Heeft je kind niet gewoon lange benen in verhouding? Dan kun je het beste een maat groter kopen. (Of helaas accepteren dat het gewoon niet past bij je baby. Bij de mijne is het ook nooit gelukt (of dan was het na 2 weken alweer te kort).
1 like
Oshkosh ! Die zijn van een rekbare stof. Paste hier zelfs met stevige + lange benen + wasbare luier. Wel alleen via Vinted te vinden, volgens mij verkopen ze het niet in europa.
1 like
@Takkie Bij Limango verkopen ze regelmatig OshKosh (ook Carterâs, dat is van hetzelfde merk en daar hebben ze ook wel echt hele leuke kleertjes van).
2 likes
Ik heb een tuinbroek van de Zara met een beetje van die ballonpijpen, paste ook goed over de wasbare luier, die heb ik 4x in elke opvolgende maat gekocht via vinted 
Deze is het: Jeans tuinbroek blauw | Vinted (voor jou niet de goede maat)
1 like
@matroos ik kan ook de popolini vellen aanraden. Zijn de enige die echt groot genoeg zijn.
Ik heb advies nodig: mijn kind (nu 1,5) maakt van alles op dit moment een strijd: luier aan, kleding aandoen, jas of schoenen aantrekken, tanden poetsen. Keuzes geven heeft geen zin; alles is nee.
Ik houd haar dan maar in de houdgreep, of raak zo gefrustreerd dat ik wegloop en met man het moet doen. Soms laat ik haar zonder broek of jas rond lopen, maar ja soms moét je kleren aan en geen luier of niet tandenpoetsen is geen optie. Ik houd er niet van de houdgreep, maar ik weet echt ff niet hoe ik dit beter aan kan pakken. Het is echt gillen, krijsen, slaan, hoofdbonken en meer. Heeft iemand een tip of bemoedigende woorden?
1 like
De houdgreep hoort er imo nou eenmaal soms bij in deze fase! Te groot om zonder houdgreep af te kunnen maar nog te klein om voor rede vatbaar te zijn Wij deden het wel alleen bij dingen die echt móéten ivm veiligheid of gezondheid zoals tandenpoetsen, poepluier, drukke weg oversteken oid.
Met andere dingen probeerde ik te bedenken of we daar eigenlijk wel strijd over hoefden te hebben. Ik liet mijn kind bijvoorbeeld wel eens op blote voeten buiten in de winter 
Vond ze dan 5 min prachtig en daarna janken omdat het koud was natuurlijk maar dan wilde ze toch wel haar schoenen aan. Zo leren ze dat soort dingen het snelste imo, door het zelf te ervaren. Ik legde er dan wel bij uit natuurlijk.
Het is een pittige fase! Heeeeeeeeel veel tijd uittrekken voor alles en dus niet teveel/te strak plannen hielp ons in deze tijd wel om stress wat te minderen.
10 likes
Alles is een fase zeggen ze toch altijd
4 likes
Was hier precies hetzelfde rond die leeftijd. Ik heb weleens huilend aan de opvang gestaan omdat ik haar met geen mogelijkheid in het fietsstoeltje kreeg. Wat hier hielp: vooral de tijd laten voorbijgaan haha, maar ook wel: op momenten dat het eigenlijk niet allemaal zo snel hoeft, haar echt zelf dingen laten proberen en wat uitgebreider de tijd nemen. Oh en duidelijkheid bieden over wat er gaat gebeuren en waarom. Routines zoveel mogelijk volgen, dus als je altijd iets om te eten meeeneemt naar de opvang, dat ook echt altijd doen.
Maar ik vond vooral de ochtenden voor de opvang en werk echt niet leuk toen. Vlak daarna begon ze plots veel meer te praten dus ik denk dat het daarmee te maken had, en sinds ze wat beter kan zeggen wat ze wil, gaat dit allemaal véél beter.
5 likes
Geen idee of je dit misschien al doet, maar ik weet uit ervaring dat je soms snel geneigd bent om dingen als vraag te stellen aan je kind. âKom je even je schoenen aandoen?â Ik merk dat het soms goed werkt om gewoon heel ferm de leiding te nemen en duidelijk maar vriendelijk te zeggen âJe komt nu even bij mij je schoenen aandoen.â En als het dan ook nee is geef ik vaak toch de keuze: kom je zelf naar me toe of kom ik je even halen/tillen? En als er dan geen reactie komt of weer een âneeâ zeg ik âok als je niet uit jezelf komt kom ik je even halen en ga ik even je schoenen aan doenâ en dan volgt dus alsnog die houdgreep helaas. En in ergens in dit verhaal leg ik ook uit waarom de schoenen aan moeten natuurlijk. Maar soms ontkom je er volgens mij ook niet aan om het even te forceren, sommige dingen moeten nu eenmaal.
5 likes
Oh ja dit werkt hier nog steeds goed als ze niet wil gaan slapen. Niet meer in discussie gaan over wel of niet gaan slapen, maar: âGa je zelf de trap op of moet ik je dragen?â - âzelluffff!!!â en spurt naar de trap, en dan volgt de avondroutine (meestal) vanzelf
7 likes
Ja hier ook. Dan laat je ook geen ruimte over wel/niet slapen maar sla je die stap gewoon al over. Plus je kondigt ook indirect nog aan dat je gaat tillen / de regie overneemt. Het lijkt me voor een kind ook niet chill namelijk om onaangekondigd opgetild en meegenomen te worden.
