Super lief! Maar baal er wel van, want het is echt een klein verschil.
Nog even over de discussie over kleding van studenten/docenten, en of dat respectloos zou zijn naar docenten:

Haha! Nou bij ons geven ze er wel echt om hoor. De docenten zijn ook altijd in pak.
Wat geniaal trouwens die stokjes. Dan worden je vingers niet oranje.
Ik heb drie maanden geleden gesolliciteerd voor een stage die in april-mei is. Ik dacht dat het een probleem zou zijn dat ik geen master-cijfers zou hebben maar dat was het niet.
Misschien kun je een kop koffie drinken met een recruiter om dit te bespreken voor je solliciteert.
Een stage is overigens twee maanden toch? Dus als het echt je droomkantoor is en ze willen je pas in de master dan zou ik je niet laten tegenhouden door uitloop/je leeftijd. Vaak kun je ook nog de zomer na je master stage lopen overigens. Maar dat kun je ook vragen bij die kop koffie.
In dat geval zou ik veel naar kantoorbezoeken e.d. gaan. Althans bij mij organiseert de studievereniging die en dan kun je overal binnenkijken. En de Step Inhousedagen.
*veel kantoren hebben ook business courses. St.i.bb.e gaat bijv binnenkort naar Londen. Als je geen tijd hebt voor meerdere stages is dat ook een hele goede manier om een kantoor te leren kennen.
Ik had de eerste week alweer behoefte aan vakantie. Het probleem is vooral dat er zoveel in oktober is, 2 eindtentamens én mijn scriptie. Daarnaast moet ik ook gaan oriënteren op de arbeidsmarkt, aangezien ik aan het afstuderen ben. Gelukkig ligt een vak me heel goed waardoor ik daar wat minder zorgen om hoef te maken.
Het valt mij ook zwaar! Heb de eerste deadlines gehad maar merk dat ik nog steeds moet wennen en inkomen
Ik vond het echt super zwaar maar heb ook mijn eerste cijfer al terug en dat is het wel waard.
Ik moet nog maar één jaar dus heb mezelf gewoon voorgenomen dat ik er nog een paar maanden echt voor moet gaan. Ik plan bijv. van zondagavond tot woensdagavond bewust niks in. Ik ben ook teruggegaan naar 1,5-2 dagen werken.
Ja bij ons adviseren ze om maar 12 uur werk ernaast te doen dus daar zou je dan ver boven zitten met 36 uur stage. Tijdens mijn bachelor deed ik er ook super veel naast hoor (ook een miljoen jaar over gedaan) maar voor de 7 maanden die de master duurt zet ik het allemaal even op een laag pitje.
Ohja dat is een heel ander verhaal. Volgens mij is het een soort natuurwet dat medische studenten bijna dood gaan van de werkdruk.
Wanneer ben je nu waarschijnlijk klaar?
Ik vind het zo bewonderenswaardig hoe alles weet te combineren veel uren werken, nog veel studeren braaf in de bieb en ook nog aan je gezondheid werken. Ik had dat never nooit volgehouden.
Zijn er hier nog mensen die (veel) ouder zijn dan hun medestudenten? Ik zit nu opnieuw in het eerste jaar van een opleiding en soms vind ik het wel frustrerend dat ze nog niet veel durven antwoorden in de les. Ik herken het wel van hoe ik zelf vroeger was, zeker in mijn eerste jaar, maar het voelt soms echt alsof we daar allemaal voor piet snot zitten. Dan moet de docent alle antwoorden eruit sleuren waardoor we, naar mijn gevoel dan, veel langer over bepaalde onderwerpen doen dan nodig is.
En ik wil ook niet degene zijn die constant haar hand opsteekt.
Pfoe, ik heb net m’n studieplanning opgemaakt voor dit semester. Ik doe een combinatie van afstands- en contactonderwijs, dus ik moet wel een beetje een langetermijnplanning hebben, anders loopt het fout. En pfoe, dit semester wordt zwaar!
Ter compensatie zal het tweede semester wel een stuk rustiger zijn, gelukkig. Dus dit wordt knallen t.e.m. januari.
Ik ben ergens wel blij om te horen dat ik niet de enige ben die in deze situatie zit! Ik weet wel dat ik er vooral voor mezelf zit maar toch, soms wil ik gewoon uitvallen en zeggen van ‘Hey, weet je hoeveel je/je ouders moet(en) betalen voor jouw aanwezigheid hier? En dit is wat je er maar mee doet?’. Stomme gedachte, I know.
Dit heb ik ook al een paar keer gedaan haha.
Ik ben ook net aan een nieuwe studie begonnen, ik ben zelf 24 en ben in een groep geplaatst met alleen maar mensen van 21+. Super fijn, want iedereen is serieus en werkt gewoon goed mee. Maar dan worden dus na een half jaar alle groepen weer door elkaar gegooid. En de keren dat we met meerdere groepen college hebben is echt zoals jullie hier boven beschrijven. Niemand zegt iets, niemand is voorbereid, mensen die gewoon gaan giechelen bij plaatjes van geslachtsdelen en naakte mensen (medische studie).
Had super veel zin om weer te gaan studeren, maar vind het toch wel echt zwaar. Leerstof is echt heel veel meer dan mijn vorige studie en je moet ook echt wel goed voorbereiden en bijhouden. Daarnaast heb ik vier uur reistijd per dag. Werkte de jaren hiervoor altijd vanuit huis en heb nu echt het idee dat ik naast leren, reizen en slapen niks meer doe op een dag.
Wow, 4 uur reistijd is wel heftig! Kan je nog iets doen in die tijd of is het echt ‘verloren’ tijd? Ik kan geloven dat je naast lessen, leren en slapen niet echt tijd meer over hebt.
Als je een populaire richting doet zoals strafrecht dan is het inderdaad best lastig om aan een baan te komen.
Ik doe gelukkig een richting die iedereen heel saai vindt dus wij hebben in de master ook maar 30 studenten en meestal al een baan voordat we zijn afgestudeerd.
(Ik vind het zelf overigens wel heel leuk. Ik heb het daar niet om gekozen want toen ik begon in 2012 was er nog crisis.)
Bij ons is het contact met de docenten trouwens ook echt heel leuk en persoonlijk. Ik vind het echt wel een meerwaarde als een docent zijn of haar best doet je naam te kennen.
Ik was 28 toen ik met mijn master begon. Ik vond het in de les net per sé lastig, maar misschien was dat omdat iedereen zich wilde bewijzen tov de docent en ik niet. Komt ook door het leeftijdsverschil, maar lessen waren iig niet traag. Ik vond het juist wel lastig om aansluiting te vinden bij diegenen die jonger waren, al waren er ook een paar studenten van mijn leeftijd bij. Wat ik zelf heel erg lastig vind/vond is dat ik er niet ouder uitzie, eerder jonger. Niemand die daardoor doorheeft dat ik meer heb meegemaakt en in een andere levensfase zit. Het leek daarom alsof ik heel goed in de groep paste, maar zelf voelde ik veel afstand.
Ja, heb me daar wel een beetje op verkeken, vooral hoe moe je er ook van wordt. Kan gelukkig in de trein vaak nog wel stof doorlezen voor college, maar in de bus niet echt. Maar ik heb dit jaar alleen nog gratis ov, en daarna ga ik een auto kopen en rijden. Dan is het 2 uur reistijd per dag.