Ik zou het gewoon doen hoor. Is toch jouw leven?
En als je vriend mee wil komen, mocht het je zo goed bevallen, leuk toch?
Echt, het leven is zo kort. Als het nu mogelijk is, doen.
Stel je had gezegd ik ben chronisch ziek en ga naar arm Afrikaans land of iets dergelijks, dan snap ik dat ze denken doe maar niet voor het geval je in het ziekenhuis beland. Maar zolang je zorgverzekering in Singapore goed geregeld is zit je denk wel op een top plek qua gezondheidszorg als er iets gebeurd.
Ik zou je hart volgen, je leeft maar 1 keer en mocht het niks zijn ga je weer terug!
Really
Gezondheidszorg is in arme Afrikaanse landen niet bepaald top toch? Vandaar mijn opmerking.
Ah zo heb ik er niet eerder naar gekeken, thanks voor je uitleg!
Wij zijn terug naar Nederland verhuisd toen ik zwanger was van ons tweede kind. Vanaf de komst van de eerste ben ik me steeds meer gaan afvragen of ik mijn kinderen zo ver van familie wilde laten opgroeien.
Ik vond het ook erg jammer zover weg te wonen, toen mijn eerste neefje geboren werd.
De gezondheidszorg in Singapore is erg goed. Ik heb er een tijdje gezeten en zou er zo weer heen verhuizen als ik een mogelijkheid had qua baan. Ik vind de meeste dingen (werk, gezondheidszorg, stadsplanning, openbaar vervoer, educatie) er veel beter geregeld dan in Nederland om eerlijk te zijn. De woningmarkt nu is heel moeilijk (maar goed, waar niet op het moment?), dus je zou kunnen proberen of er iets via je werk te regelen valt.
Ja, ik heb dat ook gedaan met mijn ex maar bij ons werkte het niet en gingen we uit elkaar (sorry, dit is waarschijnlijk niet het antwoord dat je wilde horenâŠ). Hoelang zouden jullie long distance zijn?
Dank voor de reacties (ook @kika @morange )
Het zit ook wel in mijn hoofd dat ik in principe altijd terug kan als het gemis me te veel wordt. Ik vind het vooral lastig omdat dat ook impact heeft op mijn vriend (of relatie, als hij het niet wil). Praktisch gezien kan hij makkelijk naar Nederland (qua taal, werk vinden etc) maar hij woont zo graag hier en zou me echt rot voelen hem hier dan weg te halen. Maar goed, toekomst muziek.
Het zou ook wel helpen als ik het wat meer naar mân zin heb om mân werk. Maar houd vooral mân hart vast als we ooit kinderen hebben. Nu rijden we voor een weekend (inderdaad ook voor bruiloften en verjaardagen etc) nog wel terug, maar als je zelf een kleine hebt, ben je denk ik een stuk meer beperkt.
Wat leuk! Goed bezig! Waar ben je gaan wonen?
Ik denk eerlijk gezegd dat het gewoon samen kan gaan, je eigen taal thuis praten en veel Nederlands kijken/lezen, maar toch met het land waar je woont verbonden zijn. Maar als je het vervelend vindt, dan kan je misschien meer Zweeds proberen te praten of wat meer dingen daar lokaal doen?
Zelf praat ik de hele dag Nederlands thuis sinds ik kinderen heb en op mijn werk ook voornamelijk. En ik vind de tv hier in Spanje over het algemeen vreselijk, dus dat kijk ik ook niet. Maar misschien ben ik niet een goed voorbeeld ![]()
En hoe zou je het zelf graag willen zien? Praten in je slaap in het Nederlands vind ik echt heel normaal, je bént toch ook een Nederlander? Je gaat naar alle waarschijnlijkheid nooit meer Zweeds zijn dan Nederlands.
Ik heb mij nooit echt geĂŻdentificeerd met Nederlands zijn, tot ik in het buitenland woonde.
Is dit niet gewoon Dunning-Kroeger? Dat je juist nu je echt vloeiend bent in Zweeds, je ook bewust wordt van je gebreken?
Ik ben trouwens al mijn hele leven meertalig en volgens mij horen periodes hebben waarbij je minder klikt met een taal er gewoon bij! Ze zijn allemaal deel van jou en (ik ben geen linguĂŻst lol dit is gewoon hoe ik het voel) soms is een taal handiger om een periode te verwerken/emoties te verwoorden, al is het in je hoofd en in je onderbewustzijn, dan een andere. Ik durf te wedden dat je Zweeds niet achteruit gaat, ondanks je dat gevoel nou misschien wel hebt.
Ja ik wist de officiĂ«le term niet, maar er is inderdaad zoân bekend punt tijdens het leren van een taal. Dan denk je dat je al heel redelijk een taal beheerst, maar op een gegeven moment valt je dan op hoeveel je eigenlijk nog nĂet weet en word je je heel bewust van je tekortkomingen.
