Ik heb gister voor het eerst in mijn leven Tinder geïnstalleerd, na 2 minuten eraf gegooid en toen na een half uur weer erop. Toen gegoogeld hoe het überhaupt werkt, iedereen naar links geswiped en daarna maar weer verwijderd, wat een avontuur 
Maar ik dacht ja als ik match met iemand dan moet ik daar dus mee kletsen, eventueel afspreken, eigenlijk helemaal geen zin in er is ook niks open en ik wil niet wandelen. Nouja dan schiet het niet op 
Wil alleen even zeggen dat dit zo herkenbaar is. Iedere keer toch even die teleurstelling als je ze weer ziet bij meest gebruikte chats of als Siri een suggestie geeft van “stuur een bericht aan” 🥲
Ik heb dus nog nooit een tinderdate gehad, wat ik vind het allemaal maar wat spannend om iemand te gaan ontmoeten die ik niet ken, terwijl dit eigenlijk toch wel het “einddoel” is van tinder. Hebben jullie de eerste keer veel zenuwen gehad en wat hebben jullie gedaan om je daar een beetje overheen te zetten?
Ik ben echt zenuwachtig voor alles, zo ook mijn eerste tinder date. Mijn advies is om het toch gewoon te doen, dan merk je vanzelf dat het hartstikke meevalt. Afspreken op een openbare plaats vond ik zeker de eerste keer wel fijn, maar met corona nu wel wat lastiger.
Gewoon doen. Zo’n tinderdate waarvoor ik super zenuwachtig was (ook op een openbare plaats) heeft mij nu een relatie opgeleverd. Ben al bijna 2 jaar (sinds begin-begin corona) weer helemaal gelukkig <3.
Ik ging ook helemaal dood voor mijn eerste tinderdate, dagen vantevoren al zenuwen. Maar door het te doen leer je dat het allemaal wel meevalt, nu ben ik alleen het uurtje ervoor een beetje nerveus. En ik weet ook van mezelf dat het eerste halfuur van de date altijd een beetje onwennig is, maar je vanzelf vaak wel een vibe krijgt met iemand (of niet, en dan weet je ook genoeg).
@Bakkes @Enjoy dankjulliewel <3 Echt fijn om te weten dat ik hier niet de enige in ben en dat de kans groot is dat het allemaal wel meevalt 
@backto505 jij ook bedankt, kon maar twee mensen taggen omdat ik een nieuwe gebruiker ben hahaha
<3
De enige tinderdate waar ik zenuwachtig voor ben geweest is de date met mijn huidige vriend. We hadden al zoveel gekletst online dat ik bang was dat het irl stil zou vallen. Uiteindelijk viel dat reuze mee en duurde onze eerste date 11 uren en was het alles behalve stilgevallen. 
Gewoon doen!
Oh ik had het echt niet meer de eerste keer! Was echt zo zenuwachtig. Kreeg van te voren geen hap door mijn keel en heb twee wijntjes tegen de spanning gedronken. Bij een vriendin was het zelfs zo erg dat ze de date afgezegd had. Maar dat slijt vanzelf, uiteindelijk is het gewoon een nieuw persoon ontmoeten. Veel plezier! En, vergeet niet te bedenken wat je van de andere persoon vindt. Dat is het belangrijkste
Ja, ik was ook zenuwachtig, niet normaal! Ik was ook al helemaal verliefd op die jongen en kom dagen lang amper eten omdat ik alleen nog maar aan hem kon denken. Toen heb ik voor de date den halve fles wijn leeg gedronken tegen de zenuwen.
Hij viel enorm tegen, dus daarna was ik ook nooit meer zo zenuwachtig! Nu heb ik hooguit nog wat zenuwen als ik richting de locatie loop.
Ik zou je er niet door tegen laten houden! En het is ook weer wat spanning in je leven
Ik ga binnenkort ook voor het eerst en hier ook flink wat zenuwen dus je bent sowieso niet alleen! 
Ik was en ben elke keer echt bloednerveus en dat blijft heel de date. Niet leuk want ik heb echt van die nervositeitsklachten (alles laten vallen, super onsamenhangend praten, onrustig zijn, continu plassen) dus eerste dates met mij zijn gewoon super kut. Als hij tegenvalt ben ik trouwens meteen niet meer nerveus, haha.
Ben nu al een tijdje met iemand aan het praten maar we kunnen gewoon geen datum prikken voor een date. Echt heel irritant, nu blijf je zo lang hangen in dat appen en daar hou ik niet van
Ik lees hier nog graag mee omdat ik zelf met periodes getinderd heb en heel veel herkenbare dingen lees. Mijn huidige vriend heb ik ook via tinder ontmoet, en ik weet nog dat ik de eerste drie, vier dates zó zenuwachtig was, ik herinner me nog dat ik letterlijk zat te trillen van de zenuwen en hoopte dat hij het niet zou merken. Zweette me ook kapot, moest constant naar de wc, de hele dag niks kunnen eten, misselijk van de zenuwen, noem maar op. Ik vind het met terugwerkende kracht fijn om te lezen dat veel meiden zo enorm zenuwachtig zijn voor dates! Dacht toen echt dat ik een enorme aansteller was.
Ik stuurde nooit heel lang berichten over en weer van tevoren, maar wel lang genoeg om een beetje in te kunnen schatten of het de tijd en moeite waard ging zijn. En ik plande ook liever geen date lang van tevoren in, want dan heb je juist de tijd om nerveus te worden. Zenuwen waren er altijd wel, maar hoe minder verwachtingen ik heb hoe makkelijker het is. Daarom bleef ik niet eindeloos online praten met iemand. En ach, als het kut is ben je zo weer weg en heb je in ieder geval een leuk verhaal voor anderen.
Wellicht wil hij helemaal niet afspreken
Lijkt me wel als hij er steeds naar blijft vragen. Het lukt gewoon niet qua planning; ik werk kantoortijden, hij avonduren + extra diensten vanwege coronagevallen in het team
Ik zit al 7 jaar af en aan op tinder en heb in die periode’s best wel vaak dezelfde gasten gezien die nooit hun pf veranderen, maar als ze het na die 7 jaar wel eens aanpassen denk ik “oooh wat is hij groot geworden” “wow die is veranderd” alsof ik foto’s van oude klasgenoten zie ofzo
Dit zie ik sowieso te vaak op tinder echt het nadeel aan terugverhuizen naar je geboortestad