Tips, ervaringen & aanraders #10

Mijn zoon is met 26 maanden naar een peuterbed gegaan, in het begin kwam hij er snachts heel vaak uit maar dag kwam ook wel omdat hij net een grote broer was geworden. Nu slaapt hij inmiddels een half jaar in zijn peuterbed en ja bij het naar bed brengen komt hij er nog 50x uit in 20 minuten tijd ongeveer maar daarna gaat hij wel gewoon slapen en komt hij er ook niet uit.

Nu komt hij er alleen uit als er iets aan de hand is (als hij ziek is of onder het zweet is bijvoorbeeld).

1 like

Wij hebben zo lang mogelijk gewacht. Hij is pas met 3 jaar en 2 maanden naar een peuterbed overgegaan. Dit kon ook prima, want het is het Sebra ledikant dus wat groter dan een normaal ledikant.
Hier ligt hij nu overigens nog steeds in, maar dan alleen met 1 zijkant eruit gehaald. Hij is er nog niet zelf uitgekomen en vraagt (roept) elke ochtend of hij eruit mag.

Denk dat het ook wel te maken heeft met welke leeftijd. Hoe ouder, hoe beter ze het begrijpen. Dat ze in bed horen te blijven.

1 like

Wij hadden een preverbaal logopedist ingeschakeld en kregen de tip om de zoekreflex te stimuleren door met de speen van de fles rustig langs het wangetje richting de lippen te bewegen. Dus niet de fles in een keer in het mondje stoppen. Als hij eenmaal de speen in de mond nam, konden we het zuigen stimuleren door de binnenkant van het handje te masseren.

1 like

Die van ons dronk de eerste flesjes goed en toen zijn we gestopt met aanbieden (zoveel extra werk), met als gevolg flesweigeren. Op de opvang wilde hij nooit drinken, ze probeerde dmv in zijn mond druppelen vaak nog wel wat binnen te krijgen maar meer werd het niet. We zijn ook bij de logopedist geweest en die gaf aan dat hij het wel kon maar niet wilde.

Op de opvang had hij dus ook honger (moet wel toch)? En deed het alsnog niet. Uiteindelijk wel goed gekomen, als in hij dronk in de avond meer, toen hij eenmaal wat mocht eten kreeg hij daar iets meer van op de opvang.

Lang verhaal, maar inderdaad volhouden, logopedist zou ik gewoon inschakelen. Maar mocht het niet lukken. Ook dan komt het echt goed :slight_smile: . (Hij is nu 3 en drinkt elke avond een fles melk).

1 like

Nee

5 likes

Ja heel cringe daarom gaf ik even antwoord namens iedereen :joy:

13 likes

Wij zijn juist heel vroeg overgegaan naar een eenpersoonsbed, nog voor haar eerste verjaardag. Ze is nu 2,5 jaar oud (30 maanden :stuck_out_tongue: ) en komt eigenlijk nooit uit bed. Alleen als ze 's ochtends echt wakker is, dan loopt ze naar haar deur en roept ze ons. Als er 's nachts iets is blijft ze vaak in bed als ze roept/huilt. Maar dan moeten we er toch heen, of ze nou in bed ligt of niet.

2 likes

Hier was ook alleen de Lansinoh een succes. Ik kende het merk niet en kreeg het toevallig getipt via via, dus wie weet ook voor jou een nieuwe tip.

De tip van het cb klinkt heel bruut, maar een vriendin van mij heeft ook gedaan. Daar formuleerde ze het wel iets vriendelijker. Hun cb gaf aan dat een baby zichzelf niet laat verhongeren.

Zij gaf bv en baby wilde de fles niet. Zij is uiteindelijk eerst een dag weg gegaan (in een hotel vlakbij zodat ze kon chillen, maar wel snel thuis kon zijn alsnhet niet lukte). De baby at uiteindelijk al na 5uur en sindsdien nooit meer problemen gehad

1 like

Zoon is na 3 jaar naar een groot bed gegaan, omdat zijn broertje zijn bed ging gebruiken. Pas sinds kort (dik 3,5 nu) gaat hij af en toe zelf uit bed, maar doet dan eigenlijk geen rare dingen.
En als hij in de nacht wakker wordt, dan roept hij vanuit zijn bed. We kunnen ook wel goed met hem overleggen.
Maar denk dat het ook erg aan je type kind ligt. Z’n broertje is op een heel andere manier ondernemend en ik denk dat dat straks heel anders gaat (maar die kan gelukkig nog lekker lang in z’n ledikantje liggen).

