Ik sluit me aan bij de anderen, vind het de moeite niet waard. Ik zou dan op dinsdagochtend drie lesuren volgen. Voor mijzelf is dat sociale aspect minder van belang, ben ook wat ouder dan de gemiddelde student. Denk wel dat andere medestudenten het fijn vinden dat het mogelijk is.
Hartje voor de herkenning. Zijn er vanuit je Hogeschool mogelijkheden om het wat dragelijker voor jezelf te maken? Ik heb laatst na mental breakdown 163717 met de studieadviseur afgesproken en ik mag nu 2 dagen per week op de uni werken (gewoon individueel op een vaste werkplek, maar in ieder geval weg van huis) en dat geeft me al zoveel meer ademruimte. Wellicht zijn er bij jou ook dingen die ze kunnen doen om je wat te helpen?
Misschien kun je het omdraaien: waarom zou het erg zijn als het niet lukt om alles te halen? Om misschien even een (gedeeltelijke) pauze te nemen? Wat is een paar maanden of zelfs een jaartje uitloop nu op een mensenleven? Er zijn belangrijkere dingen dan je studie. Loop jezelf niet voorbij en pas goed op jezelf!
Even klagen: ik doe een duale HBO-opleiding in medisch-technische richting. Alle theorievakken moet ik in mijn eigen tijd doen (ik werk 32 uur). Maar ik heb nu een vak: niet doorheen te komen. Ik had er eigenlijk volgens mijn planning 6 weken voor, maar dat wordt minimaal 8. Ik snap de helft niet, ik haal mijn eigen planning met geen mogelijkheid omdat het ZO VEEL is. Ik ben nu al 1,5 uur bezig met 18 pagina’s samenvatten en dat is nog niet eens de helft van wat ik vandaag eigenlijk wilde doen. Het voelt zo intens nutteloos om zo lang te besteden aan iets en de stapel werk niet kleiner te zien worden. Terwijl ik nog 3 theorievakken hierna moet en eigenlijk eind juni klaar moet zijn met jaar 1. Opzich bepaal ik zelf wanneer ik klaar ben met jaar 1, maar ik voel me tegenover mijn werk wel schuldig als ik er veel langer over ga doen dan juni.
En ik heb tegelijkertijd ook nog een praktijkvak waar ik op vastloop. Ik heb echt 0,0 ruimtelijk inzicht en ik moet dingen super nauwkeurig zien te meten. En inmiddels ben ik zover dat me dat voor 90% lukt, maar ik heb een 100% score nodig om te kunnen slagen. En ik ben soms echt bang dat dat gewoon niet haalbaar is (en zeker niet voor juni). En het is ook nog eens een praktijkvak over een onderzoek wat ik in mijn ziekenhuis helemaal niet uitvoer, dus het voelt ook nog eens nutteloos om te leren. En ik ben de enige student in mijn ziekenhuis, dus het enige wat ik zie is collega’s die alles wel perfect kunnen (oké vast niet) en dan voel ik me zo dom en denk ik: het ging hen vast allemaal veel beter af dan mij.
@Luzarl. Ik heb je situatie een beetje meekregen op het forum, en die 70% vind ik dan eigenlijk al knap! Ik snap helemaal dat je hoofd nu even helemaal niet staat naar studie. Als uitloop niet heel erg is, zou ik dat misschien ook voor lief nemen. Ik heb bij mijn vorige studie ook voor uitloop gekozen (en ga dat bij mijn huidige studie waarschijnlijk weer krijgen) omdat het dan gewoon allemaal beter liep en ik niet 24/7 gestrest was. Geen spijt van gehad!
