Toevallig ben ik nu twee nachten bezig om onze dochter (bijna 2) in haar eigen bed te laten slapen ās nachts. Ze werd de afgelopen maanden altijd wakker tussen 12 en 4, en blijft dan huilen tot ze bij ons in bed mag liggen. Opzich is dat nog te overzien, maar ze slaapt dan super onrustig, schopt steeds onze deken weg en we worden regelmatig wakker met een voet in onze oren. Heel irritant. We slapen hierdoor zelf ook slechter en waren echt toe aan goede nachten. Dochter heeft max 5 of 6 nachten doorgeslapen in haar leven.
Een poos geleden hadden we al besproken wat we precies wilden. Vond/vind het een lastige, want ik wil haar echt nabijheid geven als ze dat nodig heeft. Anderzijds had ik het idee dat het een gewoonte was geworden. Het was best even nadenken en discussiĆ«ren, maar daarna hadden we een plan. Ik heb zelf een trauma aan dat mān moeder mij vroeger heeft laten huilen in bed (letterlijk, EMDR voor gehad), dus ik wilde er zelf wel echt achter kunnen staan, anders kon ik het niet uitvoeren. Normaal doet mān man de nachten, maar ik ben volhardender als hij is
dus dit werd mijn taak.
De eerste nacht ruim een uur bezig geweest. Ze was woest toen ze merkte dat ze niet meer in ons bed mocht. Daarna nog een paar keer kort terug geweest. Die nacht was echt pittig. Afgelopen nacht was het nog maar 20 min, plus een keer kort terug op een later moment. Tussendoor hebben we echt goed kunnen slapen. En denk dat we er met ƩƩn of twee nachten nu wel doorheen zijn en dat ze gewoon lekker in haar eigen bed slaapt
of ze dan ook gaat doorslapen is nog afwachten natuurlijkā¦