Super lief dat je zo uitgebreid reageert, fijn om dit van anderen te lezen! Nou vind ik 2 jaar echt een prestatie, ik ben hier drie maanden, maar jij had zeker gewoon een baan? Denk echt dat dat heel veel scheelt, ik heb die niet, dat maakt het leven echt nog saaier haha. Ik blijf aan jullie reacties denken, bedankt!
1 like
Wat een fijn hart onder de riem is jouw bericht, net als de rest van de berichten.
Ik heb geen ervaring met emigreren maar stuur je wel een dikke knuffel @Luzarl!
2 likes
Ik woon nu 8 jaar in het buitenland en ik ben 2 keer geëmigreerd en in heb dat beide keren ook gevoeld. Ik vond het op het begin niet super leuk en vooral moeilijk maar dat is ook logisch want je moet alles weer vanaf de grond opbouwen en 3 maanden is echt heel erg kort. Dat gevoel van “wat doe ik hier” heb ik ook gehad. Ik vond het vooral leuker worden nadat ik meer vrienden had gemaakt, leuk werk vond en ook meer ging ondernemen en de stad meer leerde kennen. Daar moet je zelf moeite voor doen maar het kost ook gewoon tijd dus wees niet te streng voor jezelf 
En als je niet kan wennen is het ook niet erg, naar het buitenland verhuizen is niet alleen maar leuk en avontuur maar ook vaak gewoon heel moeilijk en dat weet je pas wanneer je het zelf probeert.
2 likes
Ohh je bent echt op je kwetsbaarst als je iets medisch moet doen hè. Ik ben nu bij de gynaecoloog (jaarlijkse controle die iedereen hier doet) en het is m’n eerste keer. Moet ik weet niet hoeveel tests doen (incl bloed afnemen en plassen in een bekertje), loop echt als een guppie rond omdat ik niet weet wat ik precies moet doen, waar ik naar toe moet of wat normaal is. Of ben de ziektes van het invulformulier aan het opzoeken op Google om te weten wat ik in moet vullen haha. Zo’n kutgevoel vind ik dit altijd. Woon ook nog eens in een land waar je echt moet oppassen dat ze je niet een beetje oplichten (zo kreeg ik magnesium voorgeschreven, die je in Nederland gewoon bij de Kruidvat kan kopen, a 100 ekkies voor het consult en het “medicijn”).
8 likes
@Drawster hoe gaat het nu met jou?
Wij hebben ook onze tickets geboekt, we vertrekken over iets meer dan een maand. Spannend 
5 likes
Hier gaat er ook weer eentje verhuizen! Ditmaal van Schotland naar Londen. Na 10 jaar hier en een gebroken relatie heb ik zin in een nieuw avontuur, maar ben ook bang dat ik er eenzaam ga zijn zonder mn hechte vriendengroep hier. Wonen er nog meer van jullie in London?
10 likes
Spannend, weereen ander land! Ik wellicht over een maand of 10. Twijfelen tussen londen en birmingham.
2 likes
Ik zal ook inderdaad ook eens een update plaatsen @grey 
update
Het is inmiddels meer dan een maand geleden dat we in het vliegtuig zijn gestapt, het klinkt cliché, maar de tijd vliegt echt voorbij. Tegelijkertijd herken ik het gevoel van @Luzarl soms ook. Waar ben ik aan begonnen? Had ik het thuis niet ook gewoon prima? Hoe ziet de verdere toekomst eruit? Maar daartegenover staat ook dat het wel lekker voelt om ‘gewoon’ te leven en het onbestemde is (behalve als je uiteraard financiële zorgen hebt bijv) ook wel fijn. Gewoon eens echt go with the flow.
Onze kinderen gaan met plezier naar school, dat is voor mij de grootste opluchting en ze spelen na schooltijd zelfs al met vriendjes en nemen deel aan naschoolse activiteiten. Wij hebben zelf ook al best wat contacten gelegd. Ik had verwacht dat dat wat stroever zou gaan tov de kinderen (dat is toch meer hey, zullen we samen spelen), maar doordat veel mensen hier natuurlijk met dezelfde insteek zijn staat iedereen heel erg open voor contact en worden we al uitgenodigd om samen wat leuks te doen etc.
