Voor de bevalling heb ik alles tm maat 62 gewassen, uit lunchen of ergens wat drinken (maar ik woon in de stad dus dat was niet zoân grote onderneming), tv gekeken, boekjes geluisterd (tijdens dat wassen), en dingen opgeruimd, kinderkamer ingedeeld.
Mijn ouders zijn in die tijd best veel bij mij thuis geweest en heb dus ook heel vaak met een van hen koffie gedronken. Ik vond het heel fijn me zo duidelijk hun kind te voelen, en had sowieso enorme drang om alleen maar met mân man of familie te zijn. Ik ging ook wekelijks bij mân zus langs. En als ik ging koken en 't was in te vriezen maakte ik dubbele porties. Ik had 9 maaltijden voor ons beide en dat was een uitkomst.
Ik ben trouwens wel ook nog naar een feestje geweest met 37 weken, dat was ook heel leuk.
En mân man en ik zijn een weekend weg geweest in Nederland en dat was ook heel fijn, even tot elkaar komen en het bevalplan helemaal doorgesproken.
De eerste 2 weken van mân verlof kon ik best veel maar daarna was ik vooral heel vermoeid. Mân geest niet maar mân lichaam wel. Ook hield ik toen in gedachten dat ik ieder moment moest kunnen bevallen. Dus stel je hebt overdag superveel gedaan, wie weet beginnen die avond je weeĂ«n wel en dan moet je vermoeid de bevalling in.
Na mân verlof had ik rond 7 weken weer fitheid om dingen te doen. Vooral wandelen met vrienden, eventueel iets drinken ergens en wederom langs bij familie.
Oh en ik merkte, en merk eigk nog steeds, dat plannen me niet blij maken. Als in het doen vind ik heel leuk maar vooraf voelt het als een last (dit gaat om dingen doen waarbij de baby mee gaat nu) dus ik probeer dat ook niet te veel te doen.
Geniet iig van je verlof! Dat van mij is nu afgelopen en ik vond het zoân fijne periode.