1 like

Een eenpersoons vloerbed. Het is een huisjesbed maar dan dus heel laag bij de grond, de stofzuiger kan er nét onder. Geen bescherming oid, wel aan drie kanten een houten randje wat plm 5cm hoog is, zo blijft haar kussen wel mooi liggen. Ze is er in totaal twee keer uitgerold in haar slaap terwijl ze echt wel beweeglijk is. Maar ze voelt -denk ik- instinctief wel waar de rand is, net als dat wij als volwassenen ook niet uit bed rollen.
We hebben gekozen voor het eenpersoons vloerbed vanuit de insteek: we proberen het, als het niet lukt dan kijken we voor iets anders (en gaat het eenpersoons bed nog een paar jaar op zolder). Maar we vinden het vanaf het eerste moment ideaal, kunnen er zelf lekker naast liggen en soms ruilen peuter en vader van slaapplek.

2 likes

Vinden jullie tiny cottons klein vallen? Ik vond dat voor baby maten wel maar nu al tijdje niks meer van gekocht en twijfel tussen twee maten

1 like

Mijn kind is met 20 maanden overgegaan naar meegroeibed. Ze klom namelijk uit het ledikant


En dat doet ze ook uit het grote bed. Maar ik maak er niet zon big deal van dus ze vindt t niet perse interessant.

2 likes

Misschien had je al antwoord maar mijn dunne meisjes passen de leggings van Mini Rodini erg goed en de shirtjes ook. Truien kunnen wijd en kort zijn en die koop ik dan oversized. Het verschilt per printje maar de meeste leggings vallen als de grootste maat qua lengte.

2 likes

Ik vind het voor kindjes precies op maat.

1 like

Ik heb net een trui maat 2Y en 3Y laten passen. De 2Y was voor haar net iets oversized en dat klopt wel want dat is lengte 92cm en ze draagt nu maat 86-92 (ze is ongeveer 86cm). Maat 3Y (98) was veel te groot.

Ik vind het echt klein vallen, ze is 3 en draagt vaak een 4 of 5!

1 like

Allebei de kindjes zijn rond 1,5 voor ‘vast’ naar een vloerbed gegaan, al wel eerder voor de dutjes. Allebei huilen (of inmiddels roepen) ze als ze uit bed willen, dus we hebben wel een traphekje, maar ze gaan niet spelen ofzo. Het is dan ook donker in de kamer. Als jouw kindje dat wel zou doen hoor je het denk ik ook wel door de babyfoon?
De oudste kwam een tijdje wel zelf naar onze slaapkamer (toen ze veilig kon traplopen lieten we de deur open), maar inmiddels durft ze dat niet meer omdat ze bang is voor monsters in de gang


1 like

Heb je de mogelijkheid om even een weekje te stoppen met proberen? In die week zou ik het even in je om laten gaan en één aanpak kiezen waar je je goed bij voelt en die vervolgens (na een weekje rust) blijven volhouden. Ik denk zelf dat het goed werkt dat jij er niet bij bent, maar ik ken ook situaties waarin het de moeder zelf is gelukt uiteindelijk. Succes!

1 like

Update hierop nu we bijna 2 weken verder zijn:

De eerste week was het verschrikkelijk. Middagdutjes overslaan maar daar nog zĂł niet aan toe zijn, het duurde uren voordat ze in slaap was, elk uur wakker.

Na een week begonnen de middagdutjes weer te komen en ging het in slaap vallen beter zonder teveel verdriet. Ze is ‘s nachts nog wel vaak wakker maar als je dan eventjes heen gaat is het ook goed.

Het enige nadeel is de tijd van het op staan. :skull_and_crossbones: Dat was altijd rond 07:30/08:00 en dat is nu gemiddeld 05:00.

Heeft iemand tips hiervoor? Eerder was ze wakker en bleef ze altijd even kletsen en spelen in bed maar nu is het gelijk krijsen en eruit willen.

1 like

Pff dat klinkt pittig. Ik zie er echt als berg tegenop om met die speentjes te stoppen.

Bij onze kinderen werkte het slaapschaap wel goed om te zorgen dat ze niet op idiote tijden uit bed kwamen, maar geen idee of dat ook op die leeftijd al een succes is.

1 like