Ik heb ook extra studiefinanciering gekregen omdat ik door persoonlijke omstandigheden vertraging heb opgelopen. Het was heel makkelijk te regelen (zeker als je een vriendelijke decaan hebt), ik moest in een gesprek met een studieadviseur wat er aan was gebeurd. Je hoeft niet in detail te treden als je dat niet prettig vindt, de situatie kort uitleggen is waarschijnlijk al voldoende. Ik vond het zelf wel prettig om even alles uit te leggen (en ook wel therapeutisch werken juist, vreemd genoeg?) maar het hoeft dus niet als je dat niet wilt
Toen hebben we samen een aanvraagformulier ingevuld die je dan kan opsturen naar DUO. Ik moest ook nog een bepaalde medische verklaring regelen bij een arts omdat de reden van de vertraging ook medisch was was, dus het zou kunnen dat je ook een bepaalde verklaring moet hebben (misschien van de huisarts van de familie, of een maatschappelijk werker of iemand anders die betrokken is geweest). Dat regelen ook allemaal vrij soepel. Vervolgens stuur je die formulieren (van je decaan, en eventueel nog een verklaring van bijvoorbeeld je huisarts) op naar DUO. Een paar weken later krijg je dan per brief een reactie of je aanvraag is goedgekeurd. Volgens mijn studieadviseur wijzen ze zo’n aanvraag eigenlijk nooit af dus daar hoef je je geen zorgen om te maken. Succes in ieder geval, komt vast goed.
Ik volg nu een premaster en daarvoor heb ik endnote en spss nodig. Prima, de aanvraag gedaan en vandaag even geinformeerd hoe het daarmee zat.
De aanvraag ligt serieus bij de R.v.B omdat het een andere uni is dan waar ze nu een licentie bij hebben. Serieus…
40 uur is helemaal zwaar! Ik heb het eerste jaar van mijn opleiding fulltime gedaan omdat het moest, maar ik vond dat echt niet te doen. Met 32 heb ik idd nu al het idee dat ik gewoon geen idee heb hoe ik alles moet combineren en waar ik de tijd vandaan moet halen. Hopelijk lukt het een beetje met je vak en daarna de functie die je graag wilt!
Sinds ik op turbosnelheid aan het afstuderen ben heb ik weer nachtmerries waarin ik op random momenten een wiskunde-eindexamen moet maken. Dat ik bij mijn huidige werkgever uit de klas wordt gehaald en dan een wiskunde-examen moet maken in de personeelskamer en al het personeel toekijkt. Hopelijk zit het er gauw voor je op.
Ja precies! Ik zou echt nooit meer terug willen naar mijn oude baan, en ik vind mijn studie vaak ook heel leuk. Maar soms heb je echt even zo’n periode met alleen maar stress en tijdgebrek. Ik werk dan nu maar 32 uur, maar zo’n 75% van mijn weekend + vrije dag is alsnog alleen maar studeren en huishouden. Zeker nu ik bezig ben met het afronden van mijn eerste jaar.
Ik hoorde gister dat de eisen voor het moeilijkste examen van mijn hele studie (voor mij iig) verlaagd zijn! Dat scheelt echt zoveel stress haha, ik denk echt niet dat ik het onder de oude omstandigheden gehaald zou hebben. Nu heb ik er nog wel vertrouwen in dat het te doen is. Hopelijk heb jij je herkansing snel gehad en haal je het gewoon!
Net een groepsbijeenkomst gehad. Ik zou de individuele stukjes samenvoegen tot een lopend verhaal.
Prima gedaan.
Nu mist iemand zijn “persoonlijke touch” en dit moest toch echt erin meegenomen worden,anders werd het te droge kost.
Dit hele onderzoek, het hele studieblok en de hele premaster is zo droog als een uitgedroogd mariakoekje, daar gaat zijn " touch" niets aan veranderen maar prima, vul het lekker aan.
Oh ook nog eens? Nadat je al niet met je hbo bachelor een universitaire bachelor kan doen voor een normaal tarief?
Belachelijk.
Ik zit zo enorm te twijfelen. Ik doe nu een premaster orthopedagogiek. Mijn plan was in eerste instantie om hierna de master forensische orthopedagogiek te doen (1 jaar) en daarbij een klinische stage om mijn diagnostiek aantekening te behalen. Ik heb gisteren een mail gehad waarin stond dat ik in aanmerking kwam voor de research master ‘Child Development and Education’. Dit is een hele selecte master (maar 15 tot 20 studenten per jaar mogen deze master doen), compleet Engelstalig en duurt 2 jaar. Tijdens deze master doe je ook al twee onderzoeksprojecten. Ik vind onderzoek en onderzoeksvakken leuk, maar de statistiek vakken wat minder (hoewel ik er wel hoge cijfers voor haal als ik er veel tijd in stop). In de forensische master zit amper statistiek en alleen theorievakken. Ik denk dat de research master een stuk uitdagender voor me is en ook uit mijn comfortzone. Ik denk dat de research master beter op mijn CV staat en meer toekomstperspectief biedt (zo kan ik na deze master bijvoorbeeld gelijk beginnen met mijn PHD). Wat ook belangrijk is, is dat ik ook bij deze master een klinische stage kan volgen om mijn diagnostiek aantekening te behalen. Wat nog wel een punt is, is de hoeveelheid werk die ik erin moet steken voor de selectieprocedure, namelijk; een certificaat Engels behalen om te bewijzen dat deze op niveau is, een motivatiebrief, cijferlijst, prestaties, geschreven wetenschappelijke artikelen, referentiebrieven, een sollicitatiegesprek.
