Ok vandaag even geen infacol dan @Sproetjes @Ohappyday
Ik weet niet helemaal of dit het juiste topic is aangezien mijn verhaal al om wat oudere kinderen gaat, maar ik stel mijn vraag hier toch maar even.
Op vakantie gebeurde er iets en ik weet niet helemaal of ik juist gehandeld heb. Mijn dochter is 4,5 en we waren op een strandje. Daar bleken een paar Nederlandse gezinnen te zijn, dus mijn dochter enthousiast. Uit de gesprekken tussen die mensen kon ik opmaken dat zij elkaar niet kenden.
Drie meisjes (ik denk dat ze tussen de 4-7 jaar waren, in ieder geval twee die nog echt wel de kleuterleeftijd hadden) zaten in het zand te spelen en mijn dochter ging er met haar emmertje op af. Maar toen ze vlak bij ze was, zei een meisje heel hard terwijl ze naar mijn dochter keek âwat een stĂłm meisje is dat zeg!â. En die andere meisjes zeiden ook zulke dingen. Dus mijn dochter droop een beetje af en ging een stukje verderop in haar eentje zitten spelen. De meisjes keken af en toe haar kant op en gingen haar dan uitlachen. Na een tijdje kwam mijn dochter terug bij mij en moest een beetje huilen âze zeggen dat ik stom benâ
Toen ben ik met haar gaan zwemmen en toen we weer terug kwamen deed ze een nieuwe poging om aansluiting te vinden. Dat lukte een beetje maar ze bleven haar ondertussen ook uitlachen en inmiddels was er ook een groter broertje bijgekomen en die pestte vrolijk mee. Alles wat ze zei nazeggen op een pesterig toontje bijvoorbeeld.
Dit was voor mij de eerste keer dat ik zulk gedrag meemaakte, en ik wist gewoon niet echt wat ik ermee aan moest. Normaal gesproken speelt ze eigenlijk altijd leuk met iedereen. Ik heb dus niks gedaan, behalve uiterdaard zeggen dat ze helemaal niet stom is en troosten. Die ouders, die er echt wel iets van hebben gemerkt, deden ook niks.
Sorry een heel lang verhaal geworden
Het is nu een paar dagen geleden en het spookt steeds door mijn hoofd. Ik had graag een van die meisjes even flink hard aan haar staartjes getrokken maar dat kan natuurlijk niet Maar hoe zouden jullie zoiets aanpakken?
Kinderen kunnen zo gemeen zijn tegen elkaar!! Ik heb ook een soort gelijke situatie meegemaakt met mijn zoontje (die was toen 2). Hij wilde met 2 jongetjes spelen en die zeiden ook dingen als: ik stomp je als je hiee komt?
Maae niet zoveel wijze woorden verder, ik vond het ook heel lastig!! Goed dat ze het nog een keer geprobeerd heeft wel! Ik krijg dan toch ook een âdan niet heâ gevoel⌠maarja heeft je dochter weinig aan op dat moment.
Oh dat is ook heftig zeg âik stomp jeâ
Ja ik ben ergens ook blij dat ze zich niet uit het veld liet slaan en het nog een keer probeerde. Wat mij betreft waren we gewoon vertrokken want ik kan echt niet tegen zulke pesters. En dan vooral niet tegen de ouders die erbij horen, lekker op je handdoek blijven liggen terwijl je het echt wel door hebt
Nou vind vooral dat laatste heel vreemd. Als ik mijn kind zo hoorde praten greep ik echt wel in.
Ik zou niet goed weten wat ik in jouw situatie had gedaan. Aan de ene kant zijn het vreemde mensen en kom je maar 1x tegen dus kun je wellicht de confrontatie aan gaan. Aan de andere kant: wat levert dat op?
Zou in ieder geval misschien nog een keer kort het gesprek aan gaan met je dochtertje als je merkt dat ze ermee zit, en uitleggen dat het niet aan haar ligt ect.
Kinderen, en zeker al een soort gevormd groepje tussen 4-7 kunnen al best snel zo reageren op een nieuwe toevoeging. Tegen een groepje (ook met broer erbij) sta je gewoon al wat achter. De ene dag is iedereen stom en de andere dag mag iedereen meedoen.