Wat ook een interessante ontwikkeling is dat onze kinderen het echt doen met minder. Ze maken bijvoorbeeld van papier en stiften poppetjes en accessoires en spelen daar vervolgens mee, hebben een paar Barbies en dat is het eigenlijk wel (de rest komt er aan, dat zit in de container). Na schooltijd zwemmen ze, spelen ze met elkaar of vriendjes, spelen ze spelletjes zoals Uno etc. Echt mooi om te zien dat ze hier zoveel meer buitenleven en tevreden zijn met minder. In Nederland verveelden ze zich vaak terwijl er kamers vol met speelgoed waren. En dat geldt eigenlijk ook wel voor ons, ik ben nu al een stuk minder materialistisch. Ook qua uiterlijk merk ik het: geen laag make-up meer, mijn haar in een eenvoudige staart, mijn kleding vooral functioneel als in luchtig en simpel. En ja, dat kon in Nederland natuurlijk ook, maar hier is dat gewoon natuurlijk zo ontstaan.
Inmiddels hebben we een huis gekocht, heel snel en precies wat we wilden. Veel m2, bizar grote tuin met plek voor een groot zwembad en grote moestuin (dat wilde ik graag in het buitenland —> meer zelfvoorzienend leven) én op een hele goede locatie. Ook het huis waar we in NL op afstand al geïnteresseerd in waren, dus het moest gewoon zo zijn.
Het is nog heel erg wennen, het vakantiegevoel is er wel vanaf, maar je moet nog zo je plek vinden. Waar koop je dit en dat het beste, waar moet ik zijn voor zus en zo. In de nabije toekomst heb je natuurlijk een keer met een dokter of tandarts te maken etc. Maar langzamerhand valt alles op z’n plek en we zijn hier nog maar zo kort. Denk ik dat ik hier de rest van mijn leven wil blijven? Mmm… nee, dat denk ik niet. Is het wel een hele leuke ervaring voor ons en de kinderen? Ja! En zo probeer ik het nu te zien. De rest zien we later allemaal wel.
19 likes
Wat goed te horen! Dat klinkt allemaal heel positief. Wat fijn dat het contacten leggen makkelijker gaat dan verwacht, en mooi dat de kinderen het naar hun zin hebben op school. Dat is toch best spannend als ze op een nieuwe school in een ander land beginnen. Dat meer buitenleven is ook iets waar ik zó naar uitkijk. Voor mezelf maar ook voor de kinderen.
En dat jullie al een huis hebben, dat is snel gegaan! Het klinkt geweldig. Moet er nog veel aan het huis gebeuren? Wij hebben ook een stuk grond op het oog, dan moeten we nog gaan bouwen, maar dat is daar vaak veel goedkoper dan een huis kopen.
Zo probeer ik het ook te zien inderdaad! Ik hoop dat we er heel lang met veel plezier zullen wonen, misschien voor altijd, maar het kan ook anders lopen en het is hoe dan ook een bijzondere ervaring.
1 like
Ja dat heb ik best vaak gedaan bij forummers, goede tip inderdaad!
5 likes
Wat ik nu zelf wederom bevestigd zie worden en ook om mij heen zie, is dat kinderen echt heel flexibel zijn en zich zo aanpassen aan nieuwe situaties. Maar zoals ik al eerder in dit topic benoemd heb, is het ook afhankelijk van de leeftijdscategorie. Een kind van 12 is een héél ander verhaal dan een van 6. En de plaats van bestemming maakt ook heel uit natuurlijk, als we nu naar … - insert random land - Denemarken waren geëmigreerd waren ze waarsch minder enthousiast geweest haha. Het leven hier maakt de overgang voor hun veel makkelijker.
Het huis moet he-le-maal gestript worden, dus dat is wel een hele leuke uitdaging. De basis zelf is prachtig, maar binnen ernstig verouderd dus dat moet allemaal gemoderniseerd worden en het zwembad in de tuin, buitenkeuken etc. gaan we ook allemaal zelf realiseren. Groot project dus op zo’n stuk grond. Wel veel zin in!
Ik ben benieuwd naar jullie plannen, zijn die nu concreet? Als in knoop doorgehakt en weten jullie al wanneer etc? Zo leuk en spannend! Azië toch?
2 likes
Ja dat hoor je inderdaad vaak, dat kinderen zo flexibel zijn. Onze kinderen zijn nog jong gelukkig, op latere leeftijd lijkt me dat wel een stuk ingewikkelder. Onze oudste is 5, die kan het natuurlijk nog niet echt overzien, maar ze heeft er wel veel zin in gelukkig en is er heel luchtig over. Het vooruitzicht van zon en zee helpt zeker haha, dat was eigenlijk het eerste wat ze zei, lekker vaak zwemmen. In ons geval woont er ook nog familie daar, dus dat maakt het ook nog weer een stuk makkelijker en vertrouwd voor ze.