Kortom; nu ik vanwege mijn cijfers in aanmerking kom voor deze master zou ik het zonde vinden om niet te proberen, aangezien ik denk dat het me op de lange termijn veel gaat opleveren. Echter, de kans is klein dat ik daadwerkelijk binnenkom bij die master en wil ik dan echt al die moeite in de selectieprocedure stoppen? Daarnaast zijn het wel echt twee verschillende dingen, meer de praktijkkant op als bijvoorbeeld gedragswetenschapper vs. research en beleid. Ik vind beide leuk en in principe zou ik door mijn HBO diploma ook altijd nog echt in de praktijk kunnen werken mocht ik dat graag willen (alleen dan niet als (forensisch) orthopedagoog, maar als social worker).
Ik heb geen idee wat ik wil en wat ik moet doen.
Heb je al een met een studieadviseur kunnen spreken? Zo niet, dan zou ik zsm een afspraak maken (ook al twijfel je of je wel een afspraak wil) want het zit best wel vol meestal dus beter snel maken en dan later cancelen als het toch niet nodig is.
Ik denk dat zo iemand je ook meer kan vertellen over je specifieke richting en de masters!
Zelf heb ik verder geen inhoudelijk advies, maar anderen vast wel!
En ik zie dat je de pre-master doet. Mag je dan doorstromen naar de research master? Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar ik kende iemand die dat wilde maar je kon bijna nooit doorstromen (ook niet met een schakelprogramma wat heel stom is).
*oh grapje ik zie dat je sowieso in aanmerking komt!
Het bizarre is dat studenten volgend jaar van niveau 2 mbo direct door mogen naar niveau 4, terwijl het voor velen een brug te ver is. En ze krijgen bij niveau 2 altijd een extra punt voor Nederlands cadeau. Ik vind het daarom zo verkeerd dat we steeds strenger zijn geworden in het hoger onderwijs, dat je voor bepaalde masters minstens een 7+ moest staan etc. Maar dat gezeik over de P-route is van alle tijden. Ik ben zelf via de P-route op de universiteit beland samen met 2 andere studenten en wij hadden allemaal gewoon redelijk snel onze bachelor behaald, terwijl sommige oud-gymnasiumgangers heel veel vertraging opliepen en dan niet door ziekte/persoonlijke omstandigheden.
De universiteiten kunnen de aantallen studenten nauwelijks aan: misschien wordt het potentieel afschaffen van de p-route als een makkelijke manier gezien om de instroom studenten te beperken. Waarmee ik absoluut niet wil zeggen dat dat de beste manier is.
Verder denk ik eigenlijk gewoon dat de universiteit minder aantrekkelijk moet zijn. Er zijn in de afgelopen tien jaar zó veel meer mensen naar de universiteit gegaan en er is geen geld bij gekomen. Dan moet je je afvragen: hebben we al die universitair afgestudeerden nodig of had dat prima gekund met een HBO-diploma? Het antwoord is denk ik vaak het laatste.
Ik denk dat we het hbo tov de universiteit veel aantrekkelijker moeten maken. Op de universiteit hogere eisen stellen aan de instroom en de nadruk meer op academisch onderzoek leggen. Hoe het nu is, is het niet houdbaar. Het onderwijs gaat achteruit, niet alleen door de hoge aantallen studenten maar volgens sommigen ook door een lager niveau. Of dat echt zo is, is niet bewezen geloof ik, maar de signalen zijn er wel vanuit academici/docenten.
En met hogere eisen bedoel ik dus niet per se dat de p-route moet worden afgeschaft want een vwo-diploma zegt inderdaad ook lang niet alles. Maar het kan wel een (lullige) quick fix zijn.
