Ik weet natuurlijk niet waar je woont maar ik heb met amper 5 jaar (+ 1 jaar extra inschrijftijd omdat ik een studio van een woningbouw achterliet) een nieuwbouw appartementje gekregen. Heb sowieso het idee dat je er in mijn stad bij de nieuw opgeleverde complexen makkelijker tussenkomt.
Ik voel me echt slecht maar ik heb niks geloof ik
Echt irritant zo’n “word ik ziek of moet ik gewoon vroeg naar bed vanavond” twilight zone
Waar woon jij dan, Alaska?
Hij is ook haar leidinggevende maar zoals mijn psycholoog zegt “het is een slappe sjat” (hij heeft geen gezag)
en ook zij zijn met 3 en ik sta alleen dus het groepje wordt eerder geloofd dan dat ik geloofd wordt.
Wat heel jammer is natuurlijk…
Ugh Hopelijk kun je het dan een beetje van je af laten glijden en die sekreten gewoon negeren!
Nee, woon gewoon in een stad in Nederland.
Maar kun je dan niet met HR in gesprek als je leidinggevende niks gaat doen? Lijkt me geen veilige werkomgeving zo voor jou!
Hoe lukt het jou om via LinkedIn opdrachten te krijgen, door te reageren op LinkedIn-berichten of iets anders? (mij lukt dat namelijk niet zo goed)
Door veel mensen te volgen uit mijn vakgebied en te reageren op berichten die worden gedeeld over mijn vakgebied.
Ik word daardoor ook vaak benaderd
Hr weet niets van onze dienst (ik ben in september veranderd van werk en werk nu voor een stadsbestuur) en zoals ik al zei zij zijn met 3 en ik alleen. ik heb de vertrouwenspersonen ook al eens opgezocht maar die zijn allemaal bevriend met collega 1 dusja…
Een veilige werkomgeving is het al niet meer sinds februari.
Met 3 zaten ze tegenover mij (mijn verantwoordelijke aan de andere kant van de tafel tussen ons in) en hebben ze mij met de grond gelijk gemaakt.
Ik heb nog nooit zo hard geweend. Ik kon niets meer zeggen zo hard was ik aan het snikken. De dag daarna heb ik mijn gedachten gedeeld via een bericht in de teamsgroep (4 a4 bladen in word). Er is nooit meer iets over gezegd.
Ik ben constant in alerte modus want ze kunnen altijd aanvallen. Ik ben dus doodop.
En een andere baan vinden lukt niet? Desnoods in dezelfde organisatie
Kun je je niet ziekmelden en in die tijd - proces met bedrijfsarts loopt toch altijd wel eventjes - op zoek naar een andere baan? Dit klinkt niet gezond.
Wat een nare situatie voor je. Dit klinkt echt niet gezond!
Denk goed aan je eigen mentale gezondheid. Werk is maar werk en zo te horen zijn deze collega’s het niet waard om hard voor te lopen.
Sterkte!
Momenteel is er een aanwervingsstop van zodra er terug budget vrijkomt om mensen aan te werven solliciteer ik sowieso voor andere diensten. (De collega’s van het Onthaal zouden mij heel graag in hun team hebben dus dat doet wel deugd om te horen).
Mij terug ziek zetten is niet echt een optie. Ik heb na deze 3 weken al serieus paniekaanvallen gehad om terug op te starten en dat gaat mij niet in dank afgenomen worden.
Normaal is in september collega 4 terug, zij is van december thuis door een operatie. Met haar kan ik heel goed praten, goed werken,… dus ik leef op hoop
Vriendinnen die het op mij afschuiven dat ik niet in een bepaalde periode met ze kan afspreken (hun vakantieperiode, midden in de zomer, terwijl ik geen kinderen heb oid en juist blij ben dat ik buiten de zomervakantie verlof kan opnemen). Sorry hoor dat ik mijn leven niet aanpas op jouw planning, of op een derde vriendin in ons gezelschap die zwanger is
Maar ik kan me wel herinneren dat je al een keer helemaal aan je werk onderdoor gegaan bent toch? Probeer wel (binnen de omstandigheden) zo goed mogelijk voor jezelf te zorgen
Wel ander werk maar dezelfde shit…
Mijn psycholoog zegt dan dat dit mijn leerproces is dat op mijn pad komt. Aan die uitspraak erger ik mij ook
Ja nou en. Jouw gezondheid is belangrijker dan je werk hoor en helemaal belangrijker dan wat je collega’s er van vinden. Als je zo door gaat dan ga je er aan onderdoor en komt er straks een dag dat je lichaam zegt “ho en nu kunnen we niet meer verder” en dan duurt het alleen maar langer om weer lekker in je vel te zitten. Echt schandalig dat je leidinggevende en HR er niks aan doen en het alleen maar vriendjespolitiek is, maar dit is echt geen doen als je het zo vertelt. Tot september op je tandvlees leven met hoop duurt nog lang hè, denk aan jezelf.
Iemand op mn LinkedIn die zo’n zeur post maakt over een drukke ochtend met kinderen, kinderen naar school brengen en dan te laat op je werk binnen komen. Dat daar maar eens een oplossing voor moet komen.
Terwijl er meerdere scholen met opvang voor schooltijd zijn waar je je kinderen al vanaf half acht kan brengen
Sowieso is deze guy echt altijd in mn irritatie zone.
Had laatst ook een post over of de leerplichtwet nog wel van deze tijd is, een probleem waar hij over na is gaan denken omdat hij nu binnen de dure schoolvakanties op vakantie moet zoals de rest van schoolkindhebbend Nederland
Of flexibele vakantieweken, digitaal onderwijs voor vakantiegangers en individuele leertrajecten zodat kinderen zelf op hun eigen tempo kunnen leren en hier en daar vakantie kunnen nemen, geen opties kunnen zijn.
Echt hoe kan je zo zijn