Dat heb ik ook gehad tijdens het leren van een taal op latere leeftijd en het gaat weer over. Gewoon doorzetten ![]()
Alles wat je zegt lijkt meer om een gevoel te gaan dan de realiteit. Bovendien vind ik je heel streng voor jezelf, vooral dat je jezelf schaamt als je fouten maakt. Hallo, je leert een nieuwe taal! Je woont in een ander land! Je doet je best! Allemaal niet niks. Als iemand Nederlands praat die af en toe fouten maakt, maar wel zijn best doet denk ik echt nooit ![]()
. Wat zegt jouw vriend over de situatie? Hij is wel Zweeds?
Ik ben eerder dit jaar verhuisd naar Amerika en dacht ik post hier in dit topic voor het geval er iemand is die vragen heeft. Heb niet zoveel last van heimwee maar ik merk toch dat ik stiekem meer op NPO kijk dan voorheen bijvoorbeeld, het is ook gezellig om in hier in het Nederlands mee te lezen ![]()
De vriendschappen met de meeste vrienden die ik in Nederland had is bij mij echt nog amper bestaand. Er zijn twee vriendinnen met wie ik nog regelmatig contact heb, en dat zijn andere dan waarvan ik het verwacht had. Heb wel een Whatsappgroep nog met de vriendengroep, maar dat is meer oppervlakkig contact, feliciteren met verjaardagen enzo. Maar ik ben ook al 14 jaar weg en ik ben zelf ook vrij slecht in contact houden. En die groep is ook al lang niet meer zo hecht als 14jaar terug, zijn ook allemaal mensen met gezinnen en drukke banen enzo, het is niet alsof die allemaal nog wel de deur bij elkaar plat lopen. Ik vind het soms wel jammer, maar heb ook nieuwe vrienden gemaakt en vriendschappen/relaties zijn nou eenmaal niet voor eeuwig, ook al denk je dat vaak wel als je er middenin zit. Heb mooie herinneringen en het is leuk om ze af en toe eens te zien als ik in NL ben of zij hier, maar dat hechte is er gewoon niet meer en dat is ook ok.
Dit herken ik wel van de andere kant zeg maar de vriendin die weg gegaan was liet amper wat van zich horen. Ook dat was toen niet van de vriendschap is over maar wel dat ik het heel jammer vond dat ik niet veel wist van wat er in haar leven speelden. We hebben het er over gehad, ze herkende het ook maar het was wat zoeken hoe dan contact houden. Ik zou het er gewoon over hebben. Niets zwaars maar zeggen dat je contact mist en of zij dat ook heeft. Het is denk ik wel goed om te benoemen dat je het idee hebt dat het initiatief vanuit jou komt. Kan zo ff niet bedenken hoe je dit zegt vanuit jou zonder verwijt maar de kans is aanwezig dat ze je niet lastig wil vallen niet weet wat qua tijd uitkomt om te bellen liever brieven schrijft etc. In elk geval er komen vast ideeën hoe verder als je het er over hebt!
Ik heb even een specifieke praktische vraag, wat hebben jullie gedaan met je zorgverzekering in de periode dat je weg ging?
Ik heb per 1 december een baan in Zweden, maar ik moet als ik daar ben nog een persoonsnummer aanvragen en als ik het goed begrijp ben ik daarna pas verzekerd. Ze zeggen daar steeds dat je met je EHIC gewoon verzekerd bent als EU-citizen, alleen als ik niet meer in NL werk/ingeschreven sta heb ik hier natuurlijk helemaal geen verzekering meer en dus ook geen geldige EHIC. Ik dacht er aan om een tijdelijke verzekering af te sluiten voor de overgangsperiode en daar had ike en aanvraag voor gedaan bij OOM verzekeringen, maar daar krijg ik dan de zorg voor mijn chronische aandoening niet vergoed (oftewel ik heb daar eigenlijk geen fuck aan).
Wat hebben jullie gedaan in die overgangsperiode?
Ik heb alles pas overgezet toen mijn inschrijving in het buitenland helemaal geregeld was met alles erop en eraan. Ik moest voor mijn nieuwe baan iig een lokale bankrekening waarvoor ik een adres/domicilie nodig had. Dus dat heb ik eerst gedaan (woning, inschrijving en bankrekening), heb me daar verzekerd, en heb daarna pas alles in Nederland uitgezet (was gvd nog niet makkelijk ook) en me uitgeschreven. Dat was in de praktijk allemaal niet zoân probleem, dat kun je nou eenmaal niet allemaal binnen 24 uur doen. Dan is je formele verhuisdatum wat later maar dat is niet erg toch?
Ik heb ook een paar keer tijdelijk in het buitenland gewoond en gewerkt zonder me uit te schrijven in Nederland. Incl huurcontract, gemeentelijke inschrijving en freelance arbeidsovereenkomsten. Dat ging om korte periodes dus dan hoefde uitschrijven niet en bleven mijn verzekeringen in Nederland doorlopen. Dus het lijkt me niet dat er problemen zijn als je een maand of twee nog even in Nederland ingeschreven blijft terwijl je alles regelt.
Heb je bij je eigen zorgverzekering gevraagd of je daar in die periode nog kort verzekerd kan blijven? Dat kan soms ook nog. Klinkt namelijk als een overzichtelijke periode (of ik schat Zweden te goed in en het duurt wel een eeuwigheid ![]()
)