Hahaha wat erg is dat! Mijn vriend heeft ook nooit gerookt, dus die snap er ook helemaal niks van dat je chagrijnig of humeurig kan worden. Ik praat er met hem ook nooit over. Ook niet dat ik ga stoppen, want dan moet ik weer een hele preek aanhoren over hoe erg het is dat ik nu wel rook
Stress is denk ik wel bij iedereen een cruciale factor wat het rookgedrag in de hand werkt. Ik moet een manier vinden om op die momenten niet te denken van ‘alles is toch al naar de klote’. Het werkt ook niet mee dat mijn favoriete collega’s roken. Dan wordt er snel even een rookmomentje gemaakt, en dat ga ik wel missen. En roken en alcohol is helemaal dramatisch! Pilsje, peukje, pilsje, peukje. Word er zelf dan ook bijna misselijk van, maar gewoon doorroken he!
Bij jou veel rokers om in je omgeving of op het werk?