Ikzelf niet, maar mijn man. Hij vind de verklaring zelf fijn. Het geeft hem extra tijd bij toetsen. Heeft die ook nodig, want hij leest erg sloom door zijn dyslexie. Woordgrappen ziet die niet gelijk, zoals rtl boulevard vaak doet. En hij heeft in schrijven een matige zinsopbouw. Zijn verslagen lees ik altijd nog even door en soms heeft hij gewoon een eigen taal ontwikkeld.
O jee. Ik heb even jullie advies nodig.
Plan was om aankomende zaterdag te stoppen met de speen. Gisteren met kind een aftelkalender gemaakt en de eerste 2 stickers zitten er nu op.
Maar⊠nu zit ze ineens onder de vlekken en denk ik dat ze waterpokken krijgt. Allemaal prima, maar is dat een heel slecht moment om ook met de speen te stoppen? Of is er nooit een goed moment?
Ze anticipeert er nu al helemaal op dat de speen weggaat zaterdag, dus ineens van planning wijzigen is denk ik ook niet handig.
Ik zou het zelf niet combineren met ziek zijn
Ik zou het zo houden, dus doorgaan met zaterdag als speen gaan weg moment. Er is nooit een goed moment zoals je zelf al zegt.
Ik zou ook doorpakken en dan je kind gewoon extra troosten en erkennen dat het balen is dat het samenvalt.
Ik ben een speenkoord van Aterlier Pomme verloren, rip Weet iemand nog een andere leuke shop met originele speenkoordjes/knuffeltjes?
Waterpokken kunnen meevallen maar ook heel heftig verlopen. Lijkt mij persoonlijk geen fijne combi voor een klein kind om dan ook nog met je speen te moeten stoppen. Je kunt ook even aankijken hoe het loopt? Misschien valt het mee en kun je alsnog stoppen, en anders stel je het nog eventjes uit.
Stoppen met de speen hoeft niet altijd een drama te zijn. Hier was het bij beide kinderen een non-issue.
Ik zag er heel erg tegenop en zeker bij de eerste waren er steeds redenen om het uit te stellen. Maar eindstand was dat ze er 's avond misschien 1x om gevraagd hebben en ook accepteerden dat de speen âweggegevenâ was.
(De speen werd bij ons alleen gegeven tijdens het slapen. Dat maakt misschien wel verschil).
Dit is ook mijn ervaring. Ik heb mn kind wel gepaaid met een enorme knuffel die ze heel graag wilde. Speen er uit, knuffel er in en ze heeft er niet meer om gevraagd.
Ik heb afgelopen week een speendoekje van Quax gekocht, hele zachte Stof in de vorm van een ginkgo blad. Waren ook hele mooie dekens van.
wauw wat een mooie!
Ons kind (2 jaar en 3 maanden) is alweer een week lang zo boos wat met veel huilen gepaard gaat. Wil dan geen knuffels, maar we mogen ook niet weggaan. Enige wat uiteindelijk helpt is een filmpje (en ook dat werkt niet altijd). Ik dacht echt dat dit wel eens klaar was na 1,5 jaar maar tot nu toe keert het bij ons toch nog best vaak terug.
Vroeg me af of jullie dit herkennen van deze leeftijd? Driftbuien en dergelijke is natuurlijk heel normaal, maar dit houdt altijd zolang aan. We zijn dan ook vaak weer helemaal gesloopt alsof we weer met een been in die newborn fase zitten (en die newborn komt eraan over 3 maanden )
Vraag het me mede af omdat ons kind een nierafwijking heeft waardoor we extra alert moeten zijn op ontstekingen. Vorig jaar nierbekkenontsteking gehad en daar was ie super ziek van. Altijd als ie weer zoân lange tijd zo is, krijg ik nare flashbacks (en helaas is testen op zoân ontsteking totdat hij zindelijk is, uitsluitend mogelijk met katheter dus dat doe je ook niet zo 1,2,3).
Een week lang zoân gedrag tonen ken ik eigenlijk niet. En heb dat ook nooit eerder gehoord. Misschien goed om een psycholoog/orthopedagoog te overwegen om met jullie mee te kijken naar zijn gedrag maar ook naar jullie gedrag?
Ik denk eigenlijk dat het ook heel normaal gedrag kan zijn. Die van ons is inmiddels 4 maar heeft zeker periodes van weken gehad waarin hij heel veel boos, gefrustreerd en verdrietig was. En zoân bui kan dan ook best even aanhouden, slopend is het.
Ik zou het even in de gaten houden en als je je zorgen maakt om het gedrag even bijv via cjg kijken of je een pedagoog kan spreken? (En als je zorgen maakt om de aandoening natuurlijk het ziekenhuis!)
