Herkenbaar! Maar dat gevoel wordt bij mij gelukkig steeds minder. Toen ik net gestopt was dacht ik zelfs: Pff ik hoef straks niet eens op vakantie, want dat is niks aan als ik niet mag roken. En nu vind ik die gedachtengang zwaar overdreven en is het alleen soms ‘jammer dat het nooit meer kan’.
Ik vind het trouwens echt bizar hoe snel/makkelijk het is gegaan om de dagelijkse vaste rookmomenten niet meer te missen. Nu na 3 maanden mis ik nooit meer een sigaret na het werk bijvoorbeeld.
Voor iedereen die gaat stoppen of net gestopt is: Echt, het is even bikkelen maar daarna wordt het steeds makkelijker!