Ik erger me aan steeds meer mensen die op het fietspad met twee naast elkaar lopen terwijl er letterlijk een voetpad naast ligt. Ze hoeven alleen maar aan de andere kant te gaan lopen en een meter op te schuiven en daar is het voetpad. (Zeg maar een soort verlengde (maar dan in de breedte) van het fietspad met een doorgetrokken lijn voor voetgangers)
Elke woensdagochtend twee oude dames die dan tegen de richting in lopen, nou die zien me tenminste aan komen dus die forceer ik achter elkaar te gaan lopen, strak langs de berm, meestal bel ik wel heel passief agressief. Ik ga niet aan de kant. Vorige week riep ik naar ze dat het voetpad “daar <<----- is” (wijzend naar de andere kant) maar deze week liepen ze gewoon weer op het fietspad en nota bene op een stuk verderop waar het asfalt-voetgangerspad over gaat naar een letterlijke stoep. En nog steeds gaat er geen belletje rinkelen van hey er is een stoep, laten we op de stoep lopen. Man man man.
Vandaag ook weer twee andere mensen lekker breeduit maar nu met hun rug naar mij toe. Ik bellen, hij omdraaien, ik roepen en naar het voetgangerspad wijzen, hij riep nog iets terug maar dat verstond ik niet. Echt, ik wil ze zo graag op hun achterhoofd tikken als ik voorbij zoef dat ze zich dan kapot schrikken.
Ik word er zo agressief van 