Zakt je kindje steeds verder onderuit? Omdat het een ondiepe zitting heeft of zit hij/zij er wel goed in?
Mijn moeder heeft een chicco, die vind ik vervelend inklappen maar zitje is wel dieper.
Verder vind ik de dubatti dan weer wel fijner rijden dan die chicco. En mooier haha.
Edit
@Pythagoras nu ze groter is wel, anders zakken idd. Maar ze wilde sowieso heel moeilijk in een buggy zitten maar liever lopen met 1.5. Vergeet nooit dat we stuk gingen wandelen en na 10 min uit!! Uit!!! Schreeuwde in dat ding naast drukke weg
Pas deze zomer met 2.5 bleef ze goed zitten oa lengte maar ook haar willetje haha.
Ben alle berichten over hoe de newbornfase wordt ervaren aan het teruglezen en ik vind het zo fijn dat ik dus niet de enige ben die het helemaal niet zo leuk vind… Ik probeer de baby van 10 weken nu in een slaapschema te krijgen en zit voor mijn gevoel de helft van de dag met haar te wiegen op haar kamer of snel snel dingen te doen met een babyfoon naast me waar na 20 minuten slaap weer een baby doorheen krijst.
Daarnaast weigert ze nu al 2 dagen op rij een aantal voedingen de borst, dus ben ik driedubbel werk aan het doen: eerst strijden om haar toch aan de borst te laten drinken, dan toch een flesje maken met een hongerige krijsende baby erbij en daarna afkolven in de hoop dat ze lang genoeg tevreden in de box blijft liggen om genoeg te kunnen afkolven. Echt fml.
Ik heb ook heel veel zin om aan het werk te gaan (februari) en even niet te hoeven zorgen, maar tegelijkertijd ben ik zo doodmoe en heb ik zulke watten in mijn hoofd dat ik écht niet weet hoe ik me nuttig ga kunnen maken op mijn werk…
En ondertussen ook steeds gezeik met mijn man, veel huilen en dan dat lijf wat voor mijn gevoel echt helemaal anders is. Ik wil héél graag weten wanneer dit leuker wordt.
De highlight van mijn dag is wel dat als ze dan gegeten heeft, een schone luier heeft en niet moe is, ze ontzettend vrolijk is en veel lacht. Dan smelt mijn hart.
Ja, dat lachje komt precies op het juiste moment, als je echt bijna niet meer kunt.
Mijn tip zou zijn om proberen de dingen een beetje los te laten. Accepteer dat je niet alles kunt doen wat je wil doen, dat je huis een zooi is en je niet kookt wat je zou willen eten. Dat komt echt wel weer. Gun jezelf even rust als zij slaapt. En ik vraag me af of je een 10 weken oude baby in een slaapritme kunt krijgen. Bij mijne ontwikkelde dat echt pas maanden later. Het is idd de hele dag bezig met in slaap krijgen en houden en idd dat krijsen bij honger echt zo’n alarm. Dat is hier wel over gegaan. Kun je qua borstvoeding misschien wat advies inwinnen bij een lactatiekundige?
Heel veel sterkte, het wordt echt beter en leuker. Hoe meer je baby kan, hoe meer positieve interactie je hebt en dat helpt mij wel enorm. En de 3 maanden grens is ook wel echt een grote.
Edit: wij hadden trouwens van alle stress en het vele gekrijs ook veel onenigheid, ik haatte mijn man soms echt. En dat veranderde lichaam vind ik ook maar lastig. het voelt gewoon niet meer hetzelfde, maar daar wordt eigenlijk niet over gepraat. Je bent iig niet alleen hiermee.
Zo lief! Ik probeer rustig aan te doen (vandaag 3 afleveringen the white lotus gekeken), maar ik kan het maar moeilijk loslaten als ik iets wil. Dus vandaag óók met haar in de draagdoek gestofzuigd, in de kinderwagen naar de hema om tóch nog even een toffe kerst outfit te scoren en in de avond stoofpeertjes gemaakt voor het toetje dat ik met Kerst ging regelen terwijl mijn man even baby duty had. Daarna ruzie gemaakt met mijn man omdat hij het hele slaapjes schema waar ik de hele dag zo hard voor had gewerkt in de war trapte door haar een half uur doodmoe te laten huilen omdat hij per se wilde dat ze in haar ledikant ging slapen.
