Poets je met een hand of elektrische tandenborstel? Een elektrische zou het misschien leuker en interessanter kunnen maken.
Ik las wel ergens dat het belangrijk is dat je kind dan zelf wel nog met een hand tandenborstel leert tandenpoetsen, voor de motoriek en zo.
Filmpje gaan we vanavond proberen. En misschien het houdgreep filmpje laten zien en dan nog een keer dat proberen haha.
Elektrische tandenborstel ook al geprobeerd @50193905, hij vond het helemaal niks haha.
Yes ik zweer bij de oral b magic timer. Wij poetsen nu met âgemakâ 2 minuten, elektrisch. @Chicago
Edit : terwijl het echt gillen was en drama. 30 seconden met de hand was een prestatie, de elektrische tandenborstel mocht niet eens aan etc., bij ons dus een life saver.
Mijn kleuter ligt nog steeds tussen mijn benen, dat raadde de tandarts ook aan, maar 9 van de 10 keer niet in de houdgreep. Ik probeer het ook leuk te maken als hij niet mee wil werken, dus oooh wat zit daar? Een boterham met appelstroop? Die gaan we even wegpoetsen. Ohhh heb jij vandaag een snoepje gehad? Etc. Dus misschien in de houdgreep houden en als hij dan hysterisch wordt heel verbaasd iets zeggen, dan zijn ze vaak even stil, en kan je zo doorgaan.
Wij zingen ook vaak de aaaaa en de ieeee, werkt ook goed.
Maar het zijn inderdaad fases waar het even beter in gaat en dan weer niet. Succes!
Hier is een stickerkaart een succes. Elke keer na het tandenpoetsen een mooie sticker mogen uitkiezen is blijkbaar dé beloning 
En geef je dan alleen een sticker als ie netjes meewerkt en niet als het een groot drama is geweest?
In principe alleen bij netjes meewerken. Maar je kunt het natuurlijk opbouwen. Je geeft aan dat je kind nu al hysterisch wordt als je de tandenborstel oppakt, dus de eerste paar dagen/stickers kun je geven als hij/zij ĂŒberhaupt mee wil werken, hoe kort en âslechtâ ook. Bouw dat steeds een beetje uit naar iets langer tandenpoetsen. Het hoeft niet meteen 2x per dag perfect 2 minuten toch?
Vandaag was er voorlezen vanuit de bieb bij de peuterspeelzaal en de ouders mochten erbij zijn. De peuterspeelzaal is 50/50 witte kindjes (mijn dochter oa) en kinderen met een migratie achtergrond. (ik weet niet of dit relevant is).
Mijn dochter is heel enthousiast en sprong meerdere keren op om naar de voorleesjuf te lopen en opdrachtjes al te maken voor de voorleesjuf zover was. Zij werd hier niet op gecorrigeerd door de juffen van de peuterspeelzaal. Een Turkse jongen vertoonde hetzelfde enthousiasme en werd hier tweemaal op gecorrigeerd door de juffen van de peuterspeelzaal.
De vader van deze jongen zat op dezelfde afstand van zân kind als ik van mijn dochter zat. Wij hadden allebei de gehele activiteit geen interactie met ons kind.
De kinderen zijn even oud. Ik weet van mezelf dat toen ik voor de klas stond ik sommige kinderen veel vaker corrigeerde omdat hun gedrag me sneller stoorde, en dat waren ook vaak de drukke jongens. En ik denk dat ik dit wel zou willen horen, maar tegelijk mezelf heel erg zou gaan verdedigen als een ouder hiermee kwam na 1 activiteit die ze geobserveerd heeft. Ik heb prima contact met de juffen, niet heel bijzonder.
Wat zouden jullie doen of mij adviseren?
Wij doen deze houding en dan voor de tv met een filmpje. Lekker fout maar het werkt
Ja dit, ik ben er niet trots op, maar vind tandenpoetsen heel belangrijk en een filmpje zorgt ervoor dat we nooit strijd hebben, ze er naar uitkijkt om tanden te poetsen en ik ruim 2 min goed kan poetsen zonder gedoe. Dat is me het zeker waard. Succes!!
Hoe oud is je kindje?
Bij ons is poetsen ook vaak een groot of klein drama. Vooral mond stijf dichthouden, op tandenborstel bijten, in je vingers bijten etc 
die houdgreep van het filmpje werkt bij ons redelijk, maar niet altijd.
