Ik ben rond de 11 maanden cold turkey gestopt met nachtvoedingen (ze dronk sochtends en savonds nog bij me en toen weer 1-2x snachts). En heel eerlijk, was zwaar en doorbijten. Denk dat ik die 2-3 weken qua nachten echt de zwaarste vond van de afgelopen 1,5 jaar. Het was ook rottiming, want kwamen ook kiezen door en ze sliep weer rommelig snachts. Maar door nieuwe zwangerschap deed het mij zoveel pijn snachts, het ging echt niet meer. Hebben alles geprobeerd; gekolfde melk, gewone melk, pap, water maar ze wilde niks. Ook papa mocht haar niet troosten, dan werd ze nog bozer. Vond die periode heel zwaar, echt drama geweest snachts (1-1,5u gillen en krijsen rustig 2-3 keer per nacht) en voelde me zo schuldig. Toen ik op het punt stond dat ik tegen mn man zei ik trek het echt niet meer, was het over.
Sindsdien geven we haar we een beker water mee naar bed, want werden wel eens wakker dat ze dorst had in de nacht, Soms is die beker sochtends leeggedronken, soms niet. Daarna is ze trouwens zelf overdag de bv af gaan bouwen, ochtendvoeding vrij snel en avondvoeding is ze rond 14,5 maand mee gestopt maar was de laatste weken al meer een paar slokjes en als ik er dan ‘s avonds niet was als ze naar bed ging was het ook prima.