Mijn kind (bijna 2,5) slaapt al een tijdje niet meer zo makkelijk in de middag. Sinds de zomertijd lukt het eigenlijk vaker wel dan niet. In de afgelopen zeven dagen heeft hij één keer een half uurtje in de auto geslapen en één keer thuis een dutje gedaan. Soms is hij ‘s avonds helemaal overstuur van vermoeidheid, soms niet. Als ik google kom ik vooral tegen dat je het slaapje kunt afbouwen maar het voelt een beetje alsof we dat punt al voorbij zijn, want we zitten nu regelmatig anderhalf uur pogingen te doen om hem in slaap te krijgen en dan lukt het alsnog niet. We willen graag een voorspelbaar dagritme voor hem maar Hoe ging het afbouwen van het slaapje bij jullie kinderen?
Zo ging het hier ook. We werden er allebei helemaal sacherijnig van, dus toen ben ik er mee gestopt het dutje te proberen. In feite was het van nature al afgebouwd. Was ook rond 2,5. Vanaf 16u was ze dan wel heel moe, maar dan viel ze ‘s avonds wel lekker op tijd en makkelijk in slaap. Die vermoeidheid werd langzaam steeds minder. Nu bijna 3 en ze houdt meestal de dag makkelijk vol. Bij extreem vroeg wakker of flink ziek doet ze sporadisch nog wel een dutje, maar dat is echt een uitzondering.
Mis zelf het dutje wel, maar ben erg blij dat dat gedoe voorbij is en dat we gewoon iets kunnen doen zonder met dat dutje rekening te moeten houden.
Wij hebben ook niets afgebouwd. Slapen ging gewoon niet meer, ze had er geen zin meer in. En sliep ze wel dan was ze savonds niet in slaap te krijgen. Was ook met 2 5 jaar.
Ja hier kijk ik ook wel naar uit! Vooral omdat het altijd even duurt voor we allemaal klaar zijn om de deur uit te gaan, en als we dan ergens verder weg moeten zijn komen we al snel in de knoei met haar middagdutje. En als we pas na haar middagdutje vertrekken, dan komen we 's avonds al snel in de knoei met haar bedtijd zuchttt.
Maar hier nog niet eens 2 jaar oud dus ik denk dat we nog wel een jaartje met het middagdutje zitten .
en @morange thanks! Dit idee heb ik er nu ook bij. Ik zal het middagdutje wel missen maar het maakt veel dingen ook een stuk makkelijker
Ik zit hier nu ook precies in! Hij valt nu soms wel in de auto even in slaap of in de wagen als we de hond aan het uitlaten zijn maar in z’n eigen bedje echt totaal niet meer. ‘s middags is hij het wel echt heel erg zat maar valt wel makkelijk in slaap, dat scheelt weer iets
Hebben jullie wel eens dat je je enorm irriteert aan de opvoedstijl van vriendinnen? Ik had dat vandaag, was er over aan het klagen tegen mn partner die terecht zei van ja iedereen doet t anders en niemand heeft zin in kritiek. Maar ondertussen heb ik echt niet veel zin meer om die desbetreffende vriendin af te spreken.
Wat doen ze dan?
Die van mij is 1,5 en lijkt al klaar te zijn met middagslapen wat een drama elke keer met in de avond naar bed brengen. Gister sliep ze van 12 tot 2 smiddags en viel ze uiteindelijk om kwart voor 10 savonds eindelijk in slaap. Meer ervaringen met heel vroeg al stoppen met middagslapen?
Tja, volgens mij heet het helikopter ouder oid, ze is heel beschermend naar kind (2) maar ook in een veilige omgeving. Kind mag bijna niet lopen zonder hand vasthouden, kind mag niet lopen met banaan in mondje, telkens een doekje om handjes schoon te maken enzo. Mijn kind is even oud maar die banjert gewoon overal heen en dat vind ik prima in een park. En die mag van mij ook rollen in een zandbak en met een banaan rondrennen. Kan het niet echt goed onder woorden brengen en er zit uiteraard een groter verhaal achter waarom ze haar kind zo angstig opvoedt maar ik word er zelf gewoon helemaal zenuwachtig van.
Misschien kan je haar na 45 min of een uur wakker maken? Mijn kind werd er heel geirriteerd van maar ik weet van een vriendin dat zij dit altijd deed met haar dochter!
