Ik weet niet of het makkelijker/leuker werd door haar leeftijd, denk dat het ook een groot gedeelte gewenning is! Maar denk vanaf de leeftijd dat ze kon zitten en wat vaster voedsel mocht eten vond ik het makkelijker worden
Ik vind het lastig om die meelezers die geen idee maar wel een mening hebben. Maar ook omdat het ook hier vooral over genieten gaat. Heel veel ook over wat er allemaal lastig is, maar toch vooral in de ānormaleā setting van veel liefde en genieten. Daar herken ik me niet zo in en geeft me toch vaak wel een rotgevoel, maar ik weer ook wel dat ik niet de gemiddelde situatie heb in hoe ik me voel.
Heel herkenbaar Dat kan heel eenzaam, oneerlijk en onzeker voelen. Je mag me gerust eens een pb sturen als je dat fijn lijkt/je wat brengt, want ik herken altijd veel van wat je deelt. Onze dochter is nu 5 maanden oud.
Mijn zoon is nu 14 maanden en ik vind het steeds makkelijker en leuker. We zeggen ook tegen elkaar dat tot nu toe het leukst is. Hij slaapt redelijk, beter als baby en is vrolijk overdag. Wel blijft het in fases. Twee maanden geleden was het nog zwaan kleef aan en geen moment zelf spelen. Dan was het even pittig want met baby ook hij zichzelf eigenlijk wel even vermaken. Nu gelukkig ook wel.
Maar ik ben zelf ook weer zo veel meer mezelf. Zonder hormonen, weer lekker in mān werk, gewend aan de verantwoordelijk en inperking van de autonomie. Dat vond ik persoonlijk het zwaarst.
Mijn man en ik zeiden net tegen elkaar dat onze baby (en daarmee wij) vandaag eigenlijk pas haar tweede echt goede dag had na een pittige start qua huilen. Baby is inmiddels vijf maanden en ik vind het het grootste deel van de tijd ook echt heel zwaar. Ik ben nog altijd ziekgemeld op werk en heb nog regelmatig dagen vol overprikkeling, huilbuien, paniekaanvallen, waarin ik het allemaal niet meer dragen en relativeren. Ik weet niet of het het slaapgebrek is, of de hormonen van de borstvoeding, of mijn toch al soms fragiele mentale staat van zijn met met een autisme-spectrum stoornis, maar ehh ja het grote genieten moet hier ook nog beginnen. Maar vandaag was echt een gouden dag. Er waren lachjes en schatertjes en knuffels en grote ontwikkelingen Die hechting is er nu ook (pas) echt, en dan voel ik dat ik stapelverliefd op dār ben.
Ik wou wel eens dat er specifiek een topic hier was voor het bespreken van die grijze kraamwolk of mentale-moederschap-moeites.
Zoals hierboven genoemd vond ik het eerste jaar mentaal ook het lastigste, hoe in een klap je hele leven verandert. Qua strijd en opvoeding en drukte vind ik van 3 tot 4 jaar wel echt heel erg pittig.
En nu ik er een baby bij heb, lijkt zoān klein babytje ineens niets voor te stellen, terwijl ik bij nr. 1 daar echt mee in de knoop zatā¦
Haha zo herkenbaar. Vond de eerste maanden bij de eerste heel pittig en nu bij de tweede vind ik mijn 3,5 jarige veel pittiger dan de baby.
Mijn baby heeft vanmiddag de eerste vaccinatie gekregen en heeft nu koorts en slaapt vooral . Wat raden jullie aan te doen qua kleding. Is alleen een romper te koud? En maak ik haar wakker voor borstvoeding?
Ik doe wel gewoon kleertjes aan maar niet te dik en geen slaapzak maar lakentje. Ik leg haar trouwens gewoon aan en ze drinkt zonder wakker te worden.
Gelijk vraag hierop: dochter heeft gisteren haar 5 maanden prikjes gehad. Ze heeft koorts en is al een uur aan het huilen. Het gehuil zijn we niet van haar gewend en ik denk dat ze pijn heeft. Dan mag je toch wel een zetpil geven, ondanks dat ze koorts heeft?
Ja als je denkt dat ze pijn heeft dan gewoon lekker paracetamol zetpil geven hoor. Zal ze ook beter op slapen als ze minder pijn heeft.
Edit: volgens mij is bij koorts het advies om de 8 uur interval voor volgende zetpil aan te houden, zodat de temperatuur niet ineens kan gaan pieken als de paracetamol is uitgewerkt.
Onze baby is nu 3 maanden en ik vind het zwaarder dan gedacht. Ik heb soms ook echt tijd voor mezelf nodig, terwijl ik van te voren had gedacht dat ik 24/7 bij mān kind zou willen zijn. Ook gedachtes van dit wilde je toch zo graag (onze eerste is stil geboren).
Ik merk wel dat het steeds makkelijker wordt. Kan me er ook op verheugen om weer te gaan werken. Toch voel ik me soms nog heel warrig en hoop ik dat ik wel gewoon goed mijn werk kan doen straks. En ja ik merk ook echt dat mijn man en ik ook moeten wennen aan onze nieuwe rol en dynamiek in het gezin.
