Ik was vanochtend aan het hardlopen. Ik liep netjes links op het fietspad. Een man kwam me tegemoet en hij liep aan dezelfde kant.
Ik rende stug door, want ik liep aan de goede kant. Maar dat dacht hij dus ook. No way dat ik aan de kant ging. Toen renden we bijna gewoon op elkaar. Hij stapte net op tijd opzij en zei “verkeerde kant he!” Mijn geweldige comeback was “Nee, jij!”
Met z’n achterlijke gele kousen en smalle zonnebrilletje, flikker op.