Onze plannen zijn concreet inmiddels haha. We vliegen over iets meer dan een maand. Klopt, we gaan naar Z-O Azië! We zijn al bekend in het gebied waar we heengaan, mijn man komt er vandaan en ik heb er eerder ook gewoond en gewerkt, dus dat scheelt al wel veel. We hebben inmiddels de huur etc hier opgezegd. En nu bezig met dingen verkopen/weggeven/uitzoeken, wát een werk 
Ben blij dat ik daar nu tijd voor heb (want geen baan meer, mijn man is nog wel aan het werk), maar met een peuter die meestal ook thuis is gaat het toch niet zo heel snel. Binnenkort maar even wat extra dagen oppas regelen, maar gelukkig hebben we ook nog een maand. Een container verschepen was te duur, we verschepen wel 3 grote dozen, maar that’s it. We houden ook geen opslag hier aan omdat dat ook weer maandelijkse kosten zijn die we niet willen hebben, dus echt bijna alles gaat weg (behalve dan wat waardevolle spullen wat bij familie op zolder kan).
Leuk zo’n project, dat klinkt als best veel te doen nog, maar hoe tof om dat zelf te doen! Echt heel leuk.
8 likes
Bureaucratie in een andere taal is altijd lastig. Maar ik ben het wel met de medewerker eens, zou gewoon een uitkering aanvragen meteen, daar heb je gewoon recht op. Zullen dan waarschijnlijk ook wel voorwaarden aan zitten, maar ik weet dat je hier (in Duitsland) dan bijvoorbeeld ook op kosten van de overheid/uitkeringsinstantie een Duitse taalcursus kunt volgen om dat te verbeteren, misschien is dat in Zweden ook wel zo. En als je een beetje goede caseworker hebt wordt regelt die dat ook gewoon samen met je allemaal
2 likes
Ik zou inderdaad zo snel mogelijk je uitkering regelen. Ik heb een tijd geleden tijdens corona in de situatie gezeten dat ze mijn contract hadden veranderd naar part-time. Je kan per week aangeven hoeveel uren je werkt (ook geen probleem als je dit 1-2 maanden vergeet en achteraf invult) en dan wordt je inkomen gewoon aangevuld met een uitkering. Je hebt hier namelijk gewoon recht op, en ze zijn ook super behulpzaam als je vragen hebt! 
En ik zit ook echt precies in dezelfde situatie met het rijbewijs, inmiddels ook al een tijd verlopen dus moet allemaal dingen aanvragen om dat weer te regelen.
1 like
Lastige situatie idd! Zou wel zeker een uitkering aanvragen, als je er recht op hebt is dat inderdaad niet voor niks.
Ik wil op termijn ook naar Zweden emigreren. Ben al een poosje bezig om de taal te leren. Bij Zweeds les waren de meeste klasgenoten bezig met emigreren en de verhalen waren heel wisselend. Sommige hadden echt zo een nieuwe baan en bij andere is het idd je moet 100% Zweeds kunnen. Zelfs in de IT in Noord-Zweden waar ze overal campagnes hebben lopen om mensen te trekken… Valt mij dan toch tegen.
1 like
Misschien kan iemand me helpen met dit vraagstuk: wij hebben plannen om voor ± een jaar (misschien iets langer) naar het buitenland te verhuizen. We willen eigenlijk onze huurwoning aanhouden en daar wil een vriendin dan tijdelijk in gaan zitten. Nu moet je je officieel uitschrijven bij je gemeente als je langer dan 9 maanden weg bent in NL, maar weet iemand of het erg is dat je dan gewoon ingeschreven blijft staan bij je verhuurder (als in: krijgen zij een seintje dat je uitgeschreven bent/of gaat dat totaal langs elkaar heen)?
M’n partner is al een tijdje niet meer ingeschreven in Nederland, we hebben er eigenlijk nooit aan gedacht om dit aan onze verhuurder door te geven. Ik heb tot nu toe nog niks hierover gehoord, dus ik denk dat beide langs elkaar heen gaat.
2 likes
Verhuurders krijgen daar geen melding van!
3 likes
Dit doe ik nu ook bij een vriendin, en haar verhuurder heeft geen seintje gekregen dat ze is uitgeschreven.
1 like
Verhuurders krijgen idd geen melding van de gemeente over je uitschrijving. Maar ik zou wel goed uitzoeken of dit allemaal kan bij jouw verhuurder/in jouw gemeente
De verhuurder kan wel in het BRP en er zijn ook verhuurders waar de hoofdhuurder zn hoofdverblijf moet hebben op de woning.
Je kan overigens in dat geval vaak huisbewaring aanvragen. Dan woont je vriendin er gewoon met toestemming van de verhuurder
2 likes