Het is eigenlijk gewoon de schuld van de overheid. Het hoger onderwijs krijgt veel te weinig geld, waardoor het aantrekkelijk wordt om zo veel mogelijk buitenlandse studenten aan te trekken. Die doelgroep levert vaak meer geld op, afhankelijk van waar de studenten vandaan komen. En als je statistieken van verschillende universiteiten erbij pakt, dan zie je een behoorlijke toename van het aantal buitenlandse studenten de afgelopen 5 jaar.
Ik denk dat er heel veel studierichtingen zijn, ongeacht het academische of hbo-opleidingen zijn, waarvan het aantal studenten behoorlijk naar beneden afgesteld mag worden. Volgens mij wordt er harder opgetreden bij beroepsopleidingen. Als er op te veel plaatsen dezelfde opleiding wordt aangeboden of er weinig baankansen zijn, dan wordt daar eerder het mes in gezet of de stekker eruit getrokken.
Ik ken ook geen onderzoeken waarmee je dit kan aantonen, maar ik heb het hier ook regelmatig over gehad met docenten aan de universiteit. Dat bij binnenkomende studenten, ongeacht hun opleidingsniveau, het niveau veel lager is in vergelijking met vroeger en dat veel docenten niet lessen van hoge kwaliteit kunnen aanbieden zoals zij graag zouden zien. En dan laat ik de coronacrisis even buiten beschouwing.
Na twee wo-studies doe ik nu (weer) een hbo-studie en het niveau is nog steeds om van te janken. Dus ik begrijp maar al te goed dat nog steeds mensen gaan voor de P-route.
Er moet echt veel geld bij en zo’n quick fix gaat het niet oplossen. En ik zal nooit studenten, docenten (ik ben er zelf een ;)) of onderwijsinstellingen de schuld geven, want het is de overheid die structureel écht moet gaan investeren. En we moeten het idee loslaten dat we allemaal zo hoog mogelijk op moeten klimmen om gewaardeerd te worden en fatsoenlijk rond te kunnen komen in de maatschappij, maar die mentaliteitsverandering gaat nog wel tientallen jaren duren zolang de VVD aan het roer is.
TL;DR Het Nederlands onderwijssysteem is naar de tering de overheid moet veel geld investeren.
Amen.
Aanvullend: het frame ‘‘meer geld is de oplossing’’ dat je vaak ziet, doet de problemen te kort. Alleen geld erbij is niet voldoende, zelfs al zou dat de miljarden zijn waar om gevraagd wordt. Het lost de problemen alleen op korte termijn een beetje op - totdat je wéér meer studenten hebt en meer geld nodig hebt. Ik zou daarom ook willen pleiten voor een brede blik op hoger onderwijs in het algemeen en of de universiteit in zijn huidige vorm wel houdbaar is. In het bijzonder wetenschappelijk onderzoek, dat soms een ondergeschoven kindje lijkt tov onderwijs. Dat is die mentaliteitsverandering die jij ook noemt. Dat is denk ik op de lange termijn nog belangrijk dan geld pompen.
De universiteitskrant in Leiden heeft een goede serie stukken gewijd aan dit onderwerp: Deel 1: Generatie 2020 (deel 1): er zijn meer studenten dan ooit (maar wat weten ze?) » Mare Online
Dit zeiden mensen in 2011 ook al, waardoor ik toen halsoverkop naar de uni ben gegaan. (Achteraf had ik liever eerst HBO bachelor en daarna een universitaire bachelor gegaan maar dat kost nu ook een godsvermogen geloof ik.) @Camomille ik ben het deels wel met je eens maar het is wel realiteit dat in het bedrijfsleven vaak naar een universitair diploma gevraagd wordt, ook bij functies waar iemand die HBO heeft gedaan waarschijnlijk veel geschikter voor is, maar dat zien ze zelf niet in of zo?
Doet me denken aan die keer dat Anna nooshin een PA zocht, maar die moest wel afgestudeerd zijn aan de uni.
Het lijkt mij inderdaad ook een stuk lastiger dan de normale master. Vindt diegene het wel leuk en de moeite waard? Achteraf gezien nog tevreden met de keuze?
Ik streef altijd naar het hoogste en wil gewoon alles doen wat ik kan, maar ja wil ook niet na een paar maanden stoppen natuurlijk.