Tips, ervaringen & aanraders #10 (Deel 9)

Ja een knuffel die gaat poetsen werkt bij ons ook goed. En de regel is ook wel echt niet (goed) meewerken met poetsen is geen verhaaltje

2 likes

Hier ook elke avond een knuffel die de tandarts is en de tandenborstel vasthoudt. En namen noemen van iedereen die je kent en de klinkers lekker rekken en gekke bekken trekke
en dan poetsen. Alsnog is ze er na 30 sec wel klaar mee (ik stiekem ook) dus ik neig soms ook naar een filmpje om maar aan die duur te komen in ieder geval.

Ik zoek vrij specifieke tips of ervaringen over hoe je je kind uitlegt dat je geen contact hebt met iemand uit je familie. Mocht iemand een goede bron hebben met advies dan ben ik ook enorm blij. Ik kan zelfs niets vinden.

Lang verhaal

Mijn dochter van 5 is nu langzaam aan het uitvogelen dat ‘opa’ niet mijn vader is. Opa is de vriend van mijn moeder die ze al haar hele leven kent. Mijn vader heeft mijn dochter wel ontmoet toen ze geboren is, maar vrij kort daarna heb ik besloten om geen contact meer te onderhouden met mijn vader. Hij is dus nog springlevend, woont zelfs in hetzelfde dorp. Ze is hem dus wel eens tegengekomen zonder dat ze het weet.

Ik ben opgegroeid bij mijn ouders en daarna zijn zij gescheiden. Door meerdere redenen heb ik besloten geen contact meer te hebben met mijn vader. Er is dus geen grote ruzie, maar het is voor mij iemand die ik geen bepalende rol in mijn leven wilt laten spelen.

Ik wil haar niet bang maken dat iemand kan ‘verdwijnen’ uit je leven. Maar ik wil het ook niet groter maken dan het is.

1 like

Ik denk dat je meer observaties nodig hebt om een sterker punt te kunnen maken.

Mocht je het vaker merken, dan kun je misschien ook een keer met de vader van het jongetje eem gesprekje aanknopen en een beetje vragen of z’n zoontje het naar z’n zin heeft op school etc. Je kunt hem ook je observatie vertellen en kijken of hij het ook herkent. Eventueel zou hij dat dan een keer met de juf kunnen bespreken

Dat zou mijn aanpak zijn

4 likes

Mijn dochter heeft zo dadelijk na school haar eerste speelafspraakje bij ons thuis en ik ben helemaal low-key nerveus :pleading_face::rofl:

6 likes

Mijn kind is getest en heeft dyslexie. Scoorde enorm slecht dus overduidelijk. Ontzettend fijn dat het beestje een naam heeft want het is aardig zoeken geweest op school. Wie heeft er zelf ook dyslexie en waar liep/loop je tegenaan? Ik heb er zelf geen ervaring mee, begeleiding start pas over een paar weken en hoor graag wat ervaringen

2 likes

Ik heb zelf geen dyslexie maar werk inmiddels bijna 15 jaar als dyslexiebehandelaar. Dus mocht je vragen hebben mag je me dmen

1 like

Ikzelf niet, maar mijn man. Hij vind de verklaring zelf fijn. Het geeft hem extra tijd bij toetsen. Heeft die ook nodig, want hij leest erg sloom door zijn dyslexie. Woordgrappen ziet die niet gelijk, zoals rtl boulevard vaak doet. En hij heeft in schrijven een matige zinsopbouw. Zijn verslagen lees ik altijd nog even door en soms heeft hij gewoon een eigen taal ontwikkeld.

2 likes

O jee. Ik heb even jullie advies nodig.

Plan was om aankomende zaterdag te stoppen met de speen. Gisteren met kind een aftelkalender gemaakt en de eerste 2 stickers zitten er nu op.

Maar
 nu zit ze ineens onder de vlekken en denk ik dat ze waterpokken krijgt. Allemaal prima, maar is dat een heel slecht moment om ook met de speen te stoppen? Of is er nooit een goed moment?

