Ik las net zooizo ipv sowieso
Dit prachtexemplaar zag ik een tijdje geleden in de straat:
Dit is wel het toppunt van de Engelse ziekte hoor: “van daag”

En ook nog je leenwoord fout schrijven.
laten we een verzameling gaan aanleggen van variaties op sowieso! mss beetje zoals Signalering Onjuist Spatiegebruik
Ik heb nog niet het hele topic gelezen maar ik vind de trend van, hoe lang duurt deze trend al (veeeel te lang), het woord OPRECHT verschrikkelijk. Ik word er gekkkk van, zoveel mensen gebruiken het de hele fucking dag. Niet alleen verkeerd maar vaak ook totaal zinloos, het voegt niks toe als je zegt: ja dat bankje vind ik oprecht mooi.
En de gebruikelijke ergernissen:
Drankje doen
Vorkje prikken
Mn ding doen
Of een doodlopend gesprekje afsluiten met:
‘en zo is het gekomen’
Hoe bedoel je? Wat is zo gekomen?
Mensen die zich aan iets irriteren. Nee.
Veder in plaats van verder schrijven.
een beetje aansluitend op de gebruiklijke ergernissen: al di verkleinwoorden. Ik betrap mezelf er soms ook op hoor. Jurkje, tasje, laarsjes, riempje. En meestal gaat dit dan alleen om vrouwenkleding, want ik hoor nooit een man zeggen: ik heb zo een leuk shirtje gezien, ofzo.
Ik vind opzoek zo stom. “Ik ben opzoek naar een baan.”
Tegenover mijn huis zit een kleermaker een daar staat op een bord voor zijn deur: “Opmaat maken van kleding”
Dat vind ik allebei zo irritant.
Ik had een hele discussie laatst over het woord wuiven. Ik zei: “oh even naar mijn oma wuiven hoor!” Dus mijn vriendin helemaal stuk van het lachen dat dat woord echt NOOIT door iemand wordt gebruikt. Ik vind dat dan zo flauw, omdat iedereen zwaaien zegt en ik meestal ‘wuiven’ (geen idee waarom, weet niet beter), mag ik dat woord niet meer gebruiken? Zij vond dat dat dus niet meer kon… Terwijl er allerhande Engelse woorden worden bijgepropt waar ik dus niets mee heb…
Oh zo irritant dit!
Een vriendin van mij moet soms ook ineens om sommige woorden lachen. Als ik bijvoorbeeld zeg: “Ik doe dat vrijwel nooit meer.” Dan moet zij lachen om het woord vrijwel. Vraag me af waarom. Soms word ik er ook echt getikt van dat er steeds maar gelachen wordt om bepaalde woorden, terwijl ik middenin een (serieus) verhaal it
Echt he?
Soms stop ik ook gewoon met praten en als ze dan vraagt waarom ik niet verder vertel, dan zeg ik dat ik het niet grappig vind en dat ik dus niet de behoefte voel om verder te vertellen.
Maar goed, zij zei ook als grapje “PAPI!” toen ik vertelde dat ik PAP3B had. Dus tsja.
Door dit soort dingen durf ik sommige woorden dus bijna niet meer te gebruiken. Een klasgenoot van mij barstte altijd in lachen uit als ik jamin of mcdonalds zei. Volgens haar zei ik het heel raar(volgens andere niet), maar hierdoor ben ik zo onzeker geworden dat ik die twee woorden altijd ontwijk. Best erg eigenlijk.
Nee!!! Oh wat een simpele ziel dan…
Alsjeblieft, blijf gewoon dit soort woorden gebruiken. Ikzelf kan er zo ontzettend van genieten als mijn collega’s ineens in een zin woorden als “discrepantie” of andere woorden die je niet vaak hoort gebruiken. Echt, ik vind dat zo heerlijk.
Ik ook! Een vriendin van me kan soms ineens zulke woorden gebruiken, en mijn vader ook. Vind ik leuk!
Ga me idd niet laten tegenhouden door een lachende vriendin
Ik ben nou eigenlijk wel heel benieuwd hoe je jamin uitspreekt dan? Ik ken mensen die JA-MIN op zn Nederlands zeggen of SHA-MEHN op zn Frans (noem ik het maar even). Heb eigenlijk nooit geweten hoe het hoort, of dat het gewoon allebei kan.
Ik zeg Ja-Min. Heb die Franse versie eigenlijk nog nooit gehoord.
Ik heb dus heel lang tám pon gezegd in plaats van tampon. Geen idee waarom.
Ik moet wl lachen om shamehn. Ook als mensen parfah (parfum zeggen). Ik zeg ook Ja-Min en McDònalds, maar ik weet dat sommige mensen McDooonalds zeggen.
Het woord manifest wordt veel gebruikt op mijn werk en een collega zegt: MANIE-fest. Hele naar. En en andere collega zegt: DÈPPO ipv dépo (depot).
De enigen die tàmpon zeggen die ik ken, komen van onder de rivieren, wellicht is het een regionaal ding?