Maar wat sinds een tijdje wel vaak werkt bij ons (bijna 3) is als je direct zodra je de tandenborstel in de mond doet begint te praten over de dag: we zijn naar de speeltuin geweest, daar heb je met de waterpomp gespeeld, etc etc. Geen pauzes laten vallen, gewoon doorratelen terwijl je poetst. Ook niet stoppen met poetsen als je van kant wisselt, tandenborstel moet de tanden blijven raken en poetsen poetsen poetsen tot je klaar bent.
Eigenlijk je kind dus afleiden met een herinnering en geen kans geven zelf iets te zeggen of afgeleid te raken 
Succes!
Unpopular parenting optie: wij zijn ook nog wel eens van het straffen: niet meewerken met poetsen = maar 1 verhaaltje voor het slapen gaan (ipv 2). Echter poetsen we altijd, dus het is geen onderhandeling.
Wij zeggen altijd dat er beestjes in haar mond rondkruipen 's nachts als ze niet goed poetst. En dan âoh ik zie al eentje kruipen, kom laat me dat snel wegpoetsenâ.
Wat ook ooit gewerkt heeft is een teddybeer de tandenborstel âlaten vastpakkenâ en dan met een stemmetje vragen of die mag poetsen.
Mega onnozel maar hier ook verschrikkelijke fases gehad wat dat betreft en onder dwang poetsen werkt hier echt niet. Dan wordt ze zo overstuur dat ze moet overgeven.
Mijn kind zou niet meer slapen 
Ik zing altijd âzeg Roodkapje waar ga je heneâ, redelijk langzaam en dan allemaal andere namen, dus ipv Roodkapje naam kind, grootmoeder nijntje of iets dergelijks en ga zo maar door. We poetsen wel elektrisch. Maar volgens mij geen 2 minuten. Ze poetst ook nog zelf met een gewone tandenborstel, dat gaat redelijk
Haha nee dit zou zeker ook niet werken voor ons kind. Wel fijn dat het bij jou wel werkt!
Ik zag laatst dit account: https://www.instagram.com/pediatricdentalmom?igsh=MTh5cjh2czZ2cnA5aw==
Misschien staan er nog nuttige tips.
Ja een knuffel die gaat poetsen werkt bij ons ook goed. En de regel is ook wel echt niet (goed) meewerken met poetsen is geen verhaaltje
Hier ook elke avond een knuffel die de tandarts is en de tandenborstel vasthoudt. En namen noemen van iedereen die je kent en de klinkers lekker rekken en gekke bekken trekke
en dan poetsen. Alsnog is ze er na 30 sec wel klaar mee (ik stiekem ook) dus ik neig soms ook naar een filmpje om maar aan die duur te komen in ieder geval.
Ik zoek vrij specifieke tips of ervaringen over hoe je je kind uitlegt dat je geen contact hebt met iemand uit je familie. Mocht iemand een goede bron hebben met advies dan ben ik ook enorm blij. Ik kan zelfs niets vinden.
Mijn dochter van 5 is nu langzaam aan het uitvogelen dat âopaâ niet mijn vader is. Opa is de vriend van mijn moeder die ze al haar hele leven kent. Mijn vader heeft mijn dochter wel ontmoet toen ze geboren is, maar vrij kort daarna heb ik besloten om geen contact meer te onderhouden met mijn vader. Hij is dus nog springlevend, woont zelfs in hetzelfde dorp. Ze is hem dus wel eens tegengekomen zonder dat ze het weet.
Ik ben opgegroeid bij mijn ouders en daarna zijn zij gescheiden. Door meerdere redenen heb ik besloten geen contact meer te hebben met mijn vader. Er is dus geen grote ruzie, maar het is voor mij iemand die ik geen bepalende rol in mijn leven wilt laten spelen.
Ik wil haar niet bang maken dat iemand kan âverdwijnenâ uit je leven. Maar ik wil het ook niet groter maken dan het is.
Ik denk dat je meer observaties nodig hebt om een sterker punt te kunnen maken.
Mocht je het vaker merken, dan kun je misschien ook een keer met de vader van het jongetje eem gesprekje aanknopen en een beetje vragen of zân zoontje het naar zân zin heeft op school etc. Je kunt hem ook je observatie vertellen en kijken of hij het ook herkent. Eventueel zou hij dat dan een keer met de juf kunnen bespreken
Dat zou mijn aanpak zijn