Tips, ervaringen & aanraders #10

Zwanger en kinderen
#3067

Ik probeer heel erg van de zachte opvoeding te zijn maar soms glipt daar even een harde kant doorheen. En dit zou bij mij het moment zijn dat ik niet de zachte opvoeding kan opbrengen.

Hier gaat ze bij zulk soort gedrag naar de gang/op de trap. Daar zit ze dan maximaal 1 minuut en dan ga ik rustig naar haar toe en vraag ik aan haar waarom ze op de trap moet. Heel vaak weet ze het gedrag te benoemen. En dan vraag ik altijd “en wat gaan we nu doen?” En dan weet ze precies te vertellen wat ze anders moet doen.

Totaal niet 2024 verantwoord. Maar hier werkt het wel.

En uiteindelijk is de opvoeding verder hier wel in balans denk ik. Als het altijd op deze manier zou zijn dan is het anders, maar op zulke momenten stel ik zelf een hele duidelijke grens.

10 likes
#3068

Lastige fase is dit inderdaad. Wat ik eigenlijk altijd doe (of naja deed, ze zijn iets ouder nu) dat ik zeg dat ik het een gek geluid vind en dat ik daar niet naar luister. Dat als ze op een normaal toon tegen me praat, ik weer naar haar ga luisteren. Ik zeg dan dat ik 3x waarschuw en dat ze daarna naar de gang gaat. Is het na 3x nog niet klaar, dan gaat ze naar de gang en mag ze terug komen wanneer ze er mee gestopt is.

1 like
#3069

@Tubing eerlijk gezegd hielp op dit soort momenten alleen de harde aanpak bij ons. Ik heb het echt geprobeerd om op dat soort momenten de technieken van gentle parenting te gebruiken. Maar uiteindelijk raakten we er alleen maar beiden meer gefrustreerd van. Ik zou denk ik zelf ook vet kwaad worden als iemand in een boze bui tegen me zou zeggen: ‘ik zie dat je kwaad bent’. Ja duh! Dus ja, bij ons was het op een gegeven gewoon van ga maar even uitrazen en bijkomen op je kamer. Ze was toen 3-3.5 ongeveer. En dan na een aantal minuten gewoon naar haar toe, en het goedmaken natuurlijk. En dan ook uitleggen welk gedrag je wil. En wat overigens ook heeft geholpen is om haar wel te leren haar eigen gevoelens te leren herkennen. En dat kun je goed oefenen op rustige momenten. Dus ook met de “positieve” emoties. Wij hebben daarvoor ook een poster gebruikt met emoties. Dan kun je bijv zeggen van ‘jij bent blij omdat we een spelletje doen’. Mijn dochter kan nu met bijna 5 veel beter aangeven wat ze wil. Eergisteren zei ze ineens: ‘ik wil geen melk meer (ze krijgt warme melk na het eten), ik ga naar boven want ik wil rust aan mijn hoofd’.
En op deze leeftijd is het ook twee keer waarschuwen en dan een consequentie. Dit doen ze ook op school. Eén keer kan gebeuren, twee keer is een ongelukje, drie keer is …
En wees consequent. Ga niet dreigen met dingen en het niet doen. En… Je kunt haar gedrag vaak niet veranderen of sturen. Maar dat van jezelf wel. Een deel is er voor mij dus ook op gericht dat ík rustig en kalm blijft, en mijn sanity staat daarin dus ook voorop. Het is beter dat ze op haar kamer uitraast dan dat ze bij mij blijft en ik uiteindelijk kwaad uitval ofzo. Want dat is waar letterlijk urenlange gil en huilbuien helaas wel toe kunnen leiden.

5 likes
#3071

Ik weet niet waar die hele gentle parenting vandaan komt en dat een ‘harde’ aanpak niet verantwoord is in 2024, maar hier thuis wordt niet gegild en daar zijn we heel duidelijk over.

Als je iets wil kun je het vragen op een normale toon en dan krijg je een antwoord, anders niet. Zeker bij een kind van 3 zou ik daar heel duidelijk over zijn, ik vind het anders bij een kind dat zich nog niet verbaal kan uiten. Eindeloos praten over waarom iets wel of niet mag en of je kind misschien boos of gefrustreerd of whatever is geeft volgensmij alleen maar heel veel ruis. Precies hetgeen een peuter niet nodig heeft.

24 likes
#3072

Volgens mij wordt vaak niet gesnapt wat gentle parenting is. Even uitrazen op de kamer hoort daar prima bij. Ligt eraan hoe je het brengt en of je het niveau van je kind daarin meeneemt. Ik denk dat een harde aanpak, wat dat ook mag zijn, best kan werken op het betreffende moment. De rekening ligt alleen niet bij de ouder, maar bij het kind als die ouder wordt. Wat op het betreffende moment wel of niet werkt (in de zin van het op dat moment gewenste resultaar behalen, bijv. geen gegil) is niet de enige maatstaf.

15 likes
#3073

Daarom snap ik de bewoording en dat er in de berichten hiervoor onderscheid wordt gemaakt tussen gentle parenting en een ‘harde aanpak’ niet.

1 like
#3074

Hier werkt de ‘harde aanpak’ heel erg averechts. Denk dat de meeste het ook gewoon op die manier doen die passen bij het kind ook.

2 likes
#3076

Ik snap deze opmerking in relatie met de schets hoe het bij jou thuis gaat niet helemaal, geloof ik. Want het komt op mij over alsof jij iets anders doet dan gentle parenting (of een van de vele tussenvormen) en mijn stukje over de rekening gaat eigenlijk meer over jouw reactie/schets. De rest meer in het algemeen.