Ik herken wel iets, maar bij mij zat het probleem er ook in dat ik er niet goed mee om kon gaan door opgelopen trauma. Ik heb emdr gehad en daarmee is het flink verbeterd al heb ik soms nog momenten dat het niet gaat. Dat ligt dus niet per se aan het gedrag van mn kind wat wel heel heftig is, maar dus ook aan hoe ik erop reageer.
Krijg het niet zo goed verwoord maar misschien heb je er iets aan.
Ik herken het wel wat. Superlastig en zielig voor ze (en voor jou!). Het wordt hier ook altijd erger als we elkaar blijven triggeren. Ik kan niet goed tegen weinig slaap en haar prikkels, en word dan kortaf en minder geduldig. Zij kan niet goed tegen weinig aandacht en heeft nog weinig geduld, dus zo kunnen we het wel goed lang in stand houden samenâŠ
Als ik de routine samen met mijn man doe en we ondertussen samen proberen te praten wordt ze heel snel boos en lastig, als ik het alleen doe heb ik meer aandacht voor haar en is ze veel meegaander merk ik. Helaas moet ze me nu delen met een newborn.
Ik kan ook wel wat tips gebruiken. Baby is nu bijna 4 maanden en ik denk dat we bij de slaapregressie zijn aangekomen. Hij wordt 's nachts elke anderhalf uur huilend wakker en slaapt pas weer na een half uur. Hij wordt wakker met scheetjes en gaat van jengelen naar huilen en wordt echt pas stil na borstvoeding. Ook 's avonds en overdag valt hij pas in slaap na hard krijsen en het huiluurtje is ook weer terug tussen 18 en 21. Ik lees overal over slaapassociaties en dat je die nu moet aan- en afleren. Alleen hĂłe dan is dan enkel te lezen bij een betaalde slaaptraining. Iemand praktsche tips om het doorslapen en zelf in slaap vallen te verbeteren of is het gewoon tijd uitzitten?
Slaapassociaties zullen vast bestaan, maar ik geloof niet echt in dingen per se moeten aan- of afleren. Kinderen hebben zoveel fases, en zo vaak onvoorspelbaar gedrag. 4 maanden is ook echt nog heel erg klein!
Mijn kind valt altijd met een fles melk in slaap en als ze 's nachts wakker werd, gaven we ook altijd een flesje melk, anders bleef ze schreeuwen. Toen ze 1 was en ik zei dat ze altijd nog twee of drie keer per nacht wakker werd, zeiden ze op het consultatiebureau dat we die fles wel moesten afleren, want nu was ze eraan gewend en wist ze dat ze die door te huilen zou krijgen. Ik ben het gewoon blijven geven, want geen zin in gehuil 's nachts. Troosten hielp niet, en na een flesje viel ze gewoon weer lekker in slaap.
Nu is ze bijna 2 en wordt ze vrijwel nooit meer wakker in de nacht. En we komen net terug van een reis, waar ze niet elke avond melk kreeg bij het in slaap vallen en dat ging ook prima. Sommige dingen gaan dus ook vanzelf weer voorbij. Niet dat het niet vermoeiend is, want elke keer borstvoeding geven lijkt me sowieso ook vermoeiender dan een flesje in bed leggen die ze zelf opdrinkt, maar het kan dus ook weer vanzelf voorbij gaan. Ik weet niet hoe lang dit al aan de hand is nu?
Dank voor jullie reacties. Voor mij klinkt een pedagoog inschakelen nog als te vroeg. Ik heb de post natuurlijk ook nog redelijk basic geschreven zonder alle side info, maar vond dat voor nu nog niet zo nodig.
Ik ga voor mezelf even een logboekje aanmaken, met wanneer het gebeurd, wat er gebeurd en dergelijke, mocht het wel zover komen. Dan zouden we dat eventueel nog mee kunnen nemen naar een pedagoog of iets dergelijks zodat we voorbeelden kunnen noemen.
En voor nu tipte een vriendin het boek temperamentvolle kinderen, dus daar beginnen we maar eens mee.
Is er iets om het los lopen te kunnen stimuleren/sneller te laten gaan? Of is het gewoon een kwestie van geduld
Ons zoontje is 15 maanden en loopt al zoân 5 maanden langs de rand van de tafel/bank etc. Hij loopt ook achter zijn loopauto en als hij onze handen vast houdt.
Soms zet hij een stapje los (of hij staat even los) en dan raakt hij in paniek en gaat dan snel zitten. Lijkt mij allemaal vrij normaal maar zou het toch fijn vinden als we er iets aan zouden kunnen doen zodat hij wat zelfverzekerder wordt
Volgens instagram kan een kind loslopen als je 2 citroenen geeft. Moet je even Googlen op Lemon hack walking.
Edit: geen idee of dit werkt ik kreeg de filmpjes pas te zien toen mân kind kon lopen. Dat was trouwens met 16 maanden en ze liep toen al een half jaar terwijl ze van alles vasthield. Iedereen riep ook die loopt voor dr eerste verjaardag los blabla. Nou niet dus haha.