4 likes
Nog als aanvulling op bovenstaande: een tip voor overgang van spelen naar iets âmoetenâ.
Ik werk dan vaak met een klokje/horloge om de volgende activiteit aan te kondigen. âAls de grote wijzer helemaal beneden staat gaan we opruimenâ. Daarmee is het ook niet zo plotseling en werkt mijn kind veel beter mee (vaak wel alsnog in combinatie met de keuze-methode haha).
3 likes
Dankjewel! Ja, dit doe ik al. Dus ik zeg bijv ânog 2 boekjes lezen en dan gaan we naar bedâ, of ânog 3x raam open en dicht en dan gaan we aankledenâ. Heel eerlijk, stopt ze dan netjes na 3x raam open en dicht, dus dat is fijn. Alleen de struggle erna blijft.
Vragen ipv zeggen hebben we al afgeleerd, want als we dat doen en ze zegt nee hebben we 10 minuten voordat we het opnieuw âmogenâ vragen (ooit eens gelezenđ). Voel me af en toe wel zoân softie moeder met een onhandelbaar kind pff.
Zal kijken of ik haar er nĂłg meer doorheen kan praten en misschien nog meer pick my battles, omdat het echt ten koste gaat van mân eigen gemoedstoestand (ook ivm eigen opvoeding).
Aanvullend: ik hoopte wat met die eigen autonomie te kunnen door keuzes te geven, maar ze gaat toch vaak voor optie c: none of the aboveđ„Č
4 likes
Ja je zoân softie moeder met onhandelbaar kind voelen herken ik ook heel erg. Maar het is ook oprecht lastig vind ik soms omdat die strijd gewoon zoveel energie kost. Ik moet wel zeggen dat toen mijn kind 1,5 was (hij wordt nu over 1,5 maand 2) was dit wel wat erger nog, het lijkt wel alsof het nu iets beter gaat dan bijvoorbeeld 4 maanden geleden. Maargoed het ene kind is het andere natuurlijk ook echt niet. Ik hoop echt voor je (en ook voor je kind want ik vind âje kind doet niet moeilijk, hij heeft het moeilijkâ altijd wel een goeie) dat het gauw ietsje makkelijker wordt 
3 likes
Bij ons helpt soms heel erg afleiden zoals een liedje zingen, een grapje maken of even kietelen en bijv iets uitgebeid met grote gebaren vertellen. Dan is hij te gefocust op mijn verhaal waardoor hij meedoet!
4 likes
Het is een fase. En pick your battles, sommige dingen moeten gewoon zoals een poepluier verschonen.
En tellen werkt hier goed. Dus, je gaat zelf uit bad of mama tilt je eruit. En dan gebeurd er niks en als ik dan zeg, als ik bij 5 ben til ik je eruit. Dan zijn ze vaak met 3 er al uit.
Ik zet ook vaak een wekker op mn telefoon en als die afgaat, gaat de tv bijvoorbeeld uit m.
Rond die leeftijd ermee begonnen en kost wel even.
Ik doe ook vaak met kleding, deze trui of deze ?
En geen keuze dan kies ik.
Tandenpoetsen mag eerst zelf maar daarna mamaâs beurt of andersom.
3 likes
Baby 6 maanden heeft flinke uitslag rondom zijn mond. Hij krijgt alleen borstvoeding. Hij kwijlt enorm en heeft zure ontlasting dus we denken dat er tandjes bijkomen (heeft er al een paar). Wat kan ik tegen de roodheid doen? Tips?
1 like
Kleine tip maar wat hier soms hielp was niet de keuze aanbieden van wil je deze broek of deze broek (als ze geen broek aan wilde) maar welk poppetje of welke knuffel of welk random ding wil je vasthouden terwijl ik je een broek aantrek. Dat gaf blijkbaar weer genoeg gevoel van eigen autonomie hebben en dan was die broek in eens vergeten
(Of bijv we gaan nu wat eten en stoppen met spelen, wil je tijdens het broodje smeren luisteren naar liedje X of liedje Y)
6 likes
Ja dit werkt hier beter dan keuzes geven. Helaas met 2 jaar en 8 maanden nog steeds hier betekent keuzes geven ruimte voor discussie. Wil je die of die is standaard nee. Of erger: nee ik wil dit en dat (heeft vaak niet eens met die keuzes te maken maar heel random bijvoorbeeld ik wil naar buiten of ik wil chocola).
Dus afleiden inderdaad. Of humor gebruiken zodat je de sfeer kunt omdraaien. Maar het is soms dodelijk vermoeiend want dit soort dingen volgen elkaar in een razend tempo op en die creativiteit is ook wel eens op
1 like
Wij hebben hier toen een keer een foto van naar de huisarts gestuurd, en kregen daar toen crĂšme voor geloof ik. Of vaseline smeren. Maar ook een keer dat het een schimmelinfectie was, toen was ik blij dat we even advies hadden gevraagd bij de huisarts. Misschien is dat ook een optie! En droog houden dacht ik, maar ja, dat is vrij moeilijk met veel kwijlenâŠ
1 like