Dank je wel voor je reactie. Dan houd ik dit aan!
Vind dit duidelijker dan het advies dat ik kreeg: āje mag haar geen zetpil geven voor koorts maar wel voor de pijnā. En als ze pijn en koorts heeft? āDan mag je het alleen geven voor de pijn. " dus ze mag een zetpil tegen de pijn, ook als ze koorts heeft? " nee, ze mag geen zetpil voor de koorts, wel voor de pijnā
Ik verheugde me ook zo erg erop dat mijn kinderen naar de opvang zouden gaan en ik weer ging werken. Ik was zooooo toe aan gewoon even wat tijd voor mezelf
Terwijl ik maar 4 weken alleen thuis ben geweest met de kinderen, want mijn man had heel veel vakantie opgenomenā¦maar na die 4 weken was ik echt on the edge en toen dacht ik ook echt: wie zijn die moeders die zo genieten van hun verlof en van thuis zijn met de baby⦠Ik wilde zo graag een hele dag alleen zijn en niet nodig zijn.
En nog steeds geniet ik er heel erg van als ze op de opvang zijn en ik mijn handen vrij heb. En dan vind ik het ook weer zo lief en schattig als ik ze ga ophalen en ze zijn helemaal blij om me te zien
Volgens mij is het zo dat je geen zitpil hoeft te geven tegen koorts, want dat is op zich niet erg. Maar als ze last hebben van koorts mag je een zetpil geven. Dus gewoon lekker geven hoor! Het is ook heftig voor zoān klein lijfje.
Ik was ook heel voorzichtig, maar de huisarts sprak me op een gegeven moment toe dat ik toen ze ziek was gewoon elke 6 uur een zetpil moest geven, anders had het te weinig nut. En dat het in erge gevallen ook naar elke 4 uur kon.
Lekker duidelijk advies
Voor alleen koorts geef ik het ook niet, omdat het niet nodig is. Maar vaak gaat de koorts toch samen met pijn inderdaad. Dan wil je toch vooral iets aan die pijn doen, niet perse om de koorts te onderdrukken.
Als ik zelf pijn heb dan neem ik ook pijnstillers. En die kleintjes kunnen het ook niet vertellen, dus ik als ik het idee heb dat ze pijn hebben dan doe ik er ook niet moeilijk over en geef ik gewoon paracetamol.
Mijn man was mee en die keek ook verward. We begrepen het echt niet.
Maar goed, we hebben haar net een zetpil gegeven. Helaas moesten we een kwartier later haar luier verschonen. Maar we houden dan die 8 uur aan (zou ze ook mogen volgens de bijsluiter) en geven haar later in de nacht een nieuwe.
Dank allen voor jullie reacties!
19 graden, ik probeer romper lange mouwen, broek en sokken. En in bed alleen een laken ipv ook een deken?
Ons zoontje is nu 9 maanden en wij vonden het vanaf 6-7 maanden iets makkelijker gaan, maar we zijn van ver gekomen, ook een ziekenhuisopname. De eerste 4 maanden heb ik denk ik bijna elke dag gehuild en zelfs EMDR gehad voor sommige momenten die veel met me hebben gedaan. Ik ben pas gaan werken toen ie 6 maanden was.
Nu is het nog steeds zwaar, vooral als ie ziek is en hij kan zichzelf niet heel goed vermaken. Ik had ook nooit gedacht dat ik een moeder zou zijn die blij is dat haar kind op de opvang is en ik even rust heb (ik dacht dat ik altijd bij mān kind zou willen zijn). Maar het genieten wordt echt steeds meer naarmate hij meer kan en hoe meer ik me ook mezelf voel en kan zijn en niet alleen maar mama ben. Ik hoop echt dat het bij de dames die het hier zwaar hebben ook vanzelf beter gaat, het kan zo slopend zijn.
Ik vind het lastig om er iets over te zeggen, zoontje is nu 13 maanden en over het algemeen hebben wij niet grote moeilijkheden met hem gehad maar ja iedere periode zijn er wel momenten die zwaarder vallen.
In het begin vond ik het vooral zwaar dat je steeds om de 3 uurtjes moest voeden, maar na een week was dat al weer normaal. Toen dat - voor mijn gevoel - hele dag kolven. Daarna al dat gesjouw en gesleep overal naartoe.
Mijn zoon eet nu volledig met de pot mee en ik vind het nu vooral fijn en makkelijk dat ik niet met allerlei flesjes en KV in de weer moet. Natuurlijk geniet ik er nu ook echt van dat hij zijn eigen persoonlijkheid aan het creĆ«ren is, maar ik word ook ontzettend moe van het hele tijd achter hem aan te gaan omdat hij weer eens aan de gordijnen zit of aan de prullenbak gaat hangenā¦ā¦ā¦
Wat is een beetje een normale prijs voor zoān houten kinderslee, ik ben aan het kijken maar ik zie bij Decatlon bijvoorbeeld prijzen vanaf 80 staan . Is dat normaal of zijn dit de winterprijzen en zijn ze in de lente 40 euro?