Blij dat ik het ff kan spuien hier. Ik hoop maar op een goede nacht… we zijn inmiddels zo ver dat we haar voor de nachtvoeding maar een grote fles poedermelk geven, in de hoop dat ze daarop wat langer doorslaapt en zodat ik er niet altijd uit hoef.
Heel herkenbaar wat je schrijft! Vond de eerste periode met baby ook bij alle 3 keihard overleven. Het klopt wel dat het écht makkelijker en leuker word, niet ineens van de een op de andere dag maar als je over een maand terugkijkt zul je (hopelijk) ervaren dat het beter is. Maar het is gewoon wennen allemaal. Je nieuwe taken, je nieuwe rol en nieuwe lijf, alles doen op vrij weinig slaap en weinig pauzes. Er is dan niet veel voor nodig om ruzie te maken. Misschien een idee om de baby even een avond aan oppas/familie/vrienden over te laten en samen uit eten te gaan?
Slaapschema werkte hier met 10 weken al best goed. In het begin vaak 45 minuten slapen overdag in bed, maar als ik haar even in mn armen hield viel ze weer in slaap en sliep dan lang. Ik ging dan vaak met haar in mn armen op bed liggen en ook even slapen. Maak er vooral geen heel drama van voor jezelf en blijf naar je baby kijken. Ook als het niet volgens het schema gaat kan het goed werken.
En wat betreft die flesvoeding, dat is geen schande he? Maar gewoon heel normaal dat je liever wat extra slaap pakt, en de baby krijgt gewoon eten
Ik heb zelf ook heel erg moeite met het loslaten van wat ik vind dat er moet gebeuren (en ook in wat ik vind dat het beste is voor de baby, maar dat is een volgend station). Maar daar ben ik langzaam wel iets makkelijker in geworden. Kerst is mijn favoriete tijd van het jaar, maar ik heb het allemaal maar losgelaten, want ik heb gewoon geen puf meer en uitgebreid eten lukt ons toch niet met onze baby. Volgend jaar is er vast meer ruimte.
Ga nog wel proberen trifle te maken (als ik er zin in heb!) en heb vandaag wel het huis wat opgeruimd, want net huis = rustig hoofd, dus soms geef ik er wel aan toe, want impulsen alsmaar onderdrukken is ook vermoeiend. Maar ik ga idd ook heel vaak naast de baby op bed liggen en wat rusten of slapen. Je kunt niet alle ballen hoog houden.
Wij willen graag op wintersport gaan met onze dreumes en mijn ouders. We denken aan Oostenrijk maar twijfelen over vervoer. Mijn ouders willen graag een nachttrein nemen. Normaal gesproken slaapt onze meisje wel, maar ik kan het (voor mijn gevoel) niet de andere passagiers aandoen indien ze er toevallig die nacht geen zin in heeft.
Iemand ervaring met lang rijden met een dreumes? We twijfelen tussen zelf rijden of de trein (overdag).
Jouw antwoorden zijn gewoon altijd zo wholesome, ik vind jou echt een kwaliteits-user.
Dat moest ik even kwijt…
Hahah thanks!
Dankjewel voor je reactie! Ik ga vanmiddag kijken dus neem gewoon een rolmaat mee haha. En passen natuurlijk!
Ik las hier eens de tip om alles (huishoudelijke klusjes) wat je met baby kunt doen, moet doen wanneer ze wakker zijn. Zodat je, als je baby eindelijk even slaapt, je zelf ook even rust kunt pakken in plaats van als een razende roeland je huis gaat stofzuigen en je nog niet aan rust toe komt. Ik vond dat zelf wel echt een goede tip waar ik nog steeds wel veel aan heb.
