Totaal geen opvoedkundige achtergrond maar hier een even oude dreumes als jij. Heb al een kleuter van 4 maar dit is even andere koek. Had bij de oudste nooit het gevoel echt te moeten opvoeden, deze zoekt echt alle grenzen op.
Ik merk zelf dat ze echt héél goed al weet wat wel en niet mag of de bedoeling is. En dat het vooral belangrijk is consequent te zijn met je handelingen en uitingen. Dus niet de ene keer iets toelaten en de andere keer niet.
Voorbeeld; zijn we in de winkel, wil ze alvast het knijpzakje wat in het karretje ligt. Ik wil dat eerst betalen alvorens ik dat aan haar geef dus zeg dat ook “ even wachten eerst langs de kassa”. Gevolg: compleet hysterisch gil drama. Maar ik houd vol. En na de kassa krijgt ze haar knijpzakje.
De keer daarop in de winkel: zelfde situatie; ik zeg weer nee, wachten op de kassa. Ze mokt 2-3 keer en wacht daarna met ongeduldig doen tot na de kassa.
Ander voorbeeld: ze mocht laatst 1x bij uitzondering de speen in bad ( ja hou maar op…, het was een vreselijke dag, iedereen ziek, overal was en poep en drama dus ik gaf toe), vervolgens is ze minimaal 3 weken kwaad als de speen niet in mag in bad… dat heeft ze dus prima onthouden.
Wat je vraag betreft met of ze al doorheeft wanneer je even rust wil: ik denk dat kinderen op deze leeftijd wellicht wel aanvoelen, maar of je van ze kan verwachten dat ze erop anticiperen denk ik niet.
Als ik er echt even doorheen zit neem ik haar op schoot op de bank, mag ze haar speen en kijken we samen Netflix, heb het gevoel dat ik van haar niet meer kan of mag verwachten wat dat aangaat.
Een uur voordat we zouden vliegen begon ze al te miepen voor de fles (die wilde ik geven met opstijgen) dus toen wat kokosyoghurt en een broodje gegeven om d’r bezig te houden maar ze bleef lastig. Zag iedereen bij de gate al zo kijken van oh nee he als die maar niet bij ons in de buurt zit.
wij gebruiken 'm sinds 7,5 maand.