Wij hebben ook de Kura voor onze dichter (witgeverfd, geen van van de hout-look). In eerste instantie wilde ze zelf ook liever beneden slapen. Misschien toch meer ‘geborgen’ en minder gedie met een trapje.
Uiteindelijk is ze naar een paar maanden boven gaan liggen.
Hahahaha als moedermaffia bestempeld? Je reactie is ongevraagd, en echt super onsympathiek. Maar vooral niet naar jezelf kijken 
Mijn kinderen hebben dit bed ook, daar onder is het echt behoorlijk ruim. Ze logeren vaak bij elkaar (of hebben zelf zo’n fase dat ze ineens onder willen slapen) en ik kruip er elke avond even bij en heb er zelf ook wel eens geslapen. Gaat echt prima. Je zult er ongetwijfeld, evt met bedhekjes, een bedje van kunnen maken voor de baby.
Ja echt, hij was zo excited 
Lag mijn moeder daar op zo’n dun matrasje tussen 100 knuffels haha.
If it quacks like a duck and walks like a duck.
Maar stel je vóór dat er twee kinderen op één kamer slapen, wat een verwáárlozing, kan écht niet. 
Ik vind het eigenlijk vooral een heel geprivilegieerde reactie. Er wordt vanuit gegaan dat er een andere optie is dan beide kinderen op 1 slaapkamer en die optie heeft gewoon niet iedereen. En nog los van dat het soms geen keuze is maar dat de baby wel eens kan huilen ‘s nachts lijkt me nou niet bepaald iets waar degene die de vraag stelde nog niet aan gedacht heeft. Ben altijd vooral benieuwd wat voor er reactie terug verwacht wordt van de vraagsteller: O nee, ik had er nog helemaal niet aan gedacht dat de baby misschien kan huilen ‘s nachts! Dan doen we het maar niet nee.
“Verhip, je hebt gelijk, wat dacht ik toen ik twee kinderen kreeg terwijl ik maar twee slaapkamers heb? Ik ga onmiddellijk verhuizen.”
(En zelfs al was die optie er wel, misschien vind je het gewoon leuk om 1 kinderkamer en 1 kantoor of 1 logeerkamer of 1 muziekstudio te hebben, lekker boeiend)
Kwam nu indd niet juist over. Ze is 3 en ik bedoel de pedagogisch medewerker indd. Uiteraard maak ik een afspraak voor screening, maar wilde haar iets educatiever materiaal geven ipv de filmpjes. En daarnaast veel voorlezen etc. Graag zelf mee aan de slag. Maar loop denk ik wat op de zaken vooruit.
Ah duidelijk hoor en goed dat je ermee aan de slag wilt. Het hangt natuurlijk helemaal af van waar het probleem zit en hoe je haar kan helpen. Wij moeten bijv echt met onze dochter “drillen”, dus tientallen keren hetzelfde woord herhalen. Maar toen ze net begon met logopedie moesten we juist andere dingen doen. Goed dat jullie ermee bezig gaan
Heeft iemand tips/adviezen/ervaring met een kind dat echt doodsbang is en blijft om met het hoofd onder water te gaan, en daarom na anderhalf jaar en twee zwemscholen nog steeds in badje 1 zit?
Ik word er moedeloos van.
Privéles kunnen we helaas echt niet betalen. We hebben wel al een watervrij-cursus gedaan, twee reeksen die ook heel duur waren en die hebben weinig effect gehad.
Kind is inmiddels 8 en begint ook te merken dat anderen wel zwemdiploma’s halen. Vind het zo sneu.
Mijn kind had ook zwemangst. Er werd bij hem steeds aangestuurd op privé lesjes. Maar een collega van mij die ook zwemjuf in vrije tijd was gaf als tip om tijdens het douchen een klein emmer met water over zn hoofd te gooien. Zo raakte hij geleidelijk gewend aan het water wat ook onverwachts op je hoofd / in je ogen kwam. En laterop ouderwets snoephappen gedaan. Gelukkig na in totaal 2 jaar wel zijn C gehaald (het ging op gegeven moment snel en vooral op oudere leeftijd gaat het sneller als ze over dat angst heen zijn).
Dat laatste hoop ik dus ook heel erg. Die angst zit hem echt in de weg, maar hij is wel sterk en sportief dus ik denk ook dat het best snel kan gaan als hij eenmaal onder water durft.
Die tips ga ik meteen proberen, dank je wel!
Succes! En ohja. Mijn man heeft in de begin ook vaak met hem met een duikbril geoefend. Dus bril op en met hoofd onder water. Hij raakte hierdoor vertrouwt en wist dat hij tijdens de les geen bril op mocht.
Mijn kind ging gisteravond heeelemaal uit zn stekker bij het luier verschonen (ergens pijn maar geen idee waar want nu is er niks meer aan de hand). Hij heeft nu allemaal van die rode puntjes rond zn ogen en wangen. Ik weet dat dat gesprongen bloedvaatjes zijn door de druk van het huilen maar heeft iemand ervaring met na hoelang het weer weggetrokken is? 
Zo zielig, wij hebben dat ook een enkele keer gehad en de eerste keer zelfs de huisarts gebeld. De gemene deler achteraf bleek inderdaad dat ze heel hard gehuild had. Het trok wel na een dagje weg. Mijn kindje heeft best een lichte huid, dus misschien valt het dan extra op.
Mijn dochter had dat laatst door veel hoesten. Het duurde hier iets langer voor het weg was, ik denk 4 à 5 dagen.
Ik ben aan het nadenken over een geschikt autostoeltje. Ik heb zelf geen auto, maar huur of leen er wel regelmatig een. De maxi-cosi kan op het onderstel van de kinderwagen en dat werkt ideaal met een auto waar je eerst nog een stukje naartoe moet lopen. Maar hoe doe je dit met een autostoel, die zijn vaak groot en log. Hoe vervoer ik dat ding én kind (in kinderwagen) tegelijkertijd naar de auto toe?
Ik ben vast niet de enige zonder eigen auto.
Maxicosi Nomad heb ik hiervoor