Stel je persoonlijke vraag - zw/k #1

Zwanger en kinderen
#83

Ik kan wel echt 100% voorstellen dat mensen 1 kind genoeg vinden. Ik vond de eerste jaren alleen met de oudste ook zo gezellig. Ik kon hem echt de volle aandacht geven, makkelijker een oppas voor hem regelen, naar een museum of een restaurant. Dat is met 2 wel echt minder makkelijk in mijn ervaring.

De jongste is nu 2,5 en ze spelen nu ook veel echt samen en hebben mij dan niet nodig. Op de camping gingen ze echt samen op pad om vriendjes te maken. Alleen durven ze dat niet. Ze zijn gelukkig echt gek op elkaar en als de een naar school gaat en de ander naar de opvang knuffelen ze elkaar helemaal plat. Ik ben zelf enig kind en ik heb vooral toen ik ouder werd wel echt een sibling gemist.

Dus ik vind op sommigen aspecten het leven met 2 kinderen minder leuk en op sommige leuker maar zeker geen spijt van de keuze.

11 likes
#84

Ik heb alleen maar neefjes, daarom had het mij wel leuk gewezen als ik een meisje zou krijgen, kreeg een jongen (en een leuke, dus blij mee)

1 like
#85

Echt diabolical eigenlijk maar toen ik nog op de operatietafel lag tijdens mijn (semispoed) keizersnede na bijna 24 uur weeƫn, dacht ik al: dit wil ik nog eens doen.

OkƩ niet die hele bevalling maar wel nog een kind erbij. Ik vond het zo bijzonder om mijn eigen kind te zien.

Daarna ook nooit echt nog getwijfeld, maar ik wilde ook absoluut niet direct weer een kind, uiteindelijk na 1,5 jaar zwanger geraakt.

7 likes
#86

Ik vind zwanger zijn en bevallen ook echt verrassend fantastisch dus dat speelde zeker mee in de wens voor een tweede. :dotted_line_face:. Gelukkig vind ik de eerste 1,5 jaar dan weer verschrikkelijk dus het blijft bij twee.

1 like
#87

Ik herken die druk qua leeftijd en moeilijk zwanger worden wel. Het eerste jaar na mijn dochter wou ik niet gelijk een kind, maar toen er langzaam wat begon te kriebelen voelde het wel als nu of nooit (ik was toen 36). We hadden toen nog 2 cryoā€™s, waarvan de tweede raak was (er zit precies 2 jaar tussen de kinderen), maar hadden al wel besloten dat als dat niet zouden lukken we niet opnieuw het hele traject in gingen.

Of een tweede leuker is is een lastige vraag. Want ik hou van hem en kan niet meer zonder. En als broer/zus vind ik het heel leuk dat ze samen kunnen spelen en echt wat aan elkaar hebben op dit moment (en elkaar echt leuk vinden). Maar dat was geen garantie en voor hetzelfde geldt hebben ze niks aan/met elkaar. Ik denk dat ik ook met Ć©Ć©n kind voordelen had gezien en dan ook gedacht had dat dat leuker was, omdat je niet beter weet. En we waren al lang blij dat we er Ć¼berhaupt Ć©Ć©n hadden na jarenlang ongewenst kinderloos zijn.

Wat bij mij de doorslag gaf om voor de eerste de medische molen (weer) in te gaan was: krijg ik over 10 jaar spijt als ik het niet heb geprobeerd? En wat zijn de gevolgen als we het wel doen en het niet lukt (antwoord: opnieuw verdriet, maar ook echt een einde aan jarenlang onzekerheid, want dan was het klaar). Maar wat de juiste keuze is is heel lastig te bepalen, zeker als het niet vanzelf gaat.

1 like
#88

Ik schrik er eigenlijk best van dat ik bijna als enige ja koos, ik dacht dat dat normaal was!
Ik ben echt supergoed met babies, kost me geen enkele moeite, maar vanaf 4 jaar vind ik het iets pittiger/minder leuk worden.
Ik merk bijvoorbeeld dat ik niet meer zoā€™n behoefte heb aan knuffelen met mijn dochter van 7, ik moet wennen aan het verdwijnen van spekkies en ik gruwel van haar loszittende tanden enzo :joy:.
Mā€™n zoontje van 4 vind ik nu ik weer een baby heb vaker irritant dan voorheen :flushed:.
Ik denk altijd dat je als je 1 kind hebt forever verliefd blijft en je dat anders alleen bij de jongste hebt.

Ik hou uiteraard wel van ze, ben trots op ze etc etc maar ja, wel minder verliefd dan voorheen.
Net als in een gezonde relatie zullen we dan maar zeggen :stuck_out_tongue:

4 likes
#89

Haha same!!!

1 like
#90

Ja maar dit is ook echt goor

2 likes
#91

Oh ik kijk hier zĆ³ tegenop, vind dat echt heel vies en vond het bij mezelf ook echt verschrikkelijk.

