Wtf is er mis met die gen z generatie en hun onvoorstelbaar cringy thirst traps. Van die jochies die dan sensueel in de camera kijken met de tong uit hun mond. Ik wil mn ogen eruit krabben maar ik kan wel keihard lachen om gasten die hun dan nadoen. Man man wat is dit voor wereld. Vooral van die witte jochies met zo’n huge kapsel.
Ook 1 die een uber is en dan zegt, terwijl hij heel zwoel probeert te kijken. "Wat nou ik zo en zo kijk, en ik dan zeg we gaan naar mijn huis… 
Aahahahaha
Ik ben 164 cm en draag tegenwoordig maat 42(?) en deze jurkjes in maat L. Maar toen ik maat 38(?) had droeg ik deze jurkjes ook in maat L.
Het is zo goed als opgelost! Zowel de huisarts en apotheek hebben heel goed meegedacht 
maar blijft wel een stomme situatie. Het gaat niet eens om een grondstof tekort dus snap ook niet zo goed waarom er dan zo’n groot tekort is.
Werkt hier iemand in de medicijn industrie die me dit kan uitleggen of meer over kan vertellen, ben wel benieuwd daarnaar.
Volgens mij heeft dit ook met inkoopprijzen en afspraken hierover te maken waarbij NL vaak te skeer is om goede hoeveelheden in te kopen. Zoiets heb ik een keer begrepen maar weet niet of dat nu ook speelt.
Kan het ook met zorgverzekeraars te maken hebben? Vind het maar een interessante kwestie.
Fijn dat ik vooralsnog geholpen ben maar ongelofelijk kut ook voor anderen die door het tekort getroffen zijn.
Jaa volgens mij ook met zorgverzekeraars. Heb er ooit een Zembla uitzending oid over gezien, zeer interessant maar ook om te janken.
Even kort door de bocht: het heeft zeker met verzekeraars te maken. De verzekeraar bepaalt welke fabrikant zij vergoeden. Dat kan deze maand x zijn en volgende maand y. Groot inkopen is hierdoor niet economisch omdat het goed kan zijn dat groothandels blijven zitten met merk x omdat dat opeens niet meer onder preferentiebeleid valt. Als de apotheek de patient dan toch merk x geeft, geven ze het gratis weg want de verzekeraar betaalt het niet terug aan de apotheek. Ook is het zo dat de kosten van medicijnen laag liggen in Nederland, er wordt niet verdiend op medicatie maar puur op de verstrekking (de terhandstellingskosten). Het is hierdoor voor fabrikanten niet zo interessant om flink te verkopen aan Nederland. In andere landen liggen de medicijnkosten hoger dus daar valt meer te verdienen.
Heb al twee dutjes gedaan vandaag en val net gewoon bijna weer in slaap op de bank. Echt oma vibes.
Ik heb volgens mij wel vaker gepost dat ik zenuwschade aan mijn been heb door een hondenbeet. Deze zaak loopt al een jaar omdat pas na 1,5 jaar de restschade bekend is. Ik heb een letselschade-advocaat gekregen. Opzich top, want die heeft me wel echt goed geholpen met alles vergoed krijgen van de verzekering van de hondeneigenaar, maar ik word inmiddels echt helemaal gek.
Ik ben bij de fysiotherapeut geweest en heb oefeningen gekregen voor thuis. Maar dan krijg ik mailtjes van die advocaat met: “Ik zou wel echt oefeningen doen bij de fysio hoor. Daar moet je echt afspraken voor inplannen.” Het enige wat ik dus hoef te doen is mijn tenen omhoog proberen te trekken een paar keer per dag, ik denk dat dat me nog wel zelfstandig lukt. En hetzelfde met de plastisch chirurg. Die heeft vorig jaar gezegd: als er geen verbetering meer in zit, kunnen we alleen nog opereren. Als je dat wil mag je terugkomen. Ik wil niet opereren, want de kans op nevenschade vind ik te groot. En die advocaat blijft maar zeggen: “Maak een afspraak met de plastisch chirurg.” En als ik dan mail dat ik dan wel ga bellen voor overleg, krijg ik: “Ik zou toch echt aanraden om een afspraak te maken. Ik hoor graag wanneer deze ingepland is.” JA NIET DUS!! Er zijn hartstikke lange wachtlijsten in ziekenhuizen en die mensen zijn super druk en ik heb geen vragen. Ik heb zelf een paar jaar op de neurologie gewerkt, ik weet alle opties wel en ik wil geen ingreep. Maar dat durf ik dan ook weer niet echt te mailen, want dan klink ik weer als een standaard zorgmedewerker die alles beter weet.
