Deze zomer gaan wij een paar weken varen dus heb ik speelgoed nodig waar een 3 jarige zich een tijdje mee kan vermaken. Zijn die magnetische tegels een beetje leuk? Welk merk is de beste kwaliteit en hoeveel stukjes moet je miminaal hebben om het een beetje leuk te maken? Het zijn best dure dingen dus twijfel nog een beetje…
ziet er goed uit! Alleen als je het met motor koopt dan is het erg duur? Tenminste ik zie de moonboon voor 700 euro 
3 likes
Thanks! Ja ik had wel zoiets gelezen. Misschien ga ik wel gewoon vragen om t geld voor een spaarrekening. Ik vind het heel lastig. Wordt anders ook een beetje kopen om het kopen.
1 like
O fotoshoot is ook wel een goed idee!!
Ik vond zo’n base ook echt fijn werken werken als je meerdere keren per week je kind in de Maxi-Cosi met de auto meeneemt.
Even -klik- in plaats van half in de auto hangend die gordel goed te doen. Zeker omdat je meerdere kinderen hebt lijkt het me dan wel toegevoegde waarde hebben.
En op sommige bases kun je ook vervolgstoelen klikken zodat je er langer ‘plezier’ van hebt.
De newborn/gezinsshoot zou ik ook overwegen 
4 likes
Ja nu je dit schrijft, inderdaad. Met 3 autostoelen naast elkaar is het sowieso meer geklooi om dan goed de gordel erin te klikken, maar ook gewoon fijn dat ik de baby in 2 seconden in de auto heb en dan mn volledige aandacht op de andere 2 heb en dus zeker weet dat ze niet de straat op lopen ofzo. Nooit zo gerealiseerd, maar bij de oudste had ik die base minder gemist dan bij de derde.
3 likes
Ik ben helemaal leeg. Onze peuter is al een tijdje een drama met slapen. Ze is heel erg de grenzen aan het opzoeken en ik weet niet hoe ik er mee moet omgaan.
Hele ritueel gaat goed, tot ze echt moet gaan slapen. Zingen, uit bed, als je weggaat gaat ze je achterna, schreeuwen boven aan de trap.
Ik weet het niet meer.
Bij haar blijven helpt niet, aaien helpt niet, boos worden helpt niet, weggaan helpt niet, deur dichthouden helpt niet. Meestal krijgt mijn man het na een tijd wel voor elkaar.
Ik ga er nu ook zo tegenop zien om haar naar bed te brengen. En helemaal om rond bedtijd met haar alleen te zijn. Voel me zo’n failure. Ik weet het gewoon echt niet meer.
3 likes
Och ja eten, onze bijna-kleuter heeft tot vrij recent heel goed gegeten. Nooit gedoe. Terwijl iedereen om ons heen door de ‘muizenhapjes-fase’ ging.
En net op het moment dat je hoopvol denkt: Zouden we dan… deze fase overslaan?
-BAM!-
Zit je er middenin .
2 likes
Dat lijkt me inderdaad heel zwaar. Zou het helpen om met het middagdutje te stoppen? Mijn zoontje zit er nu tussenin. Op dagen dat hij niet een dutje heeft gedaan gaat hij relatief goed naar bed, als hij wel heeft geslapen is hij niet moe genoeg en wordt het een draakje (ik type dit terwijl ik nu naast hem lig…).
3 likes
Ik heb een 7 persoons auto dus heb die oudste 2 er redelijk makkelijk in omdat die als eerste moeten haha!
2 likes
Die doet ze al heel lang niet meer, dus dat ik het 'm niet.
Toch bedankt voor het meedenken.
Jij ook @anon3219017
Eten is bij ons ook drama… nu hebben we gezegd eet je dan eet je eet je niet dan niet… merk dat de strijd daardoor ook iets minder is. Wel krijgt ze gewoon yoghurt erna. Ik heb ook wel eens gehoord over een bakje er naast zetten een soort nee dankje bakje. Hier kunnen ze het eten in doen wat ze dan niet willen. Heb het zelf nooit geprobeerd maar misschien een idee?
Het is echt een fase… mijn andere dochter had dit ook. Is nu 4 en eet bijna alles!