Ik vind lopen met eten ook echt niet goed ivm stikken. Maar verder klinkt het wel spastisch ja. Maar neem aan dat ze jouw kind niet zit te helikopteren toch? Want dan zou ik denken doe maar lekker, niet mijn probleem.
Ja wel dus… Mijn kind gaan roepen als hij in haar ogen te ver weg liep, “oh pietje heeft wel een vies mondje”, toen ik even ging betalen en Pietje niet mee wilde vroeg ik haar of ze even op m wilde letten en toen was het ook zo van “niet als hij weg loopt hoor!” alsof hij echt unhinged is. Denk dan echt van damn doe normaal.
Zooo herkenbaar! Hier precies hetzelfde, dochter slaapt sinds de zomertijd matig in de middagen, begint bij de lunch al te roepen dat ze niet moe is en slaapt nu de ene dag wel en de andere dag niet in de middag, drama met dag planning thuis haha. Ook 2.5 btw!
en @AutumnStorm okee dat klinkt duidelijk als een fase waar ze allemaal doorheen moeten! Vooral heel onhandig dat je qua dag niet echt weet waar je op moet rekenen/goed aan doet. Hier is er vanmiddag weer niet geslapen en begon de meltdown vanwege de moeheid al om 17:30 maar goed, hij slaapt nu gelukkig al wel.
@still het kind van iemand uit mijn zwangerschapsgroep is ook al ruim voor haar tweede verjaardag gestopt met het middagdutje! Ik weet het niet zeker maar volgens mij gaf zij het ook vrij duidelijk aan, die sliep gewoon niet meer ‘s middags. Dus het gebeurt wel. En wat @Jeezlouiz schrijft over eerder wakker maken kwam ik idd ook tegen bij het lezen over afbouwen van dutjes
Sorry!
@Hihalarisch ik heb ook een vriendin die veel beschermender is dan ikzelf. Bijv in een indoorspeeltuin met alleen maar zachte matten en van die zachte blokken en misschien een minimale helling steeds op 2 cm van haar kindje af, terwijl dat mij juist een ideale plek lijkt om te oefenen en waar vallen niet echt gauw pijn doet. Weet nog dat we daar een keer waren en haar kind nog alleen nog maar kruipen. Kroop ze dus weg, gelijk erachter aan. Maar het is daar gewoon omheind en binnen. Ik denk dan zelf laat het lekker geworden. Of bijv als het kindje niet valt valt maar bijv omrolt, gelijk troosten alsof er een arm afligt. Kan me dan zelf echt zo’n lomperik voelen met m’n ‘sta maar op en blaas maar even op je handjes’. Maar goed, weet niet of dit het eerste kindje is van je vriendin? Of dat er een andere reden is dat ze zo doet. Want dat kan misschien wel helpen voor wat begrip. En zolang dit voor haar prettig werkt, is er denk ik ook weinig wat je er over kunt zeggen, al geloof ik zelf echt dat een beeeetje loslaten voor iedereen fijn(er) is. En ik denk dat we allemaal wel eens terugkijken op ons ouderschap en denken: ach, hier heb ik mischien wat overdreven gereageerd.
Ik heb ook een vriendin die dit deed en ik werd er helemaal gek van, vooral omdat ze bijna geen zin kon afmaken zonder dat ze zich weer met haar kinderen zat te bemoeien. Dat is wel flink verbeterd toen de kinderen wat ouder werden (schoolgaand) maar ik spreek vooral het liefste met haar af zonder kinderen erbij, stuk relaxter.
Wat ik echt naar vind is wat sommige kennissen van ons doen, samen lekker lelijk over de kinderen gaan zitten praten. Zo van: “hi ha ho, wat zijn het toch een kleine klootzakken hè, geef me nog een glas wijn please anders overleef ik de middag niet.” Op een gegeven moment zaten ze elkaar af te troeven welke dochter de grootste “heks” was. Eén vrouw had ondertussen gewoon haar dochter op schoot? En dan tegen mij: “Jaaaaa, die van jou kan er ook wat van hè!!” Die mensen vermijd ik nu gewoon, ik werd daar zo ongelukkig van. Natuurlijk is mijn kind geen heilige maar ik heb echt geen enkele behoefte om daar zo over te praten, al helemaal niet binnen gehoorafstand van kinderen. Maar goed, ik gok dat zij mij een zeikerd vinden, mijn opvoedstijl soft en mijn kind verwend
Ik ga het proberen!