Voor iedereen die verliefd/verloofd/getrouwd is.
0 stemmers
Combi. Ik stel me voor als Helga Partnernaam-Eigennaam sinds ik getrouwd ben.
Ik ga trouwen en heb bewust gekozen om niet zijn naam aan te nemen.
Als we ooit trouwen en kinderen mogen krijgen, vind ik het leuk als we allemaal dezelfde achternaam dragen. Ik zou zijn achternaam aannemen, omdat ik niks met mijn achternaam heb. Ik vind het een mooi idee om zijnnaam - eigennaam te gaan heten, maar onze achternamen klinken gek achter elkaar, dus ik zou alleen zijn naam willen.
Ik wil later (mocht het ooit van trouwen komen) in het dagelijks leven âzijn naam-mijn naamâ, en dan op het werk gewoon âdokter mijn naamâ, hou je het lekker gescheiden.
Ik wilde eerst mijn naam - zijn naam. En dan dagelijks leven mijn naam blijven houden. Maar nu roepen collegaâs dat het juist leuk is om de naam van je partner aan te nemen na je trouwen. Voor mijn studenten is dat gek (werk in onderwijs) en gedonder met nieuwe werkmailadressen enzo⊠Maar dat vonden ze maar een zwak argument. Nu zit ik zelf dus ook te twijfelen, ik kan me het gevoel van âer niet bijhorenâ als je kinderen hebt en jij de enige andere achternaam draagt, goed voorstellen!
Ik wil echt niet trouwen, als in een groot feest, alleen uit praktische redenen misschien. Mijn achternaam vind ik mooi dus die zou ik graag willen houden, maar ook weer uit praktische redenen zou ik kijken welke achternaam het handigst is om bijv. internationaal makkelijk uit te spreken. Maargoed, een ver van mân bed show.
Ik had laatst een afspraak met iemand en ik vroeg daarna aan een collega of zij Mevrouw Ina X ook kende. Nee, ze kende wel Ina Z. Pas na googlen kwamen we erachter dat het dezelfde vrouw was maar dat ze net getrouwd was en dus haar manâs naam was gaan gebruiken. Vond ik wel ingewikkeld op deze manier.
Ik zou echt nooit mijn vriends achternaam willen aannemen, ook al matcht hij supergoed met mijn voornaam. Mijn moeder heeft ook een andere achternaam dan wij en ik heb als kind nooit gedacht dat dat raar was. Ik kan me ook niet voorstellen dat zij ooit het idee heeft gehad er minder bij te horen, enerzijds omdat het in ons land standaard is om je eigen naam te behouden, maar anderzijds: ze heeft mijn vader getrouwd en ons kinderen in zich gedragen, gebaard en opgevoed, als dat niet genoeg isâŠ
Volgens mij is dat in België niet gebruikelijk?
Mijn moeder heeft partnernaam - eigen achternaam gekozen, maar ik merk dat ze daar steeds meer spijt van heeft, omdat het vaak afgekort wordt tot partnernaam en ze de familie van mijn vader eigenlijk niet zo leuk vindt
Ik gebruik gewoon mijn eigen naam, maar zowel mijn partner als ik hebben officieel op papier elkaars naam erachter geplakt. Dus bij beiden eigen naam eerst, dan die van de ander.
Ik heet eigennaam en mijn dochter partnernaam en ik vind daar niks raars of moeilijks aan persoonlijk. Je heet nu eenmaal sneller naar je vader. En ik ook, dus heten mijn dochter en ik niet hetzelfde.
Zo is iedereen anders want als je wel hetzelfde wil heten kan dat. Gelukkig is alles mogelijk hier.
Was ik ook aan het denken. Ik ken niemand in mijn omgeving - jong en oud, zelfs grootouders en zo - die de naam van hun man aangenomen hebben, en ik ben Belg haha
Daarom krijgen eventuele kinderen mijn achternaamđ
Ik kan er trouwens nog steeds van genieten dat we in hotels vaak worden ontvangen als meneer en mevrouw âmijn naamâ. Ik hoop dat als dit lang genoeg doorzet hij gewoon opgeeft en zich eraan over geeft dat mijn naam toch beter is.
Love je moeder.
Mijn moeder reageert niet op de achternaam van mijn vader. Niet eens uit principe maar omdat ze het gewoon niet ziet als haar naam. En ze heeft moeite gedaan om het e/v op haar paspoort laten verwijderen terwijl ze nog steeds getrouwd is met mijn vader omdat ze het stom vindt dat het bij hem er niet op staat 
Ik weet het nog niet! Als het zover gaat komen dan wil ik dan beslissen. Onze achternamen zijn wel belachelijk achter elkaar omdat het een naam en een afgeleide daarvan is. (Vergelijkbaar met Boom - Eik of Bloem - Margriet, maar dan allitereert het ook nog, het zou niet misstaan in een Suske en Wiske titel)
En als je je partners naam aanneemt blijven allebei die namen natuurlijk in je paspoort staan. Dus ik heb nog niet gekozen haha.
Dit! Ik ben verloofd en ga straks dit ook doen. Ik werk overigens in het onderwijs, en dan het is makkelijker dat ik als aanspreeknaam mân eigen achternaam hou. Dat is dikke prima.
Even specifiek over âje heet nu eenmaal sneller naar je vaderâ: dat is toch juist iets waar je tegenwoordig zelf invloed op hebt? Als mijn hypothetische partner daarmee aan zou komen dan zou ik dat in ieder geval een heel slecht argument vinden.
(Maar ik moet zeggen dat ik dan ook wel een hele sterke mening heb over een mogelijk toekomstig kind en zijn/haar achternaam, daar is eigenlijk geen discussie over mogelijk.)
Dit is echt een dingetje voor mij. Het kind krijgt nog steeds automatisch als je getrouwd bent de naam van de vader, tenzij je schriftelijk met toestemming van de vader dit wijzigt. Ik heb het mijn man plechtig laten beloven, maar het zit mij echt niet lekker.
Edit: en ik weet niet eens of ik kinderen wil. Het gaat me gewoon om het principe.