Lekker los van die kindjes laten spelen en niet teveel van aantrekken, ik zou die ouders en die kinderen er zelf niet actief op aanspreken als er gewoon genoeg ruimte is om zelf iets te doen. Bij je dochter aangeven dat het zelf niet netjes is kindjes zo te behandelen en lekker verder gaan.
Ach wat sneu, kinderen kunnen zo hard zijn he soms?
Eerlijk gezegd zou ik het ook niet weten. Ik heb wel eens 1 op 1 tegen een jongetje dat pesterig tegen mijn zoontje (toen net 3) deed gezegd dat dat niet zo aardig is en dat mijn zoontje er vast ook wel bij mocht spelen (was in zoân speeltuintje, waar dat andere jongetje de boel blokkeerde en mijn zoontje buiten wilde sluiten). En toen bond het jongetje wel in en liet hij mijn zoontje erbij. Dus dat was niet echt pesten en 1 op 1 is het denk ik ook wel anders, dan met een groepje.
Ik vrees dus dat ik zoân vreselijke tijgermoeder ben, die dus namens haar kind wel die kinderen aan zou spreken. Ben sowieso wel van assertiviteit en voor mijzelf opkomen en denk nu âals je iets tegen mijn kind hebt, heb je wat tegen mijâ whaha, maar ik vind wel dat kinderen niet altijd met iedereen hoeven te spelen. Dat kan je alleen wel normaal zeggen, ipv pesterig
Edt: en ik denk dat je het juist goed gedaan hebt, door vooral je dochter te troosten en lekker samen te spelen!
Oh man ik kan hier dus gewoon van janken hè! (Ok ik ben ongesteld maar toch)
Toevallig had ik het van de week ook met mijn kinderen over wat je moet doen als een ander kindje onaardig doet (was een voorval met een kindje op de opvang die geduwd had). Mijn advies was dat kinderen die zo doen toch niet leuk zijn om mee te spelen dus dat ze dan gewoon weg moeten lopen en iets anders moeten gaan doen. En eventueel zeggen âals je zo doet wil ik niet met je spelenâ. Maar goed, ik heb verder ook geen idee of dat het juiste is. Ik wil ze alleen meegeven dat die kinderen de energie niet waard zijn.
Pffff heftig dit soort dingen qua opvoeden hoor, je wil ze behoeden voor alles maar ook weerbaar maken. Bah.
@growcookeatrepeat @koda @anna88 @Pop.deluxe @Zitzak
Thanks voor jullie reacties! Dochter heeft het er zelf niet meer over gehad, dus ik zit er denk ik meer mee dan zijzelf.
Ik denk dat vooral het gedrag van die ouders me dwars zit. Ik zou nooit accepteren dat mijn kind zo gemeen deed tegen andere kinderen. Door het te negeren keur je als ouder pestgedrag goed, vind ik.
Edit: wat ook nog wel een rol speelt is dat dochter normaal gesproken niet zo vaak met Nederlandse kinderen kan spelen omdat we ergens anders wonen. Dus ze was helemaal opgetogen âmama, die kinderen spreken óók Nederlands!â. En dan krijg je dit
Tips/advies gevraagd!
Onze zoon van 5 jaar komt in de fase dat hij graag zijn piemeltje wil laten zien. We hebben hem kort uitgelegd dat hij deze alleen mag laten zien tijdens het douchen en met plassen. Op de âwaaromâ-vraag hebben we uitgelegd dat er goede en slechte mensen bestaan en dat alleen hij, papa en mama, opa en oma aan zijn piemel mogen zitten om hem bijv. te helpen met plassen. Mocht iemand anders aanzitten dat dat niet ok is en dat hij dat uiteraard aan ons moet vertellen.
De ene keer wil hij niet omkleden in een ruimte met andere mensen toen hij bijv. nat was van het buiten spelen met water en als hij veilig met het gezin thuis is, kan hij gaan klieren met zijn piemel uit zijn onderbroek.
