Het is gewoon echt rot. En echt zwaar onterecht. Ze is niet verwend, ik laat dr gewoon dr emoties hebben thuis. En ze is 2,5. Waar the fuck hebben we het over.
voorbeeld
Ze moest huilen omdat ze geen melk mocht voor het eten, dus ik zit op de grond in de keuken met haar op schoot en knuffel dr terwijl ze huilt, maar het antwoord bleef wel nee.
Zegt ie: verwende nesten mogen ook gewoon op de trap hé?!
Ik: ze is niet stout, ze is verdrietig.
En daar houd ik het dan bij. Nog geen minuut later is ze weer klaar met huilen, dus dan zeg ik nog een keer tegen dr ‘melk mag na het eten, mop, anders zit je buik al te vol voor je pasta, maar ik snap wel dat dat jammer is’. Krijg ik een betraande ‘ja is jammer’ en een knuffel en ze rent weg en gaat weer blij spelen. Hoe is dit een verwend nest? Ik word er gewoon echt boos van.
Maar goed, ik vind het lastig om het van me af te laten glijden, maar in m’n praten blijf ik wel gewoon rustig steeds tegen iedereen. Als ik vanmiddag weer thuis ben voel ik me vast weer oké.