Eindeloos praten ≠ gentle parenting/authoritative parenting
Geen grenzen ≠ gentle parenting/authoritative parenting

10 likes
#3077

Mijn kind was gister ook mijn moeder aan het bijten. Mijn moeder is (zoals bijna elke oma :joy:) veel te lief. Ik ben niet van het gentle parenting en zeker bij bijten/slaan/schoppen trek ik de grens. Heb hem dus naar de gang getild, naja meer gesleurd (hij liet zich natuurlijk erg dramatisch en gillend vallen). Als die gekalmeerd is mag hij terugkomen, hebben we het er even over en moet hij sorry zeggen tegen oma. Ik vind dit geen harde aanpak maar gewoon opvoeden en leren wat de consequenties van bepaald gedrag zijn. Hij is pas 2 maar hij is echt niet gek en weet heel goed wat hij doet en wat wel en niet mag.

6 likes
#3078

Maar beheersen (op externe prikkel) is lastig voor kinderen van 2, zeker als de eerste correctie alleen verbaal en van een afstand is en je kind ff niet helemaal in het nu is. Dan straf je eigenlijk zijn onvermogen om te handelen naar wat die ‘weet’. En daar kan ie nog niet zoveel aan doen.

Nou ja, ik houd er maar over op denk ik. Ik vind sommige dingen die (over dit thema) gezegd worden meer onwetendheid en zielig dan doordacht. Maar ja, kinderen verschillen en hun ouders ook. Mijn mening is er ook maar één van de vele.

9 likes
#3079

Ik ben echt zo benieuwd hoe de kinderen van nu met gentle parenting zijn als ze een jaar of 20 zijn. :eyes:

6 likes
#3080

In staat om hun emoties te herkennen en benoemen.

16 likes
#3081

Tja tijdens opvoeden merk je vanzelf wat werkt voor je… maar gentle parenting is absoluut niet dat je geen grenzen stelt. Maar straffen als in wegzetten (wat ik ook wel eens heb gedaan overigens uit onmacht/frustratie) gaat op langere termijn niet werken. Je hebt wrs steeds zwaardere straffen nodig. Daarnaast focus je enorm op het wat niet ipv welk gedrag je wel zou willen zien. Dus ipv straffen, een consequentie aanhangen, zoals ik eerder zei.

Maargoed we doen allemaal ons best. En overal heb je wel voor en nadelen.

1 like
#3082

Hij kan 2, 12 of 20 zijn, als ik nee zeg is het nee. Ik probeer het hem altijd uit te leggen, maar soms is het gewoon zoals het is. Ik heb niet het gevoel dat ik zijn onvermogen straf, hij weet heel goed dat hij niet mag bijten. Als hij er dan toch voor kiest om door te gaan haal ik hem uit de situatie en krijgt hij straf (hij wordt niet mishandeld ofzo :joy:).

Leren omgaan met het woordje nee en met teleurstellingen hoort imo bij het leven. Is niet zielig. Hij gaat “later” genoeg tegenslagen krijgen en ik wil hem daar weerbaar tegen maken. Dat betekend niet dat zijn emoties/gevoelens er niet mogen zijn, in tegendeel zelfs. Ik snap vaak heel goed zijn verdriet, frustratie of boosheid maar hij moet daar, net als ik, op een goede manier mee om leren gaan.

24 likes
#3083

Maar een consequentie is ook een straf toch?

Ik ben echt pro consequenties aan iets hangen. Maar soms is straf ook nodig als de consequentie niet genoeg is. En leren dat nee en teleurstellingen erbij horen ook.

#3084

Nee

3 likes
#3085

Maar zullen we niet elkaar gaan beoordelen op de manier van opvoeden? Ik vind enkele van de berichten hier nu wel heel oordelend overkomen. Uiteindelijk doet iedereen maar wat hij denkt dat het beste is, en we zijn niet allemaal zo pedagogisch onderlegd dat we ~de juiste~ keuzes maken. Ik denk prima om advies te geven als iemand daarom vraagt maar laten we het daarbij houden.

15 likes
#3087

Ik snap wat je bedoeld! We modderen allemaal maar wat aan en we doen allemaal wat goed voelt. Ik zet mn vraagtekens bij gentle parenting, en andere ouders zetten vraagtekens bij mijn wat hardere opvoeding. Het belangrijkste is dat onze kindjes genoeg liefde krijgen, en dat krijgen ze volgens mij in overvloed! Agree to disagree.

Deze mama is dit weekend vrij (co ouderschap) dus gaat heel pedagogisch onverantwoord een paar borrels nemen. (Dus hier niet meer reageren haha) Proost!

7 likes
#3089

Laten we vooral niet wat 1 iemand zegt koppelen aan een opvoedmethode

3 likes
#3091

Ja peuters laten zich over het algemeen niet gewillig meevoeren. Dan wordt het al snel een soort sleuren. En ja we kunnen hele discussies houden maar uiteindelijk mag je zelf de keuze maken.

Wat ik los hiervan echt vet irritant vind is als mensen in het openbaar zich met (een deel van) je opvoeding gaan bemoeien. Ik was laatst met mn dochter aan het fietsen en ze deed iets wat echt potentieel gevaarlijk was. En ook iets waar we het over hebben gehad. Toen zei ik dus tegen haar: ‘de volgende keer wil ik dit gedonder niet weer, snap je dat’. En ik had wel gemerkt dat er een vrouw achter me fietste. Ging ze ons inhalen en mn dochter toespreken met: 'Ík vind dat jij wel heel knap fietst hoor, topper!!!" Kreeg echt zo’n idee dat ze haar zielig vond ofzo omdat ik haar een standje gaf. Tsjonge jonge.

8 likes