Deze tip werkt voor mij pas sinds mijn dochter 4 maanden oud is, helaas. Want als je kindje veel huilt, vastgehouden wil worden en niet in een draagzak wil, is het lastig was opvouwen Maar zodra het lukte was het voor mij wel fijn om het zo te doen inderdaad. Je kunt je baby ook wel betrekken bij de huishoudelijke dingen, zoals ‘samen’ was opvouwen. Maar goed, tijdens het vele huilen zijn veel tips gewoon niet bruikbaar helaas. Maar ook dat gaat voorbij (ja, echt!).Hulp vragen is dan vooral heel belangrijk (maar ook heel moeilijk).
Late reactie maar omdat ik hier ook zo mee worstel wat foto’s van de situatie hier! We hebben een lange woonkamer met open keuken waardoor we weinig muren en hoekjes hebben. De speelhoek staat middenin de ruimte en is daarom heel neutraal. Het keukentje staat uit zicht in een busje. Vooral het wagenpark is echt een doorn in m’n oog maar de rest staat al in de kelder en we wisselen regelmatig om. Dit is trouwens wel voor 2 kinderen, vandaar 2 fietsjes en 2 dingen om te duwen anders is het ruzie .
Ja daar heb je natuurlijk helemaal gelijk in. @JeMoeder schreef bijvoorbeeld over stofzuigen of boodschappen doen met baby. In dat geval kun je die dutjestijd, hoe kort ook, echt voor jezelf houden.
Ik voelde me heel lang verplicht om haar elke seconde te vermaken en kwam er na die tip pas achter dat dat dus niet echt hoeft. Dat ze in de draagzak in de hema of door naar mij te kijken tijdens de was opvouwen ook veel leert en zich vermaakt.
In jagen, verzamelen, opvoeden wordt dat inderdaad ook genoemd. Ik ben er de laatste tijd ook wat makkelijker in geworden, voorheen vond ik dat we op onze vrije dag het hele huishouden zouden moeten bijwerken als de baby slaapt, maar dat is a) niet haalbaar, b) niet leuk en c) we willen ook leuke dingen doen met onze dochter. Het wordt wel iets makkelijker, ik kan nu een wasje ophangen terwijl zij wat over de zolder scharrelt.
Ja dit principe heb ik ook deze week pas ontdekt. Het is wel echt zo dat het nu al een stuk relaxter gaat dan een maand geleden, omdat we haar steeds wat beter snappen en leren kennen. Deze week heb ik haar in het babynestje in de badkamer gelegd en ben ik zelf uitgebreid gaan douchen, dat was echt heerlijk. En zij ligt dan tevreden te pruttelen.
En dus stofzuigen met de draagdoek om, al vind ik dat best zwaar voor mijn rug.
Ben het helemaal met je eens hoor! Wilde dat alleen even toevoegen omdat ik destijds veel tips vond waarvan ik dacht ‘hoe dan?’ en ik voelde daardoor nog meer druk om dingen op een bepaalde manier te doen (wat dan helemaal niet lukte).
Ja, dat herken ik ook. Veel tips werken wel met een “makkelijke” baby, maar niet met een baby die veel huilt en gewoon aan je geplakt wil zitten en niet wil wandelen of in een draagzak.
Heb daar dan wel van geleerd om echt goed naar mijn baby te luisteren en te zien wat zij nodig heeft. En mijn huis dan maar een zooi te laten
En inderdaad dan douchen met haar op een kleedje of stoeltje erbij.
Ik weet niet meer hoe ik bij deze.tip van jou kwam, ik kijk amper hier, maar ik vond het een leuk boek! Soms wel erg Amerikaans en langdradig, maar goed dat was met Franse kinderen gooien niet met eten, ook wel zo.
Heb het boek al aan verschillende vriendinnen aangeraden. Zelf zit ik steeds op te letten hoe dingen lijken te gaan als ik oppas en bepaalde dingen uit het boek werken echt. Tenminste die paar keer, kan ook geluk zijn. Heb jij nog dingen die je toepast uit het boek? Het deed mij soms ook wel denken aan geweldloos communciren. Heb je nog meer tips van dit soort boeken toevallig?