Als je geen goede klik hebt met je advocaat (zo komt het over) kun je wisselen hè. Denk dat het in zo’n letselschade traject wel belangrijk is om een goed gevoel te hebben en met je advocaat op 1 lijn te liggen.
Ja tot nu toe ging het echt prima met deze. Maar we zijn nu 1,5 jaar verder, dus de tijd waarin zenuwschade nog kan herstellen is gewoon verstreken. Ik vind leven met deze restschade beter dan opereren met risico op nevenschade (ik kan mijn tenen niet omhoog tillen, maarja wanneer heb je dat nou echt nodig?), dus ik wil het traject gewoon afronden en niet meer steeds mailen met allemaal advocaten. Dus misschien moet ik even gaan bedenken (of aan ChatGPT vragen haha) hoe ik netjes verwoord dat ik gewoon wil afronden en wat daarvoor nog moet gebeuren.
Je advocaat is ook geen zorgmedewerker, die is alleen maar bezig een case op te bouwen. Had laatst iemand die van de letselschadeadvocaat naar een psycholoog moest “omdat het kon”, nou nee daar zijn psychologen niet voor, daar werk ik iig niet aan mee als er geen gedegen hulpvraag is.
Ja precies dat inderdaad. Het voelt een beetje alsof ik dingen moet doen om er maar meer geld uit te trekken. Ik blijf ook boos om: “Ik hoor graag wanneer je er terecht kunt.” Als ik de plastisch chirurgie ga bellen zonder hulpvraag, krijg ik echt geen afspraak omdat de advocaat dat zo graag wil. En terecht ook. Echt verspilling van tijd van zorgverleners en ik heb zelf ook geen zin en tijd om iedere keer overal heen te gaan voor niks.
Gewoon doen
Gewoon heel even bedenken dat die advocaat in dienst is van jou en niet andersom, dus gewoon afronden als dat jouw wens is. Als die advocaat dat echt heel onverstandig vindt dan hoor je het wel.
Ik heb de Levis 90’s white jeans, hij is een beetje ecru maar dat vind ik wel mooi en die schijnt niet door
Ik ben direct heel benieuwd wie dit is 
. Er is heel veel wisselende kwaliteit qua belangenbehartiging. Als je er geen goed gevoel bij hebt staat het je totaal vrij om deze persoon aan de kant te zetten en een ander in te schakelen. Dat zou ook wel weer wat tijd kosten maar dat is dan een overweging die je zelf moet maken.
Jij als slachtoffer bent leidend in wat er ‘moet’ gebeuren. In alle eerlijkheid het liefst alleen afwikkelen wanneer het medisch verantwoord is maar je lijkt in principe een eindsituatie te hebben bereikt. En je kunt ook een regeling treffen met een voorbehoud ivm een latere mogelijke ingreep (mits de medisch adviseurs dat als toekomstrisico zien) of de verzekeraar kan een voorstel doen zo’n risico af te kopen.
Een advocaat die jou pusht om meer zorg te zoeken dan de medisch professionals en jijzelf nodig vinden (hij is immers geen arts) vind ik een schandaal. En ergens schrik ik er niet van want ik kan er zo tig opnoemen die hun cliënt onder de bus zouden gooien als zij zelf meer geld kunnen opstrijken…
Mijn huurbaas wil mijn borg niet teruggeven omdat er een beschadiging op het aanrechtblad zit en ze van mening is dat hij helemaal vervangen moet worden. Die beschadiging waar ze het over heeft zat er al toen ik er in kwam, staat zelfs op papier. Volgens mij is het gewoon afgeschreven en willen ze het op deze manier bekostigen. Ik wil het gewoon afronden. Verhuizen is al vermoeiend genoeg.
Rechtsbijstandsverzekering?
Maar als je zelf al bewijs hebt dat het er al zat. Heeft ze geen poot om op te staan.