Zeggen dat ze inmiddels háár standpunt luid en duidelijk overgebracht heeft, maar dat dit júllie keuze is en jullie daar achter staan en dat daarmee de discussie voor jou gesloten is en je er dus niets meer over wilt horen.
Er zijn ook genoeg onderzoeken die aantonen dat kinderopvang juist goed is voor de ontwikkeling van een kind. Over het algemeen krijgen ze daar meer en andere (leeftijdsgerichte) activiteiten aangeboden dan thuis en ze hebben de omgang met andere kindjes. Een vriendelijker aanpak richting je schoonmoeder dan wat ik zou doen, is proberen haar te overtuigen van de goede kanten, maar vraag je af of je daar 1. zelf zin in hebt en 2. het iets zal uithalen voor je. Uiteindelijk zijn er altijd voors en tegens te bedenken, belangrijkste is dat júllie een keuze hebben gemaakt (om welke reden dan ook) en dat heeft zij te accepteren.
Edit: Ik vind het overigens echt absurd dat ze er over blijft beginnen ondanks dat je al aangegeven hebt je er niet prettig bij te voelen. Die zachte aanpak zal mijn inziens dan ook niet helpen en dus zou ik gewoon keihard zijn. En als ze daarna nog pogingen waagt, meteen afkappen en geen woord meer over reppen.
Maar, is het dan zo dat ze er altijd echt ziek van worden (lamlendig, huilerig, slecht slapen, verhoging, etc) of kan het ook eens ‘gewoon’ een onhandige snotneus zijn?
?