Hahah dit doet me denken aan een keer in de sauna en dat ik en mijn vriend daar in zo’n grote doucheruimte stonden (naakt dus) en toen kwam er een oudere vrouw naast ons staan die tegen hem zei: ‘jij lijkt echt sprekend op mijn zoon!’
:’)
22 likes
Hoe kan dat?:o
Als ik 1 minuut haal, ben ik blij.
Kinderen hebben een bizar uithoudingsvermogen ofzo. Onvermoeibaar. Ik dacht eerst ook dat dat wat zei over mijn planktijd, maar uit de poll blijkt dat de meeste van ons het niet zo lang volhouden als die kinderen.
Ik sportte op die leeftijd ook veel meer dan dat ik nu doe, dat zal er ook wel mee te maken hebben.
Ja, vraag me af waar dat aan ligt. Al m’n spieren trillen al na die minuut (eigenlijk al na een paar seconden).
Ja dat kan er zeker mee te maken hebben! Al denk ik dat iets aan het ‘kind zijn’ ook wel uitmaakt. Veel van die kinderen sporten ‘gewoon’ 1/2 keer per week, zoals veel van ons misschien ook wel doen. (buitenspelen dan niet meegerekend, maar staand werk ook niet meegereken)
Wat dat dan is (@Marsepein) zou ik niet weten. Verhouding met hun gewicht wellicht? Sneller trainen van buikspieren?
1 like
Dit is naar mijn idee echt een kloppende visie erop, nice. Nu kan ik aan anderen vertellen dat mijn pessimisme ook voordelen heeft. Erg optimistisch van me.
Soort van biecht: ik zeg op m’n werk vaak optimistischere (?) dingen dan ik echt denk. Als ik alle kanten afweeg, voorzie ik de toekomst soms negatiever dan ik durf te uiten.
1 like
Van plank houding naar leunen op de knieën. Dus alleen de benen veranderen van houding. Natuurlijk wel je romp weer terug in de juiste houding, dus de juiste delen aanspannen.
1 like
Hahaha no way! Ik heb dat ook en ik ben nota bene niet eens zo actief, volgens mij zijn er veel meer forummers die mij niet herkennen dan forummers die een mening over me hebben, en toch…
2 likes
Snap ik 
1 like
Ik ervaar deze dingen wel, maar vind dat ergens ook wel heel leuk dat je elkaar dan wel een beetje kent ofzo? Helemaal icm mensen op instagram volgen
Ik zou mezelf wel een optimist noemen, maar ben niet perse iemand die altijd maar super happy-go-lucky door het leven gaat en ik blijf wel altijd (denk ik tenminste) een enigszins realistische blik houden. Het is niet dat ik er bij alles van overtuigd ben dat het sowieso goed komt (en dus ook heel veel teleurgesteld word), eerder dat als iets niet overduidelijk wel/niet gaat lukken, ik eerder zal denken ‘nou, dat zou wel eens goed kunnen komen’ dan ‘nah dat gaat toch niet lukken’. Heb het idee dat ik hierdoor ook meer onderneem en probeer dan wanneer ik pessimistisch zou zijn.
4 likes
Een realist 
2 likes
Dat was het ook. Vroeger had ik er geen problemen mee maar ik ging het na jaren weer doen naast mn ex, die bijna elke dag sport en ik wilde stoer met hem meedoen met mijn conditie van 80 jarige. Kansloos haha
Eind 2016 was ik voor het laatst bij de huisarts.
1 like
Wat is je favoriete powerpuff girl?
- Blossom
- Bubbles
- Buttercup
- Fuck de powerpuff girls
0 stemmers
Afgelopen jaar ben ik voor een langlopend iets vrij regelmatig bij de huisarts geweest: eerste consult, medicatie gekregen, na 2 weken terug als het nog niet over was, andere medicatie, weer na 2 weken terug, bloed prikken, weer naar de ha om uitslag en vervolgstappen te bespreken en toen doorverwezen naar een arts in het ziekenhuis maar dat duurde dus al 4 huisarts afspraken dus dan zit je er snel aan.
1 keer sleutelbeen, 2 keer linkerpols, 2 keer rechterpols… onhandig much
1 like
Wat is voor jou het verschil tussen ‘zeer zelden’ en ‘minder dan 1x per jaar’? Laatste keer bij de huisarts was van mij begin 2017 (of ergens in het najaar van 2016, dat weet ik niet meer precies). Daarvoor ging ik ieder half jaar voor de pil, maar die neem ik nu niet meer.