal herinneren dat mn oma jarig was en ze een sinaasappel kreeg voor haar verjaardag. En iedereen was compleet uitgehongerd. Zo zielig. Ergens in midden nederland dacht ik. En dat was dus heel bijzonder. Maarja ik heb haar helaas nooit gekend. Ze ging dood toen ik 6 maanden was.
2 likes