We willen hem niet âbangâ maken zodat hij bijv. in het vervolg helemaal niet meer wil omkleden als het nodig is en zoeken heel erg een middenweg. Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Even een random tip, waar je met de temperaturen van komende week wellicht nog niet aan moet denken. Maar in de koudere maanden ging het vaak over kinderen die geen handschoenen wilden dragen. Wat afgelopen jaar uiteindelijk bij K. (Toen 2,5) hielp waren van die handschoenen waarbij je de bovenkant terug kon klappen. Zo kon ze toch haar vinger vrij gebruiken en als ze het koud had ze helemaal bedekken. En ze staan dit weekend in de Zeemanfolder, dus dat betekent dat ze volop binnen komen nu voor hele fijne prijsjes
Hadden voor haar gewoon de kindermaat. Iets ruim maar door de losse vingers prima. Denk dat ze ze dit jaar nog makkelijk past, maar ga wel een paar bijhalen voor R.
@Indigo We gebruiken nu een poosje Sab Simplex en ik heb het idee dat het wel wat doet. Ze heeft nog wel eens krampjes, maar ik denk wel echt minder. Ik vind het alleen een heel raar gevoel om haar nu al iets met zoetstoffen en framboossmaak te geven. Maar ja.
@Croky Misschien een alternatief voor Infacol?
Dankjewel voor de update! Wat fijn voor jullie dat het iets doet! Ik heb het ook besteld en ontvang het morgen. Ik hoop echt dat het hier ook nog een scherp randje eraf haalt. Ik durf nu niet alleen met haar naar buiten te gaan uit angst voor een krampjes-krijs-aanval.
Ons kindje heeft ook al wat binnen gekregen, vitamine D en K natuurlijk, probiotica druppels en een medicijn tegen spruw. Heel gek idee inderdaad dat ze al zoetstoffen en smaakjes heeft geproefd naast melk.
Hoop het ook voor je! Ik vind het sowieso spannend om naar buiten te gaan. Wat doe ik als ze gaat huilen? Ik ben eigenlijk een beetje bang voor alles, ik denk door de eerste week die ik als best heftig en eng heb ervaren. Hoop dat dat nog wel over gaat want het is supervermoeiend⌠Nou ja, hoop dat de Sab Simplex werkt! Wij houden ons aan de gebruiksaanwijzing, alleen dan 8 druppels per keer.
Super tip! Afgelopen wintersport was een drama door het niet willen dragen van handschoenen dus ik ga morgen meteen even kijken.
Ik heb vandaag geen Infacol gebruikt en merk dat ze veel rustiger is en niet echt last van krampjes en huilen door buikpijn, en minder windjes. Dus ik denk dat het juist door infacol kwam, maar dat weet ik pas als de komende dagen alles rustig blijft.
Wij hebben een Maxicosi Axissfix i-Size en die is zowel achter- als vooruit in te stellen. We zijn er heel tevreden over!
Ik hoop het, zou fijn zijn! Bij de zwangerschapscursus waar ik heen ben geweest werd infacol afgeraden omdat er suiker in zit. Daar kunnen babies juist meer kramp van krijgen. Maar ja, tegelijkertijd zijn er ook positieve ervaringen te vinden.
Echt niet fijn hè. Ik herken het wel beetje van bij mân zoontje (bijna 6 jaar). Ik heb eerlijk gezegd altijd wel ingegrepen. Maar dat komt ook doordat ze op de school al heel snel hebben geleerd wat pesten inhoudt. âOpstekerâ en âafbrekerâ. En dat een afbreker fout is. Als ik zoiets zag gebeuren bij hem ( toen hij 4-5 jaar was), dan zei ik gewoon duidelijk genoeg dat hun gedrag een voorbeeld was van een afbreker en dat hij niet met hun hoeft te spelen. Dan ging hij elders spelen. Het gedrag van hun ouders vind ik echt niet kunnen. Als ik zie dat mân zoontje iets fout doet, krijgt hij dat ook direct te horen.
Aangegeven dat zân piemel prive is (en andere lichaamsdelen) en dat alleen hij daar over mag beslissen. En omdat het prive is, het ook niet voor iedereen zichtbaar hoeft te zijn, tenzij in de veilige omgeving van thuis en met ouders.