4 likes
#92

Je verhaal is heel herkenbaar. Wij hebben ook nog 2 cryoā€™s over en al besloten dat we niet een nieuw traject zullen starten. Pas bij mā€™n laatste behandeling had ik meer dan 1 embryo waardoor ik het ook ergens zonde zou vinden om die cryoā€™s niet te gebruiken, maar dat zou geen reden moeten zijn om het opnieuw te proberen natuurlijk.

Het lijkt me ook voor mā€™n kind heel leuk om een broer of zus te hebben, maar het is idd geen garantie dat ze elkaar leuk zouden vinden. Nu vind ik het eerste jaar wel echt pittig, dus ik weet nog niet of ik er zelf gelukkiger van zou worden als we het allemaal nog een keer zouden doen. Zo lang ik er zo in sta, doen we het ook (nog) niet, maar ik word volgend jaar 40 en dat vind ik ergens ook wel een soort grens.

5 likes
#93

Ik was met jou samen de enige hahah maar ik vind het een natuurlijk verloop: Ergens moet dat toch gewoon afzakken lijkt me want wie is er nou nog verliefd op zn 31 jarige zoon?

De liefde blijft maar echt die verliefdheid moet ergens stoppen. Mijn tienjarige is goed op weg met zn afgekloven nagels en onderbroeken die hij gewoon in bed laat liggen hoe vaak ik ook zeg dat die bij de was moeten.
Zakt de verliefdheid vlotjes hooršŸ˜

3 likes
#94

:pleading_face:ik word hier wel een beetje sip van als dit zo is (nog geen ervaring).

2 likes
#95

Is toch voor iedereen anders, ik zou graag mijn kind nog plat knuffelen als het daarvoor open stond ondanks de afgekloven nagels hoor

Is jouw kind wel eens als baby van het bed of de commode gevallen?

  • Ja
  • Nee

0 stemmers

Mijn kind is als baby van de commode gevallen terwijl we er allebei echt bij stonden, en toen ik dat met veel schuldgevoel vertelde later aan mensen bleek dat praktisch iedereen dat wel eens gebeurd was. Daar stond ik echt van te kijken ik voelde me zo kut. (Eerste vraag aan de telefoon bij de HAP was ook waar ik was, nou ik stond er bovenop maar 1 draai en hop daar ging mijn baby :sob:)

3 likes
#96

Wel uit de box šŸ«£

2 likes
#97

Oh maar ik wil hem nog regelmatig plat knuffelen hoor, dat zit wel goedšŸ˜
Het is meer dat ik bij mijn 2 kleintjes bijna alles schattig, leuk en knap vind en dat de ergernisjea bij de oudste 2 wat meer aanwezig zijn, zoals in een relatie of zo. Onze kleuter zit daar nog een beetje tusseninšŸ˜…

1 like
#98

Oh ok dan begreep ik je niet goed, sorry
Uiteraard erger ik me ook geregeld en andersom zeker haha

#99

Ik vind mijn 3 jarige juist vaker irritant dan mijn 7 jarige. Die van 7 is ten minste voor rede vatbaar :sweat_smile:

En tot nu toe houd ik alleen maar meer van ze omdat ze steeds meer hun eigen persoontje worden :heart:

2 likes
#100
Zou jij snel een ander kind (kleuter) aanspreken op zijn of haar gedrag?
  • Eerder wel dan niet
  • Eerder niet dan wel

0 stemmers

Geen vreemde maar je ziet het kind ongeveer 10x per jaar ofzo.

In mijn voorbeeld: dochter is altijd heel speels bij het aankleden (beetje plagen/lachend wegrennen), maar toen de nicht van mijn man er was, vond ze dat vervelend ofzo en zei toen best streng tegen haar dat ze nu meteen haar pyjama aan moest trekken (ik hoorde het vanuit de gang). En ik vond dat eigenlijk niet zo chill haha want mn dochter is verder een best verlegen meisje šŸ„¹

Edit: Oeps per ongeluk anoniem

#101

Oh ik drukte te snel op eerder wel dan niet, ik ging er vanuit dat het om een speelafspraakje bij mij thuis ging.
Als er ouders bij zijn moeten ze echt iets van mijzelf kapot maken wil ik er wat van zeggen, verder gaat mij andermans opvoeding niet aan.

Vind het best bijzonder van je nicht

2 likes
#102

Oh ik heb ja gestemd maar niet op jouw voorbeeld hoor. Ik zou nooit streng tegen een nichtje of zo praten omdat ze dā€™r pyjama niet snel genoeg aantrekt. Ik dacht zelf meer aan zwaar irritante kinderen die bijvoorbeeld voordringen bij de glijbaan en zich daar heel bewust van zijn :rofl:

14 likes