Ik ben zwanger van de tweede (geen idee of dat ermee te maken heeft?) en het lijkt wel of m’n kind mij háát. De afgelopen weken is ze sowieso alleen maar eenkennig en is het alleen maar papa, papa. Ik kan niets, ik mag niets grr.
Ze was vanochtend al vanaf 5u wakker en ging duidelijk niet meer slapen. Dus ik dacht, ben toch wakker ik ga wel, kan m’n man nog slapen. Maar kreeg haar gewoon niet getroost. Ze zag mij en begon gelijk nee te gillen en wilde alleen maar papa. Kreeg haar gewoon ook niet in bedwang en ze zette zich echt alleen maar af. M’n man kwam natuurlijk op alle herrie af en toen ze hem zag was alles weer goed.
Ik weet wel dat ze me niet echt haat en niet zo zwaar aan moet tillen. Maar het doet me nu al dagen zoveel verdriet, ze zet zich zo overduidelijk tegen mij af (en ben emotioneel al zo instabiel haha). Vind ook rot voor m’n man die daardoor meer op z’n bordje krijgt…
Iemand die dit ook heeft (gehad) en tips heeft?