Als mijn collega’s me op iets aanspreken op stage zit ik daar altijd nog een paar dagen mee. Ookal zeggen ze ‘Je bent hier om te leren, je mag fouten maken’ enz., het pakt me gewoon zo, want meestal zijn het dingetjes die ik uit dommigheid/enthousiasme doe. Hebben jullie tips om dingen makkelijker van je af laten te glijden?
Ik denk dat weinig mensen kritiek écht leuk vinden en de meesten er wel door geraakt worden. Maar het ligt er natuurlijk ook aan om wat voor dingen het gaat en wie het zegt/hoe ze het brengen. Wat voor soort commentaar krijg je? Zijn het dingen waar je iets mee kan?
Dit heb ik ook! Heel erg. Zelfs zo erg dat als ze daarna wat positief zeggen ik ze niet geloof.
Heel vervelend. Probeer idd te bedenken dat je er bent om te leren.
Maar ik snap je helemaal.
1 like
Nou bijvoorbeeld, ik ben nogal een flapuit en zeg wat ik denk. En dan zeg ik soms iets doms als ik aan het werk ben en dan krijg ik terug ‘Ja, dat had je beter niet kunnen zeggen.’ En dan voel ik me kut omdat ik echt wel snap dat ik zoiets niet kan zeggen, maar het flapt er gewoon uit. En ik ben dan bang dat dat consequenties heeft.
Pfoe ik heb echt diep respect voor alle geesteswetenschappers en sociale wetenschappers die vooral veel literatuuronderozek doen, ben nu drie dagen met m’n literatuurscriptie bezig en trek het nu al niet meer :")
Haha is er een specifiek iets waardoor je het niet trekt? Ik zou juist echt niets kunnen met bijv. SPSS.
Het voelt zo eentonig! De hele dag zitten lezen/schrijven, ik vind het echt lastig om gefocust te blijven en me daar toe te zetten. Plus ik ben nu gewoon nog een beetje de weg kwijt in alle literatuur maar dat hoort gewoon bij het begin denk ik.
Is iemand hier ook bang om geen baan te vinden na hun studie? Ik ben er echt bang voor terwijl ik alles doe om een goed CV op te bouwen en goede cijfers te halen (hoewel ik mn gemiddelde niet boven de 7.4 krijg)
Voglens mij zitten wij ook wel een beetje in dezelfde richting, toch? Ik voel even niet zo de behoefte om mijn masterkeuzeproces hier neer te gooien want daar zitten wel persoonlijke overwegingen in, maar ik vond het ook lastig en ben uiteindelijk heel blij met m’n keuze! Dus je mag me altijd pb’en
Heb precies hetzelfde (doe een studie binnen geesteswetenschappen). Maar het helpt ook niet echt dat mensen in m’n omgeving dat heel vaak vragen. Dan word ik er toch steeds weer aan herinnert.
1 like
Oh ja dat kan ik me wel voorstellen. Ik heb ook niet echt tips want ondanks dat ik altijd literatuuronderzoek moet doen, doe ik het volgens mij niet heel goed. Wat ik altijd doe is via de voetnoten van artikelen naar andere artikelen/boeken/etc. zoeken maar ik weet niet of dat een goede methode is of gewoon lui.
Met het schrijven van een literatuuronderzoek heb ik altijd het idee dat je echt 85% van je tijd besteed aan lezen (waarvan maar een klein deel uit eindelijk relevant is) en de rest aan schrijven.
Ik studeer over een paar maanden af en ik durf nog niet te solliciteren omdat ik het eng vind. Terwijl alle studiebegeleiders zeggen dat mijn studie relatief in trek is en je zo aan een baan bent. Ik vind het gewoon gek om een totaal andere fase van mijn leven in te gaan.
Ik studeer al veel te lang (ook wel door persoonlijke omstandigheden), maar heb het nu voor elkaar dat ik alle vakken van mijn master heb afgerond en alleen nog moet beginnen aan de masterscriptie. Onderwerpkeuze is echt mijn grootste stuikelblok sinds al die jaren studie. Vooral nu ik geen contacturen meer heb ben ik zo uit de flow. Sollicitatie angst voel ik nu ook al opkomen.
Ja ik deed dat normaal gesproken ook inderdaad (lekker reviews lezen en dan de bronnen daarvan gebruiken), maar vind dat niet helemaal koosjer voor het zelf schrijven van een review.
Maken jullie aantekeningen tijdens het lezen, en hoe/waar? Ik dacht nu mss aan aantekeningen in een word document per artikel/korte samenvatting, zodat ik dingen gewoon met ctrl f kan terugzoeken in dat document. Vind alleen aantekeningen op de computer maken tijdens het lezen echt vervelend, maar ben bang dat ik als ik alles op papier ga doen ik het overzicht op gegeven moment kwijt raak
Ik gebruik Excel hiervoor, ik heb dan een overzicht met kolommen als auteur, titel artikel, abstract, interessante argumenten, interessant voor eigen thesis, methode, proefpersonen, limitaties van het gelezen onderzoek. Wellicht klinkt het als een boekwerk, maar hierdoor hoop ik de artikelen niet opnieuw te lezen, maar dan ik het daarna groeperen (Aan de ene kant, heb je concept A waarvan X, Y, Z denken er zo over denken. Aan de andere kant, toont eerder onderzoek aan dat concept B (referentie O, P, Q) overlapt met concept A, maar insteek V heeft).
Of anders eerst op papier en dan overtypen?
3 likes
Ik schrijf mijn aantekeningen in een notitieboekje (ik vind het ook fijner om dat op papier te doen) en later type ik alles over in één word document zodat alles overzichtelijk bij elkaar staat. Maar in excel wat @Ovenwant doet klinkt ook wel heel slim eigenlijk, dat ga ik ook een keer doen!
2 likes
Ja ik doe nu eigenlijk een combinatie van die twee! Heb samenvattingen van stukken in word, met uitgebreide beschrijving mechanismes ook, en dan in Excel een nu nog vrij beknopt schema met wat voor interacties er gevonden worden, maar dat kan ik mss nog wel wat uitbreiden met dingen die jij erbij hebt over methodes en limitaties, dat is misschien wel een goed idee!
1 like
Ik maak een excel met de dingen die ik lees (als het echt niet relevant was zet ik het er uiteraard niet in) en zet daarin de titel, auteur(s) en kernwoorden waaraan ik het artikel me sowieso wel vaag kan herinneren/woorden die belangrijk zijn. In het artikel zelf markeer ik (ook op de computer).
Ik moet wel echt aantekeningen maken en highlighten in de PDF, anders onthoud ik niks en anders kan ik ook niet meer terugvinden wat wat was in mijn materiaal (voor een doctoraat in de geesteswetenschappen werk je wel echt met honderden artikelen/boeken, als is het maar kleine beetjes). Veel collega’s werken met Evernote, ikzelf doe het wat ouderwetser met losse Word documenten en mapjes in Zotero per thema/argument/hoofdstuk. Het is even uitzoeken wat voor jou het beste werkt.
Ik heb zo een mondeling tentamen. Pis bijna in mijn broek.