2 likes
je bent GEEN failure
Dat even voorop gesteld. Die fase is echt heel zwaar, ik herken het van mijn eigen dochter. Geen idee hoe oud je dochter is maar hier heeft het echt wel een tijdje geduurd ook… geen bemoedigende woorden sorry… het enige wat ik kan adviseren is ga er in mee. Want als je je te druk maakt maak je het vooral voor jezelf niet makkelijker. En de ene dag lukt dat beter dan de andere dag maar so be it, je bent ook maar een mens. Ik heb haar weleens gewoon een paar minuutjes laten schreeuwen op de gang, omdat ik het echt niet meer trok. Ben ik naar beneden gegaan, deur dicht en oordopjes in. Wel wist ik dat ze geen gekke dingen deed maar puur bij het traphekje stond te gillen. Als je weet van je kindje dat ze dan kasten opentrekt en baldadig gaat doen is het misschien niet handig maar goed het hielp wel om zelf even rustig te worden en te relativeren. Wat bij ons uiteindelijk hielp is haar in ons bed te nemen. We deden samen onze pyjama’s aan, lazen een boekje en ging allebei onder de dekens liggen. Voor de meeste ook niet ideaal maar het scheelde mij s’avonds soms wel 2 uur aan drama. En dan kies ik toch echt liever eieren voor mijn geld . Blijkbaar had zij toch nog erg veel behoefte aan die geborgenheid.
11 likes
Zoals @Vlek al zegt, je bent echt geen failure! Het ouderschap is soms gewoon knetterzwaar. Ik denk dat een groot deel van de moeder hier wel eens zo heeft gestaan. Ik in ieder geval wel. Ik kan je geen tips geven maar alleen maar zeggen het is een fase… een verdomd zware!
3 likes
Klinkt heel zwaar 
Kan ze (evt op een rustiger moment) benoemen wat er is? Is ze bang in het donker? Bang om alleen te zijn? Misschien dat een nachtlampje, sterretjes op het plafond of een nieuwe grote knuffel kan helpen.
Ik zou denk ik een ritueel bedenken voor als het misgaat en daar aan vasthouden. Voor kinderen is zekerheid en duidelijkheid fijn. Bijvoorbeeld: de eerste 5 minuten niks doen, dan naar binnen, gerust stellen, nog één kus en weer weggaan. Maar zo’n tip is makkelijk gegeven en ik weet dat het superkut is als je midden in de ellende zit 
Ik hoop dat deze fase snel voorbij gaat!
1 like
Dat is jammer. Je zegt dat het geen verschil maakt of je er bij blijft. Maar zit je dan bv op een stoel in dr kamer of lig je samen in bed? Ik trek altijd mijn eigen pyama al aan en ga ‘samen’ naar bed. Dat wil nog wel helpen. En heb de kamer helemaal pikdonker gemaakt.
Verder: supergoed dat je hulp/tips vraagt. Dit is echt een moeilijke fase!
4 likes
Ja ik herken het hoor. Maar dit is bij ons het minst heftig. Het is nu bij elke soort eten hier. Ook de dingen die ze wel lekker vond. Er kwamen pas geleden vrienden eten en die vonden het zo jammer dat we de kinderen al hadden laten eten.
3 likes
Dus dat hahhaha!
friet is hier het enige wat ok is. Maarja omdat nu elke dag te geven
1 like
Herkenbaar hier ook. Het is een hele periode goed gegaan maar nu ze net naar school gaat merk ik dat ze weer meer aan ons trekt. Het is vaak na het hele ritueel ‘nog even bij me zitten?’ En als we dat niet doen natuurlijk drama.
Het hangt hier dus wel samen met verandering denk ik. Vorige keer toen ze dit deed was ze net zus geworden en nu dus school. Vorige keer hebben we samen een papier gemaakt met het bedritueel en dan met plaatjes getekend wat allemaal onderdeel is van het ritueel. Dat werkte toen wel. Van te voren hadden we ook uitleg gegeven.
We zetten ook altijd een wekker zodat duidelijk is wanneer het bederitueel klaar is. Dan hebben wij en zij een duidelijk eindpunt. Als de wekker is gegaan dan nog een kus en weg. Dat ging dus lange tijd super goed maar nu sinds school (sinds een maand ong) vraagt ze iedere keer of we nog blijven.
Misschien heb je er iets aan en anders; je bent sowieso niet alleen en wss heeft ze ook nu even meer de aandacht of geborgenheid van jullie nodig.
3 likes
Dikke knuffel voor jou! Peuters (of nouja, kinderen) kunnen je echt wanhopig krijgen, dat is bij IEDERE ouder zo. Je bent geen failure!
4 likes