Ze anticipeert er nu al helemaal op dat de speen weggaat zaterdag, dus ineens van planning wijzigen is denk ik ook niet handig.

Ik zou het zelf niet combineren met ziek zijn

3 likes

Ik zou het zo houden, dus doorgaan met zaterdag als speen gaan weg moment. Er is nooit een goed moment zoals je zelf al zegt.

10 likes

Ik zou ook doorpakken en dan je kind gewoon extra troosten en erkennen dat het balen is dat het samenvalt.

2 likes

Ik ben een speenkoord van Aterlier Pomme verloren, rip :headstone: Weet iemand nog een andere leuke shop met originele speenkoordjes/knuffeltjes?

1 like

Stoppen met de speen hoeft niet altijd een drama te zijn. Hier was het bij beide kinderen een non-issue.

Ik zag er heel erg tegenop en zeker bij de eerste waren er steeds redenen om het uit te stellen. Maar eindstand was dat ze er 's avond misschien 1x om gevraagd hebben en ook accepteerden dat de speen ‘weggegeven’ was.

(De speen werd bij ons alleen gegeven tijdens het slapen. Dat maakt misschien wel verschil).

5 likes

Dit is ook mijn ervaring. Ik heb mn kind wel gepaaid met een enorme knuffel die ze heel graag wilde. Speen er uit, knuffel er in en ze heeft er niet meer om gevraagd.

1 like

Ik heb afgelopen week een speendoekje van Quax gekocht, hele zachte Stof in de vorm van een ginkgo blad. Waren ook hele mooie dekens van.

https://www.dekinderplaneet.be/nl-be/a00333120?gad_source=1&gbraid=0AAAAADpL9aWDLCZcgmKrzWzPKMgTImTap&gclid=Cj0KCQjwh_i_BhCzARIsANimeoFmhZddnSDbAc6ppXBMcnzRsU9ZXFbuSEZBPp-cIs6T-KC8u1V7K-oaAir3EALw_wcB

3 likes

wauw wat een mooie! :heart_eyes:

Ons kind (2 jaar en 3 maanden) is alweer een week lang zo boos wat met veel huilen gepaard gaat. Wil dan geen knuffels, maar we mogen ook niet weggaan. Enige wat uiteindelijk helpt is een filmpje (en ook dat werkt niet altijd). Ik dacht echt dat dit wel eens klaar was na 1,5 jaar maar tot nu toe keert het bij ons toch nog best vaak terug.

Vroeg me af of jullie dit herkennen van deze leeftijd? Driftbuien en dergelijke is natuurlijk heel normaal, maar dit houdt altijd zolang aan. We zijn dan ook vaak weer helemaal gesloopt alsof we weer met een been in die newborn fase zitten (en die newborn komt eraan over 3 maanden :sweat_smile:)

Vraag het me mede af omdat ons kind een nierafwijking heeft waardoor we extra alert moeten zijn op ontstekingen. Vorig jaar nierbekkenontsteking gehad en daar was ie super ziek van. Altijd als ie weer zo’n lange tijd zo is, krijg ik nare flashbacks (en helaas is testen op zo’n ontsteking totdat hij zindelijk is, uitsluitend mogelijk met katheter dus dat doe je ook niet zo 1,2,3).

1 like

Een week lang zo’n gedrag tonen ken ik eigenlijk niet. En heb dat ook nooit eerder gehoord. Misschien goed om een psycholoog/orthopedagoog te overwegen om met jullie mee te kijken naar zijn gedrag maar ook naar jullie gedrag?

7 likes

Ik denk eigenlijk dat het ook heel normaal gedrag kan zijn. Die van ons is inmiddels 4 maar heeft zeker periodes van weken gehad waarin hij heel veel boos, gefrustreerd en verdrietig was. En zo’n bui kan dan ook best even aanhouden, slopend is het.

Ik zou het even in de gaten houden en als je je zorgen maakt om het gedrag even bijv via cjg kijken of je een pedagoog kan spreken? (En als je zorgen maakt om de aandoening natuurlijk het ziekenhuis!)

1 like