Ik denk dat je netto miss hoger uitkomt, omdat je minder lasten betaalt maar ben er niet zeker van.
nee het wordt sowieso op mijn nederlandse rekening uitbetaald! maar het bedrijf heeft een nederlandse ‘vestiging’ en een spaanse. dus ze kunnen me vanuit spanje uit betalen of “vanuit nederland”, waaruit dus niet blijkt dat ik in spanje werk en dus geen gedoe heb met de belasting daar.
mijn adres blijft ook gewoon in nederland, omdat het minder dan 183 dagen is
Ik zou dit echt heel goed uitzoeken eigenlijk (of gewoon nee zeggen) voor je volgens het spaanse contract ineens met een opzegtermijn van drie dagen ontslagen mag worden, in die vier maanden 1 dag vakantie op mag nemen en ook nog eens veel meer belasting betaalt (en dus geen pensioen opbouwt). En weet ook niet hoe het na die vier maanden zit, kom je dan opnieuw in dienst van de nederlandse firma?
Ik zou een Nederlands contract doen. Zeker als het om een paar maanden gaat.
Ik heb 1,5 jaar gewerkt in Barcelona met Spaans contract. Het eerste half jaar betaal je heel veel belasting in Spanje, pas na een half jaar ga je als een inwoner belasting betalen. Dat kun je bij je belastingaangifte terugvragen als je er langer dan een half jaar woont, maar anders volgens mij niet.
Daarnaast moet je een NIE en social security nummer aanvragen denk ik, en dat is echt heel veel gedoe om te doen. Misschien kan je bedrijf de afspraken voor je inplannen, dat scheelt al wel, maar anders is het veel gezeik.
Hangt er een beetje van af. Is het echt tijdelijk of niet?
Als je natuurlijk maar voor 4 maanden dit zou gaan doen, kan je werkgever jou detacheren naar de Spaanse vestiging. Dan ben je nog steeds gedekt door Nederlandse sociale zekerheid en als het minder dan 6 maand is betaal je enkel in Nederland belasting op je inkomen en niet in Spanje.
Als het echt langer wordt dan moet je even bekijken wat de opties zijn.
oh bedankt voor de antwoorden allemaal!
het contract/cao zijn gewoon nederlands, alles is eigenlijk nederlands alleen het bedrijf dat het overmaakt is gevestigd in spanje én in nederland.
hij bood wel aan om het nie nummer te regelen en te betalen dus ook daar zou ik zelf niks voor hoeven doen @Parasol
@Victoria ik heb dus gewoon een nederlands contract waarin de vakantiedagen en het salaris al vaststaan (heb deze ook al binnen). na die 4 maanden ga ik weer op reis en zijn ze gesloten dus ook niet in dienst van de nederlandse firma
@grace dat van die aow is wel super belangrijk maar ik blijf inderdaad in nederland ingeschreven staan, dus ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe dat zit
ik ga iig hem mailen dat ik liever door de nederlandse firma uitbetaald wordt omdat ik geen inwoner van spanje ben. nogmaals bedankt allemaal!
Na 1,5 jaar in Parijs gewoond te hebven ben ik teruggekeerd naar België. Dat was de juiste keuze, maar op een gegeven moment zou ik als het kan opnieuw terug gaan, aangezien dat natuurlijk dé modestad is en qua werk het meeste mogelijkheden heeft voor mij.
Ik solliciteer(de) nu zowel in België als Parijs en merk dat ik nu nooit word uitgenodigd voor een gesprek omdat ik er niet woon. Toen ik er wel nog woonde werd ik wel uitgenodigd. Dus nu vraag ik me af hoe ik er ooit opnieuw zal geraken, aangezien je voor een woning meestal een permanent contract nodig hebt, maar als ze me niet eens uitnodigen voor een sollicitatiegesprek zal dat al helemaal niet lukken. Iemand die tips heeft hierover?
Ik schreef op mijn cv altijd iets à la location: “currently (woonplaats) but in the process of moving to (stad)”.
Hey, leuk dat je er weer bent
Dankjewel voor de verwelkoming ![]()
Om contacten op te doen zou ik kijken naar MeetUp en Facebook groepen zoals ‘girls in plaats X’ of ‘internationals in plaats X’ bijvoorbeeld.
Ik heb destijds veel contacten via werk op gedaan. En ook een vriendin overgehouden aan een taalcursus. Verder ben ik vaak naar een meetup geweest en soms ook wel n.a.v. daarvan nog een paar keer met iemand afgesproken.
Misschien kun je anders tijdelijk werken in een koffietentje of iets.
Moet maar net je ding zijn maar ik heb een goede vriendin leren kennen op couchsurfing! Zij verhuisde naar mijn stad en stuurde me daar een berichtje.
Lijkt me een goed platform omdat daar veel mensen zitten die meer dan waarschijnlijk wel openstaan om af te spreken met nieuwe mensen uit een ander land.
Of bumble bff?
Op facebook girl gone international met de plaatsnaam erachter. Zijn echt honderden groepen van van Eindhoven tot Dubai
Hoe gaan jullie om met “life events” die je mist of van een afstand meemaakt in je naasten kring?
Vanavond weer een zwangerschapsaankondiging gehad van iemand die dicht bij me staat en ik merk dat het steeds een beetje meer begint te steken. Omdat je dingen mist, mensen minder langskomen (begrijpelijk want alles verandert ook gewoon met een kleine) en het roept steeds meer de vraag op of ik zelf wel zover weg wil zitten als het voor ons zover is: ik zie mensen die dicht bij me staan ongeveer 4x per jaar dus dat is nog best wat, maar merk dat ik het steeds lastiger begin te vinden.
dit is uiteindelijk voor mij de reden geweest om terug naar NL te gaan. heb je natuurlijk niet veel aan, maar wel de realiteit. en nu ik hier weer ben en alle life events meemaak, oma’s 80/90, 1e verjaardagen, en zelfs gewone verjaardagen, denk ik die hele shit verhuizing is het me wel waard geweest ![]()
Ik heb een baan aangeboden gekregen wat echt mijn droombaan is, alleen mijn omgeving reageert vrrre van positief. Heeft iemand daar ervaring mee? Of kregen jullie wel steun?
Het is trouwens in Singapore.
Waarom reageren ze niet positief? Hoe denk je er zelf over?
Gefeliciteerd met de nieuwe baan ![]()
Ik vind het jammer dat ik dat allemaal van minder dichtbij meemaak, maar dat hoort er helaas bij. Ik woon ook niet superver, dus voor bijvoorbeeld bruiloften ga ik nog wel terug, maar ik ga niet bij alle verse baby’s op kraambezoek. Maar heb ook weinig met kinderen, en zelf ook geen kinderwens. Kan me wel voorstellen dat als mijn ouders echt ouder (nu rond de 70 maar nog erg actief) of eventueel ziek worden, ik (tijdelijk) terug zou verhuizen om nog zoveel mogelijk tijd met ze door te brengen. En als mijn broertje eerdaags besluit om zich voort te planten zal ik ook wel wat vaker dan de huidige 3-4 keer per jaar gaan gok ik zo.
@chiren mijn omgeving was superpositief juist, maar ik ben ook niet naar de andere kant van de wereld gegaan. Krijg wel na 13 jaar een stuk minder bezoek, maar dat is ook prima. Zou het voor langere/onbepaalde tijd zijn, of zit er een tijdslimiet aan? Want in dat laatste geval moeten ze sowieso niet zeuren, dan ben je zo weer terug ![]()
Gefeliciteerd! En ik weet niet wat precies de reden is dat ze niet positief reageren, maar als het gaat over dat je dan heel ver weg bent en ze je gaan missen begrijp ik dat ergens wel. Zo reageren mijn ouders/grootouders ook als ik zeg dat opnieuw naar het buitenland gaan een optie is.
Dat neemt niet weg dat ik persoonlijk vind dat je dat je niet moet laten tegenhouden aangezien het je droombaan is! Als je het niet doet zal je er mogelijks nog meer spijt van hebben, en zo’n kansen krijg je niet vaak denk ik.
Ik denk dat ik in elk geval er een korte periode heen ga om mee te werken in dat bedrijf. Ze hebben me aangeboden om 3 weken die kant op te komen, volledig op hun kosten.
Het meest makkelijk uit te leggen punt is mijn gezondheid, ik ben serieus ziek (chronisch) en heb daardoor een aantal keer in het ziekenhuis gelegen voor een lange opname in de afgelopen drie jaar. Ik snap op zich de zorgen wel op dit punt. Maar ik moet al zo ontzettend veel inleveren dat ik niet ook nog eens dit wil inleveren. Nu is het nog te overleven, over een paar jaar misschien niet meer.
Daarnaast wordt er veel van gevonden dat ik overweeg mijn relatie en huidige baan dan achter te laten. Vooral mijn vriend wordt erg moeilijk gevonden omdat het ontzettend lang geduurd heeft voordat mijn omgeving open stond voor het wennen en accepteren van ons samen. Dat doen ze nu echt net een paar maanden na jaren gezeik hierover. En nu overweeg ik om weg te gaan
niet dat hij er een probleem mee heeft want hij wil als het me daar bevalt best verhuizen.
Hebben trouwens anderen dat ook gehad? Dat een van de twee al voor de ander uitging om het een tijd te proberen ergens anders?