Ik herken wel iets, maar bij mij zat het probleem er ook in dat ik er niet goed mee om kon gaan door opgelopen trauma. Ik heb emdr gehad en daarmee is het flink verbeterd al heb ik soms nog momenten dat het niet gaat. Dat ligt dus niet per se aan het gedrag van mn kind wat wel heel heftig is, maar dus ook aan hoe ik erop reageer.
Krijg het niet zo goed verwoord maar misschien heb je er iets aan.
Ik herken het wel wat. Superlastig en zielig voor ze (en voor jou!). Het wordt hier ook altijd erger als we elkaar blijven triggeren. Ik kan niet goed tegen weinig slaap en haar prikkels, en word dan kortaf en minder geduldig. Zij kan niet goed tegen weinig aandacht en heeft nog weinig geduld, dus zo kunnen we het wel goed lang in stand houden samen…
Als ik de routine samen met mijn man doe en we ondertussen samen proberen te praten wordt ze heel snel boos en lastig, als ik het alleen doe heb ik meer aandacht voor haar en is ze veel meegaander merk ik. Helaas moet ze me nu delen met een newborn.
Ik kan ook wel wat tips gebruiken. Baby is nu bijna 4 maanden en ik denk dat we bij de slaapregressie zijn aangekomen. Hij wordt 's nachts elke anderhalf uur huilend wakker en slaapt pas weer na een half uur. Hij wordt wakker met scheetjes en gaat van jengelen naar huilen en wordt echt pas stil na borstvoeding. Ook 's avonds en overdag valt hij pas in slaap na hard krijsen en het huiluurtje is ook weer terug tussen 18 en 21. Ik lees overal over slaapassociaties en dat je die nu moet aan- en afleren. Alleen hóe dan is dan enkel te lezen bij een betaalde slaaptraining. Iemand praktsche tips om het doorslapen en zelf in slaap vallen te verbeteren of is het gewoon tijd uitzitten?
Slaapassociaties zullen vast bestaan, maar ik geloof niet echt in dingen per se moeten aan- of afleren. Kinderen hebben zoveel fases, en zo vaak onvoorspelbaar gedrag. 4 maanden is ook echt nog heel erg klein!
Mijn kind valt altijd met een fles melk in slaap en als ze 's nachts wakker werd, gaven we ook altijd een flesje melk, anders bleef ze schreeuwen. Toen ze 1 was en ik zei dat ze altijd nog twee of drie keer per nacht wakker werd, zeiden ze op het consultatiebureau dat we die fles wel moesten afleren, want nu was ze eraan gewend en wist ze dat ze die door te huilen zou krijgen. Ik ben het gewoon blijven geven, want geen zin in gehuil 's nachts. Troosten hielp niet, en na een flesje viel ze gewoon weer lekker in slaap.
Nu is ze bijna 2 en wordt ze vrijwel nooit meer wakker in de nacht. En we komen net terug van een reis, waar ze niet elke avond melk kreeg bij het in slaap vallen en dat ging ook prima. Sommige dingen gaan dus ook vanzelf weer voorbij. Niet dat het niet vermoeiend is, want elke keer borstvoeding geven lijkt me sowieso ook vermoeiender dan een flesje in bed leggen die ze zelf opdrinkt, maar het kan dus ook weer vanzelf voorbij gaan. Ik weet niet hoe lang dit al aan de hand is nu?
Dank voor jullie reacties. Voor mij klinkt een pedagoog inschakelen nog als te vroeg. Ik heb de post natuurlijk ook nog redelijk basic geschreven zonder alle side info, maar vond dat voor nu nog niet zo nodig.
Ik ga voor mezelf even een logboekje aanmaken, met wanneer het gebeurd, wat er gebeurd en dergelijke, mocht het wel zover komen. Dan zouden we dat eventueel nog mee kunnen nemen naar een pedagoog of iets dergelijks zodat we voorbeelden kunnen noemen.
En voor nu tipte een vriendin het boek temperamentvolle kinderen, dus daar beginnen we maar eens mee.
Is er iets om het los lopen te kunnen stimuleren/sneller te laten gaan? Of is het gewoon een kwestie van geduld 
Ons zoontje is 15 maanden en loopt al zo’n 5 maanden langs de rand van de tafel/bank etc. Hij loopt ook achter zijn loopauto en als hij onze handen vast houdt.
Soms zet hij een stapje los (of hij staat even los) en dan raakt hij in paniek en gaat dan snel zitten. Lijkt mij allemaal vrij normaal maar zou het toch fijn vinden als we er iets aan zouden kunnen doen zodat hij wat zelfverzekerder wordt
Volgens instagram kan een kind loslopen als je 2 citroenen geeft. Moet je even Googlen op Lemon hack walking.
Edit: geen idee of dit werkt ik kreeg de filmpjes pas te zien toen m’n kind kon lopen. Dat was trouwens met 16 maanden en ze liep toen al een half jaar terwijl ze van alles vasthield. Iedereen riep ook die loopt voor dr eerste verjaardag los blabla. Nou niet dus haha.
Gewoon geduld hebben. Sommige kinderen zijn voorzichtiger dan anderen. Mijn oudste kon ook al heel lang staan en langs randen lopen en liep uiteindelijk met 17 maanden los. Mijn jongste kon het nog niet maar deed het al. Allebei prima! Het komt vanzelf.
Ons kind heeft ook heeeeel lang alleen aan twee handen van ons gelopen. Wij hebben er nooit iets actiefs mee gedaan, heb wel eens van die filmpjes gezien dat je kindjes iets in hun handen kan geven en dat ze dan makkelijker los proberen te lopen (maar geen idee of dat werkt).
Hier was het een kwestie van geduld! Ze loopt nu net een paar weken los (19 maanden), maar ze liep al maaaaaanden rond de tafel en aan onze hand (of zelfs aan 1 vinger). Ze was gewoon een beetje een schijterd denk ik, haha. Nu loopt ze dus en de hele fase van die voorzichtige wiebelige stapjes slaat ze over. Ze loopt meteen super steady.
Fijn om te horen dat het inderdaad gewoon normaal is 
Ben benieuwd hoe lang het hier nog gaat duren. Tot die tijd is het heel gezellig om een kruipend mensen hondje achter mij aan te hebben 
Wij deden een pollepel in de hand en dan eerst de andere kant daarvan vasthouden en dan loslaten. Dan denken ze dat je nog vasthoudt en dan lopen ze los.
Ik moest laatst nog aan je denken. Vond het zo heftig om te lezen dat je kindje zo heftig ziek was. Lastig dat ze niet kunnen zeggen wat er scheelt
Wat lief zeg! Dat zeggen wat er is gaat gelukkig steeds beter maar in deze fase vooral boos en dan lukt het (denk ik) niet om te zeggen wat er nou precies aan de hand.
Hoewel de aandoening niet ernstig is, merk ik toch dat ik daar vaak door ga twijfelen of alles wel goed zit. Gelukkig half mei weer een echo om dat te checken!
Edit: wij vierden thuis geen Pasen en dergelijke maar ik heb helemaal zin om paaseieren te zoeken met ons kind dit weekend. Maar we vroegen ons af: wat is de volgorde? 
Eerst eieren zoeken, dan verven, dan eten. Of eerst verven, dan verstoppen en zoeken?
Ik verstop niet de geverfde eieren hahahaha.
Die eten we op met het ontbijt en verven we de dag ervoor. En in de tuin op zoek naar andere eitjes. Ik heb van die plastic eieren die je open kan maken en zelf wat in kan doen omdat ik niet perse 20 choco eitjes nodig vind. En bij aldi hadden ze stoepkrijt eieren die verstop ik ook.
Eerst verven, dan verstoppen en daarna lunchen met die eieren. Of gevulde eieren maken.
Waar haal je die plastic eieren?
Bij Hema zag ik ze liggen!
Hahaha ik denk hier later over na en dacht hoe dom. Alsof je rauwe eieren in de tuin gaat leggen dat gaat natuurlijk geheid mis met een kind van 2.
Wij deden deze traditie noooit dus ik had echt even een brainfart van hoe doen mensen dit. Ik ga denk ik even kijken bij hema en aldi naar nep eieren. Vind het ook zonde om minimaal 6 van die dingen te koken om te zoeken en vervolgens niet op te eten
Sorry spam, maar ik zie net iets fantastisch als cadeautje voor een kind dat grote broer/zus is geworden (vind ik in ieder geval):
Een boekje: nu ben jij de grootste [naam]. Te personaliseren met de naam van de baby, datum wanneer hun super belangrijke taak als grote broer/zus begon, foto’s, woonplaats. Echt te leuk
Wij verstoppen gewoon de (houten) ballen die we al hebben, scheelt weer extra spullen