Nee, met destijds de overwegingen: ik viel in geen enkele groep met verhoogd risico, ik had best veel spanning rond de zwangerschap en we wilden het daarom zo min mogelijk medicaliseren, we vonden het niet erg om een zwangerschap te voldragen in het geval dat er toch iets ernstig mis was. Ik probeerde me ook vooral over te geven aan dat het zou gaan zoals het ging, beetje zoals @Feather beschrijft. We hadden gewoon al met al geen behoefte aan die informatie/keuze en de bijbehorende onderzoeken.
Inmiddels denk ik er iets anders over en zou ik het welzijn van het ongeboren kind meer laten meewegen in mijn beslissing. Ik heb mijn pasgeboren baby zien lijden op de NICU (is goed gekomen hoor) en dat zou ik een kindje met een zeer slechte levensverwachting willen besparen. Geen idee wat mijn beslissing nu zou zijn, aangezien ik